"Οι Σουλιμοχωρίτες ονομάστηκαν έκτοτε Ντρέδες, λέξη που ήταν συνώνυμη με την ευθύτητα και την παλικαριά. Τόσο κατά την Ορλωφική Επανάσταση του 1769-70, όσο και κατά την εξόντωση των Τουρκαλβανών στα Τρίκορφα – Αρκαδίας το 1779 οι Κουβελαίοι όπως και οι λοιποί Ντρέδες έλαβαν ομαδικά μέρος με επικεφαλής τους τον ηρωικό κλεφταρχηγό Γιαννακη Κόρδα, ο οποίος φονεύθηκε στην Γαστούνη Ηλείας το 1785 σε ενέδρα των Τούρκων. ( Τοπική παράδοση, Ιστορία Αμ. Φρατζή, Αθ. Γρηγοριάδη).
Την ίδια εποχή (1785-88) ο έφηβος Γιαννάκης Μέλιος φόνευσε τον Τούρκο Αγά της περιοχής, που για πρώτη φορά πάτησε τα χώματα του χωριού του (Άνω Κούβελα ) και έγινε κλέφτης. Εντάχθηκε στο κλέφτικο σώμα του διασήμου Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη και εξελίχθηκε σε πρωτοκλασάτο κλεφταρχηγό του Μοριά. Ο Μέλιος ήταν εγγράμματος, έξυπνος, μαχητικός, και απαράμιλλος στον κλεφτοπόλεμο, γι’ αυτό και οι σύγχρονοι του τον αποκαλούσαν “δάσκαλο του κλεφτοπολέμου”. Μετά το θάνατο του Ζαχαριά, διατέλεσε μαζί με το Θ. Κολοκοτρώνη Γενικός αρχηγός των κλεφτών του Μοριά. Κατά το διωγμό των κλεφτών (1804-1806) κατέφυγε στα Επτάνησα μαζί με τους αδελφούς του Κωνσταντή και Δημήτρη, το γαμπρό του Παν. Ντούφα και άλλους Ντρέδες. Εκεί υπηρέτησε αλληλοδιαδόχως υπό τους Ρώσους, Γάλλους, και Άγγλους ως λοχαγός και προήχθη μέχρι το βαθμό του Ταγματάρχη. Πολέμησε κατά των Γάλλων στην Νεάπολη της Ιταλίας και στην Αγία Μαύρα ( Λευκάδα). Μυήθηκε από τους πρώτους στην Φιλική Εταιρεία και στην συνέχεια μύησε τα αδέλφια του, τον Παν. Ντούφα και πολλούς άλλους. Η ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας έστειλε ειδική πρόσκληση στον Γιαν. Μέλιο και Θεόδ. Κολοκοτρώνη, για να ηγηθούν του απελευθερωτικού αγώνα στην Πελοπόννησο. ( Ιστορία Τ.Κανδηλώρου, Αμ.Φραντζή, Αθ. Γρηγοριάδη Αρχεία Βλαχογιάννη και Σέκερη, Γ. Α. Κράτους)
Ο Γιαν. Μέλιος έφθασε έγκαιρα στην περιοχή μας και προετοίμασε τον ξεσηκωμό των Ντρέδων. Το πρωί της 26ης Μαρτίου 1821, μαζί με τον Παν. Ντούφα και το Γ. Συράκο, μπήκε πρώτος με τους Ντρέδες του στην πόλη της Αρκαδιάς ( Κυπαρισσιά) και τέθηκε σε καταδίωξη των Τούρκων. Αφού ενώθηκε και με του άλλους οπλαρχηγούς της περιοχής ( Δημ. Παπατσώρη, Αθ. Γρηγοριάδη και λοιπούς ), έδωσε την πρώτη κατά μέτωπο νικηφόρα μάχη του αγώνα στις 29 Μαρτίου 1821 στην Λυγούδιστα ( Χώρα - Τριφυλίας ). Οι Ντρέδες υπό την άξια ηγεσία του εμπειροπόλεμου αρχηγού τους Γιαν. Μέλιου νικούν τους Τούρκους και τους αναγκάζουν να εγκλεισθούν στο Νιοάκαστρο, όπου τους πολιορκούν στενά. Παράλληλα πολιορκούν και το φρούριο της Μεθώνης με τον Παν. Ντούφα, ο οποίος συνέβαλε στην κατατρόπωση των Τούρκων του Νιοκάστρου, όταν τη Δευτέρα του Πάσχα ( 11 Απριλίου 1821 ) επεχείρησαν να διασπάσουν την πολιορκία τους. Τελικά, το Νιόκαστρο έπεσε στα χέρια των Ελλήνων στις 7 Αυγούστου 1821. Δυστυχώς, τον Οκτώβριο του ιδίου έτους ο καπετάνιος των Φιλιατρών Άνθιμος Παπαναστάσης εφόνευσε, ύστερα από έριδα, τον αρχηγό των Ντρέδων Γιαν. Μέλιο σε καφενείο της Πύλου και έτσι στερήθηκαν οι μαχητικοί Ντρέδες αλλά και το αγωνιζόμενο Έθνος τις υπηρεσίες ενός έμπειρου και ικανού αγωνιστή και ηγήτορα. Το κακό συμπληρώθηκε με το φόνο και του Ντούφα, που επιχείρησε να συλλάβει τον Παπαναστάση. Τελικά ο τελευταίος συνελήφθη και υπέστη μαρτυρικό θάνατο από τους αδελφούς του Μέλιου. ( Ιστορία Αμ.Φρατζή, Αθ. Γρηγοριάδη, Γ.Α.Κράτους ). Παράλληλα με την πολιορκία των φρουρίων Νεοκάστρου και Μεθώνης, 300 Ντρέδες υπό τον Κωνσταντή Μέλιο συμβάλλουν αποφασιστικά στην εκδίωξη των Τουρκαλβανών του Λάλα ( Ιούνιος 1821 ), ενώ άλλοι 200 υπό το Δημ. Μέλιο συμβάλλουν στην νίκη του Βαλτετσίου.
Ο Δημ. Μέλιος στη συνέχεια εκπροσωπεί τα όπλα της επαρχίας Αρκαδίας στη Συνέλευση των Καλτεντζών, όπου ιδρύεται η Πελοποννησιακή Γερουσία ( Μάιος 1821). Οι Κουβελαίοι αγωνιστές υπό τους εμπειροπόλεμους και άξιους αρχηγούς τους Δημ. και Κώστ. Μέλιο συμμετέχουν σε όλες τις μεγάλες αναμετρήσεις με τον κατακτητή ανά το Μοριά και όχι μόνο. Ιδιαίτερα διαπρέπουν κατά του Δράμαλη στους Μύλους και στα Δερβενάκια καθώς και κατά του Ιμπραήμ. Ο Κωνσταντής Μέλιος με 300 επίλεκτους Ντρέδες υπερασπίστηκε γενναία και διέσωσε την Μονή του Μεγ. Σπηλαίου από την επιδρομή του Ιμπραήμ ( Ιούνιος 1827). Μετά τη μάχη αρρώστησε βαριά και πέθανε στο Μεγ. Σπήλαιο, όπου και ετάφη με μεγάλες τιμές. Ο Δημ. Μέλιος ηγήθηκε των Ντρέδων που έφθασαν στην Αττική, για την αντιμετώπιση του Κιουταχή που πολιορκούσε την Ακρόπολη των Αθηνών ( Απρίλιος 1827). Πέθανε απόμαχος αγωνιστής στην Κυπαρισσία όπου είχε εγκατασταθεί."
Την ίδια εποχή (1785-88) ο έφηβος Γιαννάκης Μέλιος φόνευσε τον Τούρκο Αγά της περιοχής, που για πρώτη φορά πάτησε τα χώματα του χωριού του (Άνω Κούβελα ) και έγινε κλέφτης. Εντάχθηκε στο κλέφτικο σώμα του διασήμου Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη και εξελίχθηκε σε πρωτοκλασάτο κλεφταρχηγό του Μοριά. Ο Μέλιος ήταν εγγράμματος, έξυπνος, μαχητικός, και απαράμιλλος στον κλεφτοπόλεμο, γι’ αυτό και οι σύγχρονοι του τον αποκαλούσαν “δάσκαλο του κλεφτοπολέμου”. Μετά το θάνατο του Ζαχαριά, διατέλεσε μαζί με το Θ. Κολοκοτρώνη Γενικός αρχηγός των κλεφτών του Μοριά. Κατά το διωγμό των κλεφτών (1804-1806) κατέφυγε στα Επτάνησα μαζί με τους αδελφούς του Κωνσταντή και Δημήτρη, το γαμπρό του Παν. Ντούφα και άλλους Ντρέδες. Εκεί υπηρέτησε αλληλοδιαδόχως υπό τους Ρώσους, Γάλλους, και Άγγλους ως λοχαγός και προήχθη μέχρι το βαθμό του Ταγματάρχη. Πολέμησε κατά των Γάλλων στην Νεάπολη της Ιταλίας και στην Αγία Μαύρα ( Λευκάδα). Μυήθηκε από τους πρώτους στην Φιλική Εταιρεία και στην συνέχεια μύησε τα αδέλφια του, τον Παν. Ντούφα και πολλούς άλλους. Η ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας έστειλε ειδική πρόσκληση στον Γιαν. Μέλιο και Θεόδ. Κολοκοτρώνη, για να ηγηθούν του απελευθερωτικού αγώνα στην Πελοπόννησο. ( Ιστορία Τ.Κανδηλώρου, Αμ.Φραντζή, Αθ. Γρηγοριάδη Αρχεία Βλαχογιάννη και Σέκερη, Γ. Α. Κράτους)
Ο Γιαν. Μέλιος έφθασε έγκαιρα στην περιοχή μας και προετοίμασε τον ξεσηκωμό των Ντρέδων. Το πρωί της 26ης Μαρτίου 1821, μαζί με τον Παν. Ντούφα και το Γ. Συράκο, μπήκε πρώτος με τους Ντρέδες του στην πόλη της Αρκαδιάς ( Κυπαρισσιά) και τέθηκε σε καταδίωξη των Τούρκων. Αφού ενώθηκε και με του άλλους οπλαρχηγούς της περιοχής ( Δημ. Παπατσώρη, Αθ. Γρηγοριάδη και λοιπούς ), έδωσε την πρώτη κατά μέτωπο νικηφόρα μάχη του αγώνα στις 29 Μαρτίου 1821 στην Λυγούδιστα ( Χώρα - Τριφυλίας ). Οι Ντρέδες υπό την άξια ηγεσία του εμπειροπόλεμου αρχηγού τους Γιαν. Μέλιου νικούν τους Τούρκους και τους αναγκάζουν να εγκλεισθούν στο Νιοάκαστρο, όπου τους πολιορκούν στενά. Παράλληλα πολιορκούν και το φρούριο της Μεθώνης με τον Παν. Ντούφα, ο οποίος συνέβαλε στην κατατρόπωση των Τούρκων του Νιοκάστρου, όταν τη Δευτέρα του Πάσχα ( 11 Απριλίου 1821 ) επεχείρησαν να διασπάσουν την πολιορκία τους. Τελικά, το Νιόκαστρο έπεσε στα χέρια των Ελλήνων στις 7 Αυγούστου 1821. Δυστυχώς, τον Οκτώβριο του ιδίου έτους ο καπετάνιος των Φιλιατρών Άνθιμος Παπαναστάσης εφόνευσε, ύστερα από έριδα, τον αρχηγό των Ντρέδων Γιαν. Μέλιο σε καφενείο της Πύλου και έτσι στερήθηκαν οι μαχητικοί Ντρέδες αλλά και το αγωνιζόμενο Έθνος τις υπηρεσίες ενός έμπειρου και ικανού αγωνιστή και ηγήτορα. Το κακό συμπληρώθηκε με το φόνο και του Ντούφα, που επιχείρησε να συλλάβει τον Παπαναστάση. Τελικά ο τελευταίος συνελήφθη και υπέστη μαρτυρικό θάνατο από τους αδελφούς του Μέλιου. ( Ιστορία Αμ.Φρατζή, Αθ. Γρηγοριάδη, Γ.Α.Κράτους ). Παράλληλα με την πολιορκία των φρουρίων Νεοκάστρου και Μεθώνης, 300 Ντρέδες υπό τον Κωνσταντή Μέλιο συμβάλλουν αποφασιστικά στην εκδίωξη των Τουρκαλβανών του Λάλα ( Ιούνιος 1821 ), ενώ άλλοι 200 υπό το Δημ. Μέλιο συμβάλλουν στην νίκη του Βαλτετσίου.
Ο Δημ. Μέλιος στη συνέχεια εκπροσωπεί τα όπλα της επαρχίας Αρκαδίας στη Συνέλευση των Καλτεντζών, όπου ιδρύεται η Πελοποννησιακή Γερουσία ( Μάιος 1821). Οι Κουβελαίοι αγωνιστές υπό τους εμπειροπόλεμους και άξιους αρχηγούς τους Δημ. και Κώστ. Μέλιο συμμετέχουν σε όλες τις μεγάλες αναμετρήσεις με τον κατακτητή ανά το Μοριά και όχι μόνο. Ιδιαίτερα διαπρέπουν κατά του Δράμαλη στους Μύλους και στα Δερβενάκια καθώς και κατά του Ιμπραήμ. Ο Κωνσταντής Μέλιος με 300 επίλεκτους Ντρέδες υπερασπίστηκε γενναία και διέσωσε την Μονή του Μεγ. Σπηλαίου από την επιδρομή του Ιμπραήμ ( Ιούνιος 1827). Μετά τη μάχη αρρώστησε βαριά και πέθανε στο Μεγ. Σπήλαιο, όπου και ετάφη με μεγάλες τιμές. Ο Δημ. Μέλιος ηγήθηκε των Ντρέδων που έφθασαν στην Αττική, για την αντιμετώπιση του Κιουταχή που πολιορκούσε την Ακρόπολη των Αθηνών ( Απρίλιος 1827). Πέθανε απόμαχος αγωνιστής στην Κυπαρισσία όπου είχε εγκατασταθεί."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου