"Και μείζον΄όστις αντί της αυτού πάτρας Φίλον νομίζει,τούτον ουδαμού λέγω." ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

ΤΟ ΕΝΟΠΛΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΣΟΜΟΥΛΗ ΟΔΕΥΕΙ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΝ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

Ο Κασομούλης φιλοξενείται στα Μετέωρα (σ. Χ. 326).

«Μετά 40: περίπου σκαλιά ακολουθούσεν η κρεμαστή συνθεμένη από ξύλινα πατήματα και σχοινοδεμένα. νηστικοί οκτώ ημέρας άυπνος κατακουρασμένος από τον κόπον και ασυνήθειστος να αναβαίνω εις τοιαύτα εις ταύτα ύψη. ο οδηγός με συμβούλευσεν να βλέπω εις την ανάβασίν μου, τον ανήφορον. το χάος όπου ακολουθούσεν υποκάτω της ακουμβισμένης σκάλας με τρόμαξεν, πλην έπρεπεν να ριψοκινδυνεύσω άπαξ δια να σωθούμεν. Προβαίνων εγώ και ακολουθών με ο οδηγός φθάνωντας εις το ύψος της ξυλήνης σκάλας. η κρεμαστή σκάλα διευθύνετο κατά κάθετον –μία ήμηση πήχη παρακείθεν. Εδώ πλέον απελπίσθην και όταν είδα ότι μέλλω να εκτεθώ εις τον αέραν σύρω την σκάλαν προς εμένα τρέμων –χείρας και πόδας επάτησα εις εκείνην αφέθην εις την διάκρισιν και εις τον κονισμόν της να έλθη»
Περιγραφή της ανόδου. Υποδοχή. Δείπνο- Παρουσία Αρχιερέων (σ. Χ. 327).
«ες την θέσιν της έμεινα ο μισός ο οδηγός μου συνηθεισμένος ανέβαινεν ωσάν να ήτον σκάλα παλατίου, πρόφθασεν και με βαστούσεν από τα πόδια και με ενθάρρυνεν. Ο τρόμος εκείνος εισέτι ευρίσκεται εις την ψυχήν μου. αναβάντες ούτως μετα πολλού κόπου έως εις το ύψος εμβαίναμε εις μίαν σπηλιάν τρυπωμένην ως κοβούκλιον και αποκεί ήτον η σκάλαις λιθότομαις έως εις την θύρα της μονής με οδήγησεν έως εις τον άρτικα ειδοποίησεν τον Ηγούμενον με ασπάσθη και με φιλοφρόνησεν καθόλην την έκτασιν διόρησεν αμέσως να σταλή ψωμί και προσφάγι και δια τους λοιπούς και εμένα με εβάσταξεν ευχαριστηθείς να μάθη τα διατρέξαντα. Κατασυγκυρείαν ευρέθησαν οι δύω αρχιερείς εκεί ο Τρίκκης και ο Φαναρίων Αγράφων. ο μεν Φαναρίων ειδήμων και φιλογενής με προσκάλεσεν ιδιαιτέρως να του διηγηθώ».
Συνομιλίες. Το σώμα Κασομούλη διαβαίνει τον ποταμό αβλαβώς. (Σ. Χ. 328).
«τα τελευταία μας. Ο Τρίκκης γέρων και ύποπτος κύταζεν την ώραν πότε να ξεφορτωθώ απ’ εκεί και ούτε με πλησίασεν. Συνγευματίσαντες μετά του Αρχιερέως φαναρίων και Ηγουμένου ελάβαμεν ευκαιρίαν να τους ειπώ και να με ειπούν όσα συναίβησαν και συμβαίνουν εις τας περιστάσεις αυτάς εις τας πέριξ της λαρίσσης και Τρικκάλων. διασκεδάσας αρκετά με τούτους μετά τον εσπερινόν διόρησεν άνθρωπον ο Ηγούμενος να μας οδηγήσει εις τον πόρον του ποταμού Σαλαβριάς και καταιβάσαντές μας με το δίκτυον οπού είχον με εργάτην επήγαμε εις το λημέρι όπου ήτον και οι λοιποί. Ξεκινήσαντες με την δύσιν του ηλίου δια του ευθέως δρόμου χωρίς να απαντήσωμεν κανέναν διαβάντες υποκάτωθεν της Καλαμπάκας εφθάσαμε προς τας δύω ώρας της νυκτός εις τον πόρον και διέβημεν αβλαβώς».

Δεν υπάρχουν σχόλια: