Όμως η επιστροφή του Χειρογράφου, «Ενθυμήματα Σρατιωτικά» του Ν.Κ.Κασομούλη, στα αναγνωστήρια ίσως ενεργοποιήσει και το αναθεωρητικό βλέμμα της Ιστορίας. Τότε αυτή στέλνοντας τον Πατέρα της το Μύθο και τον αδελφό της το Θρύλο για ύπνο, ανεπηρέαστη σε επίπεδο μαχών, συγκρούσεων, πολιτικών και στρατιωτικών προσώπων, αντεγκλήσεων και διενέξεων θα γνωμοδοτήσει με δικαιοκρισία για όλα αυτά. Επίσης δεν είναι εύκολο να αποστρέψει το βλέμμα της από τον ηρωϊσμό των Μανιατών. Σε τρείς μάχες συνέτριψαν τον εισβολέα Ιμπραήμ και κράτησαν τη Μάνη απροσκύνητη. ΑΔΟΥΛΩΤΗ. Ούτε να αγνοήσει την ήττα του Ιμπραήμ από τους Ντρέδες. Αλλά και η συμμετοχή και δράση των Μακεδονικών–Ολυμπιακών στρατευμάτων και των ηγετών τους χρήζει νέας αποτιμήσεως. Με αυτά ως επίκαιρη συνάδει η γνώμη του Πλουτάρχου: «Πάντη χαλεπόν και δυσθήρατον ιστορία τ’αληθέα, όταν οι μεν ύστερον γεγονότες τον χρόνον εχωσιν επιπροσθούντα τη γνώσει των πραγμάτων, η δε των πράξεων και των βίων ηλικιώτις ιστορία τα μεν φθόνοις και δυσμενείαις, τα δε χαριζομένη και κολακεύουσα λυμαίνεται και διαστρέφει την αλήθειαν».
Αλλά αυτή η επιστροφή είναι αποκαλυπτική γιατί και ο αναγνώσας και μεταγράφων το (Χ.φ) «Ενθυμήματα Στρατιωτικά», του Ν.Κ.Κασομούλη, Γ.Βλαχογιάννης, προβαίνει στην κριτική και συγκριτική αξιολόγηση και παρουσίαση του έργου, απευθυνόμενος στους λάτρεις του παρελθόντος, ως ακολούθως: « Με ανέκφραστον συγκίνησιν κάμνω προς αυτούς γνωστήν την ανεύρεσιν μεγάλου και πολυτιμοτάτου ιστορικού χειρογράφου, συνταχθέντος υπό Αγωνιστού του 1821, όστις εκ του έργου του αποδεικνύεται μεγαλοφυής ιστορικός συγγραφεύς και γνησιώτατος χρονογράφος της μεγάλης ιστορικής περιόδου της Επαναστάσεως».
"Ποίον όμως μέτρον θα εύρω εγώ δια να δείξω την αξίαν, κατ’ ουσίαν και μορφήν, των θαυμαστών, αληθινά, "Στρατιωτικών Ενθυμημάτων" τα οποία εκληροδότησεν εις το Ελληνικόν Έθνος η ζηλευτή πρόνοια και η μεγαλοφυής έμπνευσις αγνώστου μέχρι τούδε Αγωνιστού, του Νικολάου Κ.Κασομούλη, Μακεδόνος από την Σιάτισταν; Φτάνει τάχα να είπω προς τον αναγνώσαντα τον Φωτάκον και τον Μακρυγιάννην ότι τα «Στρατιωτικά Ενθυμήματα» του Ν.Κ.Κ. είναι πολλάκις υπέρτερα;" Παραθέτω τώρα την έγκριτη γνώμη ενός επαΐοντος, του καθηγητή Β.Ν.Τωμαδάκη για τα απομνημονεύματα του Αγώνα και το μεταγραφικό έργο του Βλαχογιάννη. Ο Καθηγητής Ν.Β. Τωμαδάκης έγραψε:
«Εάν ήτο υποχρεωμένος τις να εκλέξη μεταξύ των απομνημονευματογράφων, ένα θα έπρεπε, χωρίς να παρορά την αξίαν των συγγραφών του Σπυρομίλιου ή του Σπηλιάδη ή του Φωτάκου ή άλλου τινός των σπουδαίων αγωνιστών και καλαμαράδων του Ιερού Αγώνος, να περιορίση την τελικήν εκλογήν μεταξύ τριών: του Ν. Κασομούλη (Α΄- Γ΄, 1940-1942), ανδρός Μακεδόνος, γραφειοκράτου και πολεμιστού, γνωρίσαντος καλώς τα κατά την κλεφτουριάν και τα καπετανάτα, καθώς και τα έξω του Μοριά γεγονότα, του Γεωργίου Τερτσέτη, γνωστού δικαστικού και λογοτέχνου, διατάξαντος, συν τοις άλλοις, ως είπομεν ήδη, καθ’ υπαγόρευσιν εις απλήν γλώσσαν τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη, και του Ρουμελιώτου αγωνιστού Γιάννη Μακρυγιάννη, του οποίου τα Απομνημονεύματα κατέστησαν κατά τον αιώνα μας πασίγνωστον και αγαπητόν ανάγνωσμα, πολλάκις δε και πρόσχημα πολεμικής επί συγχρόνων γεγονότων.
«Και περί μεν των απομνημονευμάτων όσα εξεμαίευσεν ο Τερτσέτης σιγώ, ευλαβούμενος την μνήμην εκείνου και των μεγάλων ηρώων εις τους οποίους αναφέρονται…». Για το μεταγραφικό έργο του Βλαχογιάννη όμως, έγραψε τα κάτωθι: «Περί δε των άλλων κειμένων λέγων σήμερον τούτο: Ότι κοινός εκδότης αυτών υπήρξε ο ιστοριοδίφης Γιάννης Βλαχογιάννης, ο οποίος τα επρολόγισε και υπεμνημάτισεν, αποδεδειγμένως δε ανέπτυξε το κείμενον του Κασομούλη δι’ απαραδέκτων προσθηκών και άλλων αναπτύξεων, τας οποίας εσήμανε δι’ αγκυλών».
Αλλά αυτή η επιστροφή είναι αποκαλυπτική γιατί και ο αναγνώσας και μεταγράφων το (Χ.φ) «Ενθυμήματα Στρατιωτικά», του Ν.Κ.Κασομούλη, Γ.Βλαχογιάννης, προβαίνει στην κριτική και συγκριτική αξιολόγηση και παρουσίαση του έργου, απευθυνόμενος στους λάτρεις του παρελθόντος, ως ακολούθως: « Με ανέκφραστον συγκίνησιν κάμνω προς αυτούς γνωστήν την ανεύρεσιν μεγάλου και πολυτιμοτάτου ιστορικού χειρογράφου, συνταχθέντος υπό Αγωνιστού του 1821, όστις εκ του έργου του αποδεικνύεται μεγαλοφυής ιστορικός συγγραφεύς και γνησιώτατος χρονογράφος της μεγάλης ιστορικής περιόδου της Επαναστάσεως».
"Ποίον όμως μέτρον θα εύρω εγώ δια να δείξω την αξίαν, κατ’ ουσίαν και μορφήν, των θαυμαστών, αληθινά, "Στρατιωτικών Ενθυμημάτων" τα οποία εκληροδότησεν εις το Ελληνικόν Έθνος η ζηλευτή πρόνοια και η μεγαλοφυής έμπνευσις αγνώστου μέχρι τούδε Αγωνιστού, του Νικολάου Κ.Κασομούλη, Μακεδόνος από την Σιάτισταν; Φτάνει τάχα να είπω προς τον αναγνώσαντα τον Φωτάκον και τον Μακρυγιάννην ότι τα «Στρατιωτικά Ενθυμήματα» του Ν.Κ.Κ. είναι πολλάκις υπέρτερα;" Παραθέτω τώρα την έγκριτη γνώμη ενός επαΐοντος, του καθηγητή Β.Ν.Τωμαδάκη για τα απομνημονεύματα του Αγώνα και το μεταγραφικό έργο του Βλαχογιάννη. Ο Καθηγητής Ν.Β. Τωμαδάκης έγραψε:
«Εάν ήτο υποχρεωμένος τις να εκλέξη μεταξύ των απομνημονευματογράφων, ένα θα έπρεπε, χωρίς να παρορά την αξίαν των συγγραφών του Σπυρομίλιου ή του Σπηλιάδη ή του Φωτάκου ή άλλου τινός των σπουδαίων αγωνιστών και καλαμαράδων του Ιερού Αγώνος, να περιορίση την τελικήν εκλογήν μεταξύ τριών: του Ν. Κασομούλη (Α΄- Γ΄, 1940-1942), ανδρός Μακεδόνος, γραφειοκράτου και πολεμιστού, γνωρίσαντος καλώς τα κατά την κλεφτουριάν και τα καπετανάτα, καθώς και τα έξω του Μοριά γεγονότα, του Γεωργίου Τερτσέτη, γνωστού δικαστικού και λογοτέχνου, διατάξαντος, συν τοις άλλοις, ως είπομεν ήδη, καθ’ υπαγόρευσιν εις απλήν γλώσσαν τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη, και του Ρουμελιώτου αγωνιστού Γιάννη Μακρυγιάννη, του οποίου τα Απομνημονεύματα κατέστησαν κατά τον αιώνα μας πασίγνωστον και αγαπητόν ανάγνωσμα, πολλάκις δε και πρόσχημα πολεμικής επί συγχρόνων γεγονότων.
«Και περί μεν των απομνημονευμάτων όσα εξεμαίευσεν ο Τερτσέτης σιγώ, ευλαβούμενος την μνήμην εκείνου και των μεγάλων ηρώων εις τους οποίους αναφέρονται…». Για το μεταγραφικό έργο του Βλαχογιάννη όμως, έγραψε τα κάτωθι: «Περί δε των άλλων κειμένων λέγων σήμερον τούτο: Ότι κοινός εκδότης αυτών υπήρξε ο ιστοριοδίφης Γιάννης Βλαχογιάννης, ο οποίος τα επρολόγισε και υπεμνημάτισεν, αποδεδειγμένως δε ανέπτυξε το κείμενον του Κασομούλη δι’ απαραδέκτων προσθηκών και άλλων αναπτύξεων, τας οποίας εσήμανε δι’ αγκυλών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου