Ιστορία του Δήμου Αταλάντης.
Συντάχθηκε απο τον/την Administrator
Τρίτη, 27 Μάιος 2008 08:35
Ιστορία του Δήμου Αταλάντης.
Ο Δήμος Αταλάντης συγκροτήθηκε επίσημα σύμφωνα με το Νόμο της 10ης Ιανουαρίου 1834 αναφορικά με τη σύσταση των Δήμων στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Αρχικά, ο Δήμος Αταλάντης περιλάμβανε την Αταλάντη, τη Σκάλα, τη Σκεντέραγα (Μεγαπλάτανος), το Κυπαρίσσι, τη Κολάκα και τον Έξαρχο (ΦΕΚ 80, 1836), ενώ στη συνέχεια επεκτάθηκε με τη προσθήκη των χωριών Ζέλι και Καλαπόδι (ΦΕΚ 17, 1861). Το 1848 με βασιλικό διάταγμα ιδρύθηκε ανεξάρτητος Δήμος από τους Μακεδόνες, που εγκαταστάθηκαν στην Αταλάντη μετά το 1833, με την ονομασία Νέα Πέλλη.
Το 1912 καταργήθηκαν οι Δήμοι Αταλάντης και Νέας Πέλλης και έγιναν Κοινότητες, ενώ το 1925 ενώθηκαν δημιουργώντας τη Κοινότητα Αταλάντης (ΦΕΚ 262, 1925). Το 1946 η Κοινότητα Αταλάντης αναγνωρίζεται σε Δήμο (ΦΕΚ 290, 1946).
Ο Δήμος Αταλάντης με τη σημερινή του μορφή του συστήθηκε σύμφωνα με το Νόμο Καποδίστρια (2539/97), με τον οποίο έγινε συνένωση κοινοτήτων σε μεγαλύτερους δήμους με σκοπό τη βελτιστοποίηση της δημόσιας διοίκησης στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο Δήμος Αταλάντης προέκυψε από τη συνένωση του Δήμου Αταλάντης με τις Κοινότητες Εξάρχου, Καλαποδίου, Κυπαρισσίου, Κυρτώνης, Μεγαπλατάνου και Τραγάνας. Έδρα του Δήμου είναι η Αταλάντη.
Όμως στην ουσία η σημερινή Αταλάντη χωρίζεται σε δύο τμήματα. Στην Άνω και κάτω Πέλλη. Άνω Πέλλη είναι η πόλη των Μακεδόνων η Νέα Πέλλη. Κάτω Πέλλη η Παλαιά Αταλάντη που βρίσκεται χαμηλότερα.
Το όνομα Αταλάντη υπάρχει μόνο στις πινακίδες και στις σφραγίδες. Ουσιαστικά έχει μετονομαστεί η Αταλάντη σε Κάτω Πέλλη. Η Άνω Πέλλη ονομάζεται από τους κατοίκους εκεί: Μακεδονία, Μακεδονίτικα ή Πέλλα.
Μετά την επανάσταση της 17ης Μαΐου του Πολυγύρου και της Χαλκιδικής, την ηρωική εποποιία των Χαλκιδικιωτών με τον Εμμανουήλ Παπά και τον Καπετάν Χάψα και την καταστροφή και καταστολή της επαναστάσεως από τα στίφη του Εμπου Λομπούτ, πάρα πολλοί Χαλκιδικιώτες έφυγαν με καράβια και πολέμησαν σε διάφορα μέρη της Νότιας Ελλάδος.
Το 1828 απελευθερώθηκε η Αταλάντη, κεφαλοχώρι στη Λοκρίδα. Τότε, μετά από τόσους πολέμους και κακουχίες μετά το αίμα και τόσους γενναίους που χάθηκαν, αφού ιδρύθηκε το πρώτο ελεύθερο Ελληνικό κράτος στην Πελοπόννησο και στη Στερεά Ελλάδα, οι Χαλκιδικιώτες και άλλοι αγωνιστές από τη Μακεδονία μακρυά από τον τόπο μας, μαζεύτηκαν στην Αταλάντη.
20 χρόνια αργότερα ο Βασιλιάς Όθων με διάταγμα του παραχώρησε αυτόν τον τόπο στη Λοκρίδα για τους Μακεδόνες. Οι ίδιοι οι συμπατριώτες μας είχαν ονομάσει την πόλη που δημιούργησαν, Πέλλα. Αν και ολιγογράμματοι, δώσανε στον νέο τόπο που μένανε το όνομα Πέλλα για να θυμούνται οι επόμενες γενιές ότι κατάγονται από την Μακεδονία.
Η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν Χαλκιδικιώτες αν και υπήρχαν εγκατεστημένοι εκεί και άλλοι Μακεδόνες. Από την Πιερία, την Κοζάνη και την Πέλλα.
Στην εκκλησία της κοιμήσεως της θεοτόκου όπου παλαιότερα υπήρχε το νεκροταφείο των Μακεδόνων, έχουν ταφεί σπουδαίοι αγωνιστές του 1821 όπως ο Πολυγυρινός Μαυρουδής Παπαγεωργάκης, που πέθανε με το βαθμό του Συνταγματάρχη το 1847. Ο Αγγελής Γάτσος από τους Σαρακηνούς (Σαρακήνοβο) Αλμωπίας Πέλλης, όπου πέθανε πάμπτωχος το 1839 Και ο Αναστάσιος Χιμευτός, προεστός της Κασσανδρείας στη διάρκεια της επανάστασης του 1821.
Απόσπασμα από το διάταγμα του Όθωνος για την ίδρυση του Δήμου Νέας Πέλλης:
... ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΣΚΑΛΑΝ ΤΗΣ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΣ ΠΕΛΛΗΣ"
ΕΝ ΣΤΕΝΗ ΤΗΝ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1848
ΟΘΩΝ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Μ. ΡΟΥΦΟΣ
Αξιοθέατα της πόλεως της Αταλάντης:
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Αταλάντης.
Το παλαιό Νεκροταφείο των Μακεδόνων η Κοίμησις της Θεοτόκου.
Η κατακόμβη του Αγ. Αθανασίου ("Χαμάϊ-θανάσης") κρύπτη ρωμαϊκών χρόνων στο κέντρο της πόλης. Στην περιοχή "Βοϊδοβάτα" της Αταλάντης παλιές έξι βρύσες.
Το εκκλησάκι του Οσίου Σεραφείμ, μέσα στο δάσος που βρίσκεται πάνω από την Αταλάντη. Το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων, κτίσμα του 17ου αιώνα, στον επαρχιακό δρόμο Αταλάντης - Κυρτώνης.
Το εξωκλήσι του Αϊ Γιάννη του Ρόδα, χτισμένο σε κατάφυτη τοποθεσία στην Κορυφή των Ρόδων.
Αξιοθέατα του Καποδιστριακού Δήμου Αταλάντης:
Έξαρχος: Σημαντικός ο αρχαιολογικός χώρος της Υάμπολης και των Αβών.
Καλαπόδι: Ναός του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος Ελαφηβόλου, του οποίου η ιστορία αρχίζει από τη μυκηναϊκή εποχή. Έγιναν αλλεπάλληλες καταστροφές και ανοικοδομήσεις μέχρι τα χρόνια του Θεοδοσίου.
Κυπαρίσσι: Το σπίτι του Οσίου Δαυίδ και γραφικά ξωκκλήσια.
Κυρτώνη: Εδώ ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τον πύργο της Κολάκας και την πανάρχαια βρύση “Καμίνι”. Η θέα είναι μοναδική. Στην τοποθεσία “Καμινάκι” υπάρχει βράχος με εικονοστάσι που κοντά του αναβλύζει γλυφό παγωμένο νερό με ιαματικές ιδιότητες (για δυσεντερία).
Μεγαπλάτανος: Αρχαιολογικός χώρος νεκροταφείου.
Τραγάνα: Εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής με βυζαντινής τεχνοτροπίας εικόνες. Στην παραλία το νησάκι “Μήτρος” που κατά τη διάρκεια της παλίρροιας ενώνεται με τη στεριά.
Ταλαντονήσι: Μικρό νησί που προσφέρεται για κυνήγι.
Συντάχθηκε απο τον/την Administrator
Τρίτη, 27 Μάιος 2008 08:35
Ιστορία του Δήμου Αταλάντης.
Ο Δήμος Αταλάντης συγκροτήθηκε επίσημα σύμφωνα με το Νόμο της 10ης Ιανουαρίου 1834 αναφορικά με τη σύσταση των Δήμων στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Αρχικά, ο Δήμος Αταλάντης περιλάμβανε την Αταλάντη, τη Σκάλα, τη Σκεντέραγα (Μεγαπλάτανος), το Κυπαρίσσι, τη Κολάκα και τον Έξαρχο (ΦΕΚ 80, 1836), ενώ στη συνέχεια επεκτάθηκε με τη προσθήκη των χωριών Ζέλι και Καλαπόδι (ΦΕΚ 17, 1861). Το 1848 με βασιλικό διάταγμα ιδρύθηκε ανεξάρτητος Δήμος από τους Μακεδόνες, που εγκαταστάθηκαν στην Αταλάντη μετά το 1833, με την ονομασία Νέα Πέλλη.
Το 1912 καταργήθηκαν οι Δήμοι Αταλάντης και Νέας Πέλλης και έγιναν Κοινότητες, ενώ το 1925 ενώθηκαν δημιουργώντας τη Κοινότητα Αταλάντης (ΦΕΚ 262, 1925). Το 1946 η Κοινότητα Αταλάντης αναγνωρίζεται σε Δήμο (ΦΕΚ 290, 1946).
Ο Δήμος Αταλάντης με τη σημερινή του μορφή του συστήθηκε σύμφωνα με το Νόμο Καποδίστρια (2539/97), με τον οποίο έγινε συνένωση κοινοτήτων σε μεγαλύτερους δήμους με σκοπό τη βελτιστοποίηση της δημόσιας διοίκησης στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο Δήμος Αταλάντης προέκυψε από τη συνένωση του Δήμου Αταλάντης με τις Κοινότητες Εξάρχου, Καλαποδίου, Κυπαρισσίου, Κυρτώνης, Μεγαπλατάνου και Τραγάνας. Έδρα του Δήμου είναι η Αταλάντη.
Όμως στην ουσία η σημερινή Αταλάντη χωρίζεται σε δύο τμήματα. Στην Άνω και κάτω Πέλλη. Άνω Πέλλη είναι η πόλη των Μακεδόνων η Νέα Πέλλη. Κάτω Πέλλη η Παλαιά Αταλάντη που βρίσκεται χαμηλότερα.
Το όνομα Αταλάντη υπάρχει μόνο στις πινακίδες και στις σφραγίδες. Ουσιαστικά έχει μετονομαστεί η Αταλάντη σε Κάτω Πέλλη. Η Άνω Πέλλη ονομάζεται από τους κατοίκους εκεί: Μακεδονία, Μακεδονίτικα ή Πέλλα.
Μετά την επανάσταση της 17ης Μαΐου του Πολυγύρου και της Χαλκιδικής, την ηρωική εποποιία των Χαλκιδικιωτών με τον Εμμανουήλ Παπά και τον Καπετάν Χάψα και την καταστροφή και καταστολή της επαναστάσεως από τα στίφη του Εμπου Λομπούτ, πάρα πολλοί Χαλκιδικιώτες έφυγαν με καράβια και πολέμησαν σε διάφορα μέρη της Νότιας Ελλάδος.
Το 1828 απελευθερώθηκε η Αταλάντη, κεφαλοχώρι στη Λοκρίδα. Τότε, μετά από τόσους πολέμους και κακουχίες μετά το αίμα και τόσους γενναίους που χάθηκαν, αφού ιδρύθηκε το πρώτο ελεύθερο Ελληνικό κράτος στην Πελοπόννησο και στη Στερεά Ελλάδα, οι Χαλκιδικιώτες και άλλοι αγωνιστές από τη Μακεδονία μακρυά από τον τόπο μας, μαζεύτηκαν στην Αταλάντη.
20 χρόνια αργότερα ο Βασιλιάς Όθων με διάταγμα του παραχώρησε αυτόν τον τόπο στη Λοκρίδα για τους Μακεδόνες. Οι ίδιοι οι συμπατριώτες μας είχαν ονομάσει την πόλη που δημιούργησαν, Πέλλα. Αν και ολιγογράμματοι, δώσανε στον νέο τόπο που μένανε το όνομα Πέλλα για να θυμούνται οι επόμενες γενιές ότι κατάγονται από την Μακεδονία.
Η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν Χαλκιδικιώτες αν και υπήρχαν εγκατεστημένοι εκεί και άλλοι Μακεδόνες. Από την Πιερία, την Κοζάνη και την Πέλλα.
Στην εκκλησία της κοιμήσεως της θεοτόκου όπου παλαιότερα υπήρχε το νεκροταφείο των Μακεδόνων, έχουν ταφεί σπουδαίοι αγωνιστές του 1821 όπως ο Πολυγυρινός Μαυρουδής Παπαγεωργάκης, που πέθανε με το βαθμό του Συνταγματάρχη το 1847. Ο Αγγελής Γάτσος από τους Σαρακηνούς (Σαρακήνοβο) Αλμωπίας Πέλλης, όπου πέθανε πάμπτωχος το 1839 Και ο Αναστάσιος Χιμευτός, προεστός της Κασσανδρείας στη διάρκεια της επανάστασης του 1821.
Απόσπασμα από το διάταγμα του Όθωνος για την ίδρυση του Δήμου Νέας Πέλλης:
... ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΙΝ ΣΚΑΛΑΝ ΤΗΣ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΣ ΠΕΛΛΗΣ"
ΕΝ ΣΤΕΝΗ ΤΗΝ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1848
ΟΘΩΝ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Μ. ΡΟΥΦΟΣ
Αξιοθέατα της πόλεως της Αταλάντης:
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Αταλάντης.
Το παλαιό Νεκροταφείο των Μακεδόνων η Κοίμησις της Θεοτόκου.
Η κατακόμβη του Αγ. Αθανασίου ("Χαμάϊ-θανάσης") κρύπτη ρωμαϊκών χρόνων στο κέντρο της πόλης. Στην περιοχή "Βοϊδοβάτα" της Αταλάντης παλιές έξι βρύσες.
Το εκκλησάκι του Οσίου Σεραφείμ, μέσα στο δάσος που βρίσκεται πάνω από την Αταλάντη. Το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων, κτίσμα του 17ου αιώνα, στον επαρχιακό δρόμο Αταλάντης - Κυρτώνης.
Το εξωκλήσι του Αϊ Γιάννη του Ρόδα, χτισμένο σε κατάφυτη τοποθεσία στην Κορυφή των Ρόδων.
Αξιοθέατα του Καποδιστριακού Δήμου Αταλάντης:
Έξαρχος: Σημαντικός ο αρχαιολογικός χώρος της Υάμπολης και των Αβών.
Καλαπόδι: Ναός του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος Ελαφηβόλου, του οποίου η ιστορία αρχίζει από τη μυκηναϊκή εποχή. Έγιναν αλλεπάλληλες καταστροφές και ανοικοδομήσεις μέχρι τα χρόνια του Θεοδοσίου.
Κυπαρίσσι: Το σπίτι του Οσίου Δαυίδ και γραφικά ξωκκλήσια.
Κυρτώνη: Εδώ ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τον πύργο της Κολάκας και την πανάρχαια βρύση “Καμίνι”. Η θέα είναι μοναδική. Στην τοποθεσία “Καμινάκι” υπάρχει βράχος με εικονοστάσι που κοντά του αναβλύζει γλυφό παγωμένο νερό με ιαματικές ιδιότητες (για δυσεντερία).
Μεγαπλάτανος: Αρχαιολογικός χώρος νεκροταφείου.
Τραγάνα: Εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής με βυζαντινής τεχνοτροπίας εικόνες. Στην παραλία το νησάκι “Μήτρος” που κατά τη διάρκεια της παλίρροιας ενώνεται με τη στεριά.
Ταλαντονήσι: Μικρό νησί που προσφέρεται για κυνήγι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου