Η Μακεδονία ζητά βοήθεια.

Διπλωματικές επαφές. Αποστολή βοήθειας.


Οι Μακεδόνες πρέσβεις, και το συνοδό εκστρατευτικό ένοπλο τμήμα Σιατιστέων, περιφέρονται «εις τους οδάδες της οικίας Κολοκοτρώνη». Συνάντηση με το Ν. Αναγνωσταρά και τριμελή επιτροπή Ρουμελιωτών και Αλβανών. Αυτή έφθασε στην Τρίπολη, για να διαπραγματευτεί «την έξοδο» την αναίμακτη και ασφαλή, των δισχιλίων Αλβανών (Φρουρά της Τριπολιτζάς).
«Ο άνδρας ούτως μ’ εφάνη τω όντι στρατιώτης αφελής ατάραχος και πολλά αδιάφορος από τα πλεονεκτήματα των άλλων οπλαρχηγών. εις το ανώγεον τριγύρηζαν τρεις ξένοι εξυπνώτεροι από ημάς πρόλαβαν και μας ερώτησαν πόθεν είμεθα και ποίοι ήμοιθα. τους απεκρίθημεν αρμοδίως αφ’ ου μας είπαν ότι ήσαν οι απεσταλμένοι από τους ρουμελιώτας και αλβανούς. να συμφωνήσουν την έξοδον των αλβανών. και ότι ο είς εξ αυτών ήτον ο Χρήστος αυτάδελφος του Κου Κωλέτη. εξηγηθέντες ως ρουμελιώται τα αισθήματά μας μας είπαν την καλήν κατάστασιν του Σουλιού την σύμποιαν των αλβανών και χριστιανών. αφ’ού δε άκουσαν ότι δεν επιτύχαμε ως προς τας απαιτήσεις μας μας συμβούλευσαν να μεταβούμε μαζί τους εις την Δυτικήν ελλάδα και όσα ζητούμε μας τα προμηθεύει».

Ο Ν.Κ.Κ., απορρίπτει την πρόταση συνεργασίας Ολυμπίων και Αλή Πασά. Με την απαντητική επιστολή και το διαβατήριο υπογραμμένα από το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, αναχωρεί για τους Μύλους.

« ο αλή πασιάς καθώς και χρήματα αφ’ ου βεβαιωθεί την επανάστασιν εκείνων. η συμβολή των αν και ήτον καλή πλην δεν έβλεπα τόσον εύκολον την προμήθειαν αυτήν δια ξηράς και έπειτα τοιαύτη ιδέα δεν υπήρχεν εις τους ολυμπείους ούτε ήτον εις τας οδηγείας μας. την αρνήθημεν με τους ιδίους λόγους και ότι έχομεν ανάγκην μάλλον θαλασσινής βοηθείας παρά ξηράς. αποχαιρετειθέντες εχωρήσαμε μόνον με τούτο να ειδοποιήσουν την προετοιμασίαν μας εις εκείνα τα μέρη να ενθαρρυνθούν κ’ εκείνοι. Έπειτα συνομιλήσαντες με τον Γεροκολοκοτρώνην του ζητήσαμε την απάντησιν εις το γράμμα και έν διαβατήριον δια τον δρόμον μόνον τούτο το διαβατήριον υπερίσχυεν τότες εις τους δρόμους. λαβόντες το γράμμα την ιδίαν στιγμήν αναχωρήσαμε δια μύλους. Εις τον δρόμον απαντήσαμε χωριάτας εισερχομένους εις τριπολιτζάν. ο στρατιωτικός χαρακτήρ και το ένδυμά τους έβανεν εις αμφιβολλείαν αν ήμεθα χριστιανοί. Ποίον πρώτον να».

Την πορεία της αποστολής, από Τρίπολη προς Μύλους παρακολουθεί και ενοχλεί ένας πελοποννήσιος. Ο Ν.Κ.Κ., αναγκάζεται να τον

απομακρύνει με σκληρή παρέμβασή του.

«δώσης απόκρισιν. όλοι μας παρατηρούσαν από τα νύχια έως εις το κεφάλι. από όλους ένας μάς πήρεν εις το κοντό και μας ακολουθούσεν συχνερωτώντας μας που είμασθον που πηγαίνομεν κτλ. φθάσαντες εις το χάνο της Βερζουβάς μας συμβούλευσεν ότι είναι ευθύτερος ο δρόμος από τον δρόμον του Γύρου παρά από το στενόν παρθένι… όλα αυτά μας έβαλαν εις υποψείαν και εφυλατωμασθον τρέχοντες το στενόν μαζή μας και αυτός. φθάσαντες εις την μέσην πλησίον του στενού όπου είναι ο πύργος εις έναν άμπλαν εστάθημεν να πιούμε νερό κουρασμένοι. τότες μας λέγει. εσείς οι ρουμελιώται είσθε καλοί ανθρώποι ημείς οι Μωραϊται είμασθε πονηροί. τον ερωτώ πως είναι αυτό. λέγει:να εγώ τώρα αν θέλω σας γελώ. εγώ δεν υπόφερα τον κτύπησα με έν ξύλο και με πέτραις»

Κινητοποίηση 2.000 ενόπλων, από παρακείμενο στρατόπεδο, εναντίον του 25μελούς εκστρατευτικού Μακεδονικού ένοπλου τμήματος. Αναγνώριση-κάθοδος εις Μύλους. Διανυκτέρευση σε γολέτα.

«αυτός τρέχοντας φθάνει εις τον αχλαδόκαμπον και λέγει ότι 25: τούρκοι αλβανοί ως ρωμαίοι διαβαίνουν και πηγαίνουν δια ναύπλιον. έως να φθάσωμεν εις την βρύσην εις το νατούλη. βλέπωμεν τρέχοντες κατόπι μας έως 2000 χιλ: εκαταλάβαμε εννοήσαμεν το κίνημα και ετοποθετίθημεν ήμασθον (όλοι έως 25) ούτως ο πρωτοκλήτωρας μας ερώτησεν τι είμασθε του αποκρίθημεν έλληνες. μας ζήτησεν ευθύς το διαβατήριον, το εδείξαμε και έμειναν όλοι με την όρεξιν των λαφύρων. μας εξηγήθη εκείνος ότι οι χωριάτες κοινοποίησαν εις το στρατόπεδον ότι 25 τούρκοι αλβανοί με πρόσχημα τραβούν να έμβουν εις ναύπλιον. και ότι σήκωσαν όλον το στρατόπεδον εις το ποδάρι. γνωρισθέντες έλληνες όλοι μαζί εκαταίβημεν εις μύλους. εμένα παλαμόδεραν τα ποδάρια μου αυνήθηστος πεζός και δεν τα όρισα. τα έβαλα εις θερμόν νερόν και ελάφρωσεν ο πόνος πλην να πατήσω δεν εδυνάμην. απεράσαντες την νύκταν εις την γολλέταν ήτις μας την αυγήν μας».

Στο Άργος. – Ο Ν.Κ.Κ. συναντά το Δ. Υψηλάντη. Παραδίδει σ’ αυτόν τις επιστολές. Του γνωστοποιεί τη δεινή θέση του Ε. Παππά. Ενέργεια Βάμβα.

«είδησις ότι ο υψηλάντης ήλθεν από Κόρινθον εις άργος. Αμέσως κινήσαμεν δια άργος πλησιάσαντες εις την πόρταν του είδαμε σχηματισμένην φυλακήν τακτικήν και σκοπόν απ’ έξω οποσούν επαρουσιάσθημεν εις την τάξιν του. τον ειδοποίησεν ο Αρχιφύλακας μας συνόδευσεν έως εις τον οδάν του και άμα μας είδεν απέταξεν η ψυχή του από την χαράν του μας φίλησεν μας εχάρη όσον ημπορή να νομίση ανθρωπος περισσότερον. προσφέρωντες τα γράμματα όλα τα άνοιξεν ευθύς τα ανέγνωσεν κατά γράμμα, ευαρεστήθη δια όσα του έγραφαν οι ολύμπειοι και ελυπήθη δια την κακήν διάθεσιν του Εμμ. Παππά, και δεινήν κατάστασιν της Κασάνδρας. ως γραμματέαν είχεν τον Κον Βάμβαν γνωστόν φιλόσοφον και αρχιδιδάσκαλον της σχολής χίου. Ο βάμβας έκλαυσεν από την χαράν του, η πρώτη σκέψις οπού έκαμεν μας ζήτησεν τα ονόματα όλων των καπιτανέων του ολύμπου και».

Ο Δ.Υψηλάντης ,και οι Πελοποννήσιοι οπλαρχηγοί και Κοτσαμπάσηδες, στέλνουν με τον Κ. Νικολάου ως άμεση πολεμική βοήθεια, εγκυκλίους και τη σημαία του Έθνους, στο Μακεδονικό αγώνα. Υπόσχεται να παραδώσει την πολεμική βοήθεια στον Ν.Κ.Κασομούλη.

«σχεδιάσας μίαν εγκύκλιον έγραψεν προς όλους ενθαρρύνοντάς τους. έπειτα μας προσκάλεσεν λέγων «ιδού η σημαία μου βαστώντας την με το χέρι του. Σας την προσφέρω σημείον της προς ημάς αγάπης ως εκ μέρους του έθνους. δια να προφθάσωμεν δε την Κασάνδραν, ο μεν Κώστας να λάβη την σημαίαν μου και ότι συνεισφέρουν οι νησιώτες να μεταβή όσον τάχος και με τας εγκυκλίους διαταγάς. συ δε να τον συνοδεύσης έως εις ύδραν να πληροφορηθείς την ποσότητα της συνεισφοράς και αφ’ ού εξαποστείλλεις τον Κώσταν να έλθεις εις Τριπολιτζάν όπου θέλω φροντίσει να σας δώσω όσα απαιτείται. Ευαρεστημένοι από όλους τους λόγους επροσφέραμε και ημείς την ευγνωμωσύνην μας ως πληρεξούσιοι και λαβώντες την σημαίαν τρίχρωον και με φοίνικαν ζωγραφισμένον και σταυρόν εις το άλλον μέρος. και με σταυρόν χρυσομένον εις την κορυφήν και τα γράμματα. αναχωρήσαμε ευθύς δια μύλους το δε εσπέρας εφθάσαμε εις σπέτζαις ήτον αργά εκοιμήθημεν εις το γραφείον. την αυγήν».

Οι Σπέτσες, προσφέρουν στη Μακεδονική Επανάσταση 2000 χιλ. ντουφεκόπετρες. Η Ύδρα ενισχύει το Μακεδονικό Αγώνα με 4000 χιλ. ντουφεκόπετρες, 400 οκάδες μπαρούτι και 400 οκάδες μολύβι.

«το συνέδριον συσκεφθέν αποφάσισεν να μας δώσει δύω χιλ. ντουφεκόπετραις μόνον και τίποτα άλλο. Ευχαριστήθημεν, δειπνούντες, μετέβημεν εις ύδραν, αναγκείλλαμεν όλα αυτά τα άνωθεν και ευαρεστηθέντες εις την γνώμην του Κου Υψηλάντη μας έδωσαν 400: οκ. βαρούτι άλλο τόσον μολύβι: και 4 χιλ. ντουφεκόπετρες και την απάντηση των γραμμάτων τροπολογούντες ευσχήμως την έλλειψίν των. Ο μεν Κώστας με όλα αυτά ξεκίνησεν δια της νήσου Ψαρρών εις Όλυμπον εγώ δε απέρασα εις Άργος κατευθείαν και από Άργος εις Τριπολιτζάν- περί τα μέσα οκτωμβρίου- τα λάφυρα είχαν μοιρασθεί, τα στρατόπεδα εδιαλύθυσαν και μόνον οι επισημώταροι έμειναν εις τριπολιτζάν –με πολύ ολίγους, οίτινες εσκέπτοντο περί σχηματισμού νέας διοικήσεως. εις αυτό το αναμεταξύ έφθασεν και μία επιτροπή σταλμένη από τον Άρειον Πάγον και Οδυσσέαν και ζητούσεν βοήθεια στρατευμάτων και πολεμοφόδια. Τα ονόματά των τα ξέχασα ενθυμούμαι όμως».

Ο Ν.Κ.Κ., συζητά με τον Υψηλάντη και την τριμελή Επιτροπή κοινό σχέδιο δράσης. Ο Ν.Κ.Κ., στην απαντητική επιστολή του Οδ. Ανδρούτσου, δέχεται τις εντολές του. Στον Όλυμπο και στη Μακεδονία οι επαναστάτες να χτυπούν κλέφτικα, μέχρι να προωθήσει, ο Ο.Α. ,τις δυνάμεις του στη Λάρισα. Ο Υψηλάντης δεν κατώρθωσε να κρατήσει μέρος των λαφύρων για τις εθνικές ανάγκες. Τα πάντα λαφυραγωγήθηκαν-λεηλατήθηκαν.

«ότι ήσαν απλοί πολίται με αυτούς εξηγήθημεν έμπροσθεν του υψηλάντου, και εσκέφθημεν το σχέδιον γενικότερον το κίνημά μας να γίνη σύγχρονον. μ’ είπαν να γράψω προς τον Οδυσσέαν. έγραψα και μ’ αποκρίθη ευχαριστούμενος συμβουλεύων ότι «αν δεν προχωρήσουν αυτοί προς την λάρισσαν ημείς στρατόπεδον εις όλυμπον να μη στήσομε παρά να κτυπούμε κλέπτηκα. να ενοθούμε. Ο υψηλάντης προβαίνων ζητών τα εθνικά από τους οπλαρχηγούς τίποτες δεν εφαίνοντο. Εγώ ανταμώθην με τον Σωτήρην Ιωάννου όστις με όρκησεν εις την Σμύρνην και δεν εχορταίναμε νύκτα μέρα λέγωντας και φιλούμενοι και συγκατοικούντες. Ο Σωτήρης Ιωάννου παρευρεθείς: εις όλας τας περιστάσεις αφ’ ου επαναστάτησαν και αφ’ ου έφθασεν ο υψηλάντης εις πελοπόνησον και εκηρύχθη πληρεξούσιος του Γενικού επιτρόπου με εξήγησεν που βαδίζουν».

Πολιτικός στόχος των Πελοποννησίων, η κατάργηση του Υψηλάντη. Ο Ν.Κ.Κ., γνωρίζει τον Πετρόμπεη και την οικογένειά του.
«Τα των οπλαρχηγών της πελοπονήσου και Σπάρτης με έναν λόγον ημέραν παρ’ ημέραν αδυνατούσαν τον υψηλάντην ηθικώς και εφαίνοντο ότι επιθυμούσαν έν άλλο σύστημα Διοικητικόν. εμένα και η απειρία της πολιτικής και η αφοσίωση προς τον υψηλάντην δεν μ’ άφιναν να ιδώ μακρύτερα και πάντα έτρεχα εις τον υψηλάντην. Εις αυτήν την περίστασιν εγνώρησα τον πετρόμπεη όστις μ’ έδωσεν την τιμήν να πηγαίνω ελεύθερα οποιανδήποτε ώρα ήθελε επειδή ευχαριστείτο να ομιλή υπέρ των Ηρώων ολυμπίων και άλλα. Βλέπων το ευγενές φέρσιμον όλης αυτής της φαμηλιάς την ειλικρίνειαν του Ηλεία, Κυριακούλη, την απλότητα όλων εις τον πολιτισμόν μάλιστα της ευράδειαν του Γεωργάκη εθαύμασα τους Σπαρτιάτας και είπα με τον νουν μου ότι τω όντι σώζεται το αίμα των παλαι»
Οι Παπαφλέσας και Χρυσοσπάθης εκφράζουν επιθυμία συμμετοχής στην Επανάσταση του Ολύμπου. Ο Σάλας εκλέγεται εκπρόσωπος του Υψηλάντη.
«ων σπαρτιατών. Ο Χρυσοσπάθης άνδρας φιλογενής σπαρτιάτης εχαίρετο όλην την υπόληψιν. Αυτός εσύχναζεν περισσότερον εις τον υψηλάντην καθώς και ο παπαφλέσιας. συνομηλούντες μ’ είπεν ότι επιθημούσεν να συναγωνισθή εις τον όλυμπον και αν θέλω να έλθη με 300: Σπαρτιάτας. καθώς και ο παπα φλέσιας με πελοποννησίους. εγώ του είπα σας δεχόμεθα με ευχαρίστησιν και μάλιστα είναι το καλήτερον οπού ημπορεί να γίνη να ακουσθούν και σπαρτιάτες εις τον όλυμπον. αυτή η ομιλεία και η ιδέα υπέμνησεν τον υψηλάντην ότι πρέπει να στείλλει έναν αντιπρόσωπόν του. αφ’ ου εσυλλογίσθησαν αυτοί οι δύω και δεν ηκολούθησαν ψήφισαν κάποιον υπασπιστήν του Γρηγόριον Σάλαν.
σημείωσις εις τριπολιτζάν διόρησεν αρχιστράτηγον κάποιον Σέκερην Γεώργιον και πολιταρχούσεν. Είχεν ως σύμβουλον τον αναγνωστόπουλον και ταμείαν τον Κον Αντωνόπουλον τον δε βάμβαν εις αρχηγραματείαν –δια»

Διορισμός Σάλα και Σέκερη. Σχόλια. Ονομαστική γιορτή Δ. Υψηλάντη. Προσκεκλημένοι.

«διορισμόν της αρχιγείας αυτής εταράχθησαν όλοι οι οπλαρχηγοί είχεν το τακτικόν σώμα υπό την οδηγείαν του. ηκούσθη και ο διορισμός του Σάλα έξω ως επιτρόπου του και τι ήθελες άκουγες εναντίον του τότες. αφοσιωμένος εγώ τίποτες δεν άκουγα ούτε έβλεπα. αρχίσαμεν όθεν με τον Σάλαν να συνεργούμεν. Τίποτες όμως από τα υποσχεθέντα δεν έβλεπα. του αγίου Δημητρίου εόρταζεν την μνήμην του ο υψηλάντης και όλους τους επισήμους εις το τραπέζι εκάλεσεν και τον κιαμήλμπεην Κορίνθου καθώς και τον γέροντα αρναούτογλου δια τους οποίους έτρεχεν μεγάλη φιλονικεία εις τους οπλαρχηγούς ποίος πρώτος να τους έχη υπό την φύλαξίν του. τον Κεχαγιάμπεγην: του χουρσίτπασιά τα χαρέμια και τον καϊμακάμην τους είχεν υπό την επίβλεψίν του ο πετρόμπεης. Τους ήδα προσωπικώς κ’ εκεί εκατοικούσεν και ο Γεωργάκης Μαυρομιχάλης. εις το τραπέζι ευθυμούντες άρχισεν η ομιλεία περί της καταστάσεως των τουρκών περί της τυρανίας των και περί της τύχης των ο Κιαμήλμπεης γνωρίζων καλά την γλώσσαν μας ομίλησεν ούτως Άρχοντες και καπιτανέοι, η τουρκιά δεν χάνεται με την άλωσιν μόνον της τριπολιτζάς και ημών».

Συμβουλές Κιαμήλμπεη

«ο θεός ηθέλησεν να σας βοηθήση και επιτύχατε. σας συμβουλεύω όμως ως φίλος τούρκος να παύσητε από τας διχονοίας σας να γνωρίσετε έναν Αρχηγόν να σας κυβερνά, πιστεύετε να σας ειπώ, ότι όλοι σας εις τον οδάν μου ήλθατε ερωτώντας με περί πλούτου και χρυσίου. δεν δύναμαι να αρνηθώ ότι έχω εις Κόρινθον αρκετόν. μα εις ποίον να τον εμπιστευθώ αφ’ ού εσείς οι ίδιοι δεν εμπιστεύεσθε ένας τον άλλον και πως δύναμαι να μαρτυρήσω εις τον έναν ενώ δεν έχει την ισχύν να με προφυλάξη από τον άλλον σύνδροφόν του. Σας το ξαναλέγω ότι ευχαριστώ προς όλους σας δια την ζωήν μου οπού με εχαρίσατε ως Συμπατριώτης σας όμως Σας συμβουλεύω το ογληγορότερον να γνωρήσετε αρχήν ώστε η βοήθειά μου να πιάση τόπον. Ταύτα ακούσαντες όλοι αισθάνθησαν το σφάλμα των και τον ευχαρίστησαν εις την συμβουλήν».

Στον Υψηλάντη. Άφιξη πληρεξουσίων Ψαρών, Ύδρας και Σπετζών. Ολλανδέζος πλοίαρχος. Πολεμοφόδια. Ενέργειες Κοτζιά-Μοναρχίδη.

«Ενώ με τον Σάλαν προσπαθήσαμε περί όλων τούτων. έφθασαν οι πληρεξούσιοι των Ψαρρών ‘Υδρας και σπετζών να εξετάσουν περί των εθνικών πραγμάτων. Κατασυγκηρείαν ένας ολανδέζος έμπορος έφερεν έν βρίκι από πολεμοφόδια και ήλθεν με την μόστραν να προβάλλη την αγοράν εις τον υψηλάντην. ο υψηλάντης δεν είχεν φαίνεται μετρητά και ζητούσεν να δώσει εγκύησιν. εγκύησιν ο πραγματευτής δεν εδέχετο. Δια να χάσομεν την ευκαιρείαν επειδή έμελλεν να διαβή από Ψαρρά έγραψαν οι πληρεξούσιοι Μοναρχίδης και Κοτζιάς εις τα Ψαρρά να το συμφωνήσουν εκεί όπως δύνονται έως να φθάσομεν και ημείς λαβών τα γράμματα ο πραγματευτής αναχώρησεν κατευθείαν εις Ψαρρά. ο υψηλάντης αφού είδεν ότι τίποτες δεν εκατόρθωσεν να μας προμηθεύση, αλλ’ ούτε εις τον οδυσσέαν είχεν να στείλλη αποφάσισεν να με δώση τέσσαρα κανόνια του κάμπου όπου ήτον εις ταις»

Ο Υψηλάντης, χορηγεί 4 κανόνια από την ντάπια της Τριπολιτζάς. Ο Ν.Κ.Κ. τα μεταφέρει εις Μύλους. Συγκέντρωση στο Άργος.

«τάμπιαις της τριπολιτζάς. τριγυρίσαντες εδιαλλέξαμε τέσσαρα κανόνια τα πλέον ελαφρότερα βούρτζια βενέτικα τα οποία ήτον ριγμένα καταγής. με αυτήν την προμήθειαν με δυσκόλευσεν περισσότερον πώς να τα μετακωμίσω. παρά οπού ευκολύνθην συντρέχων με ο Κος Σωτήρης Ιωάννου εκατασκευάσαμε πρόχειρα αμάξια. και λαβών15 τούρκους και αιχμαλώτους από τους περί τον Κεχαγιάμπεη και των χαρεμιών του Χουρσίτπασια παραδοθέντες εις την οικογένειαν του Πετρόμπεη την ώραν της εφόδου. και οι οποίοι είχαν βρωμίσει από την ακαθαρσίαν των εις το παλάτι.. Μοσταφάμπεη με χίλιαις δυσκολίαις τραβώντες τα 4 πυροβόλα οι δυστυχείς αιχμάλωτοι τα διεύθυνα εις τους μύλους με στρατιώτες μου οπού άρχισα να συλλέγω. διόρισεν δια μηχανικούς τους Κους Βουτιέ και Ρεμπώ Γάλλους οίτινες και εις την πολιορκείαν Τριπολιτζάς. ήλθεν είδησις ότι το ναύπλιον πάσχει και αποφασίσθη από όλους να πολιορκηθή στενότερα. Ελήφθη μέτρον να συσταθή μια Γερουσία κεντρικής εις τριπολιτζάν να διευθύνη προσωρινώς και όλοι οι οπλαρχηγοί και ο υψηλάντης να καταίβουν εις άργος»

Προετοιμάζεται επίθεση κατά του Ναυπλίου. Συμμετοχή Ν.Κ.Κ. και των 25 Σιατιστέων

«Μετά τρεις τέσσαρες ημέραις ήλθαν όλοι εις άργος. και άρχησαν την ετοιμασίαν μιας εφόδου. εις αυτό το αναμεταξύ έγειναν διάφοροι πόλεμοι εις ναύπλιον εις τους οποίους χάριν περιεργείας ευρέθην κ’ εγώ και από αυτού πρωτάρχησα να πολεμώ τούρκον. Καμμίαν προμήθειαν εισέτι δεν έβλεπα από τον υψηλάντην μ’ όλας τας ευπροσηγορείας του αναγκάσθην μια ημέρα να του ομιλείσω καθαρότερα. ο λόγος του ήτον να κινήσωμε με τον άλαν να απεράσουμε από ύδραν και ότι ο Σάλας πλέον θέλει φροντίσει δια όλα ως διευθυντής των ολυμπείων. εις αυτό το αναμεταξύ γνωρισθείς με κάποιον Νικόλαον Μαύρον μ’ έδωσε δύω χάρταις του μακαρήτου ρήγα. εμπερδεύθην: πλέον να φύγω κακόν άδειος να κάθομαι στα χαμένα κακόν πανταχόθεν στενά. εστοχάσθην να βιάσω την αποστολήν του Σάλα και ή με ψεύματα ή με αλήθεια να κάμωμε ό,τι οικονομίαν ήθελεν δυνηθώμεν εφρόντισα εν ταυτώ να κάμω μία φιλικήν συνεισφοράν και εις τούτο επέτυχον οποσούν εγώ είχα μετρητά έως 20 χιλ. γρόσια ο Σωτήρης ιωάννου παρομοίως. Ελά»

Η λεία της Κέας (Τζιά). Ο Ν.Κ.Κ., αναχωρεί για Ύδρα με τον Ιωάννου και δύο Τούρκους αιχμαλώτους.

«βαμε αυτό το ιδιαίτερον μέτρον ετρέξαμεν εις φίλους οίτινες ήλθαν μαζή μας. ο ψηλάντης θαρρούσεν εισέτι ότι εισακούγεται΄εις τα πέριξ και νησιά μανθάνων μίαν λείαν φεσιών εις την τζιάν μ’ έκραξεν και μ’ είπεν ότι ο Σάλας έλαβεν διαταγήν να λάβη την λείαν να την πωλήση και η λεία εκείνη είναι αρκετή δια αυτήν την προμήθειαν των αναγκαίων εν τοσούτω πρέπει να αναχωρίσητε. έδωσεν τας αναγκαίας διαταγάς εις τον Σάλαν. τον ακολούθησαν από τους περί τον υψηλάντην επιτελείς. ο Βλαχάκης Γεώργιος ο Κανούσης νικόλαος ο Στεφανής Σκειλήτζης ο ελαιών (Ραψανιώτης) ηκολούθησεν μόνος του ως ιατροχειρούρχος. ο παγκαλάκης τζιώτης. ούτοι όλοι ευρίσκοντο εις υπηρεσίας του υψηλάντη έμελλεν και ο εμμανουήλ Βασιλειάδης να ακολουθήση. Πλην μια παρατήρησίς μου εμπόδησεν και αυτόν και άλλους πολλούς φραγκοφορεμένους. Έχων και τον Σωτήρην ιωάννου μαζί μου κατά τας 14: νοεμβ. μεταίβημεν εις Ύδραν έλαβα μαζί μου και δύω αιχμαλώτους τούρκους επισήμους έναν ανεψιόν του ρετζέπαγα εμπόρου θεσσαλονίκης. και έναν υιόν ενός μπέη Σαρήγκιολης με σκοπόν να τους ανταλλάξω με άλλους. Άμα εξήλθομεν εις ύδραν ετρόμαξα να προφυλάξω από τας χείρας των παιδιών τους δύω τούρκους να μη τους θανατώσουν και τους έκλεισα εις το μοναστήρι. Παρουσιασθέντες με τον Σάλαν εις τους προκρίτους ήδα».’


ΠΗΓΕΣ

1. Χειρόγραφο Έργο Ν.Κ. Κασομούλη. (Μπ. Ι.).