Επιστολή του Κωνσταντίνου Αντωνίου Ανδρέου (Στυλίδα)
«Στυλίς 27η 6. –30
Αξιότιμε κ. Τράκα!
Τη παρακλήσει του κ. Αθαν. Μπαρούτη πέμψαντός μοι την επιστολή σας, έρχομαι δια της παρούσης να σας δόσω πληροφορίας και λεπτομερείας τινάς περί της βιογραφίας του αειμνήστου θείου μου Ν. Κασομούλη καίτοι ήμουν πολύ μικρός την ηλικίαν κατ’ εκείνην την εποχήν που έζει, αλλ’ εκ της παραδόσεως εκ της θείας μου Κασομούλη και του πατρός μου, τον μήνα Απρίλιον ε.ε. έδοσα λεπτομερείας περί της Βιογραφίας του θείου και τας οποίας δια του ανεψιού μου Ευαγγέλου Παν. Ανδρέου διαμένοντος εν Θεσσαλονίκη μετά της μητρός του ελθούσης εις δεύτερον γάμον μετά του Φιλίππου Βώκου Συνταγματάρχου του Πεζικού, και του Αρχηγού πεζικού ΧΙ. Μεραρχίας, διεβίβασα ως μοι έγραψαν εις τον ιστοριοδίφην κ. Ι. Βλαχογιάννην Διευθυντήν των γενικών Αρχείων του Κράτους, και επαναλαμβάνω, ήλθεν εκ Μακεδονίας και εκ της ιδιαιτέρας του πατρίδος Σιατίστης εις τον ιερόν αγώνα το 1821, όπου και ηγωνίσθη, κατόπιν εν τω Στρατώ ως αξιωματικός εχρημάτισεν των επιτελών με τον βαθμόν του λοχαγού ως ανώτερος δε αξιωματικός εχρημάτισε διοικητής Τάγματος Φρούραρχος Ναυπλίου, Αθηνών, Λαμίας ίσως και άλλης πρωτευούσης, και Τμηματάρχης του Υπουργείου των Στρατιωτικών, και απεστρατεύθη με τον Βαθμόν του Συνταγματάρχου του πεζικού και απήλαυε μεγάλης υπολήψεως και εκτιμήσεως παρ’ όλων των τότε επισήμων ανδρών του Κράτους, των Στρατιωτικών, Πολιτικών, και Αγωνιστών, και δια στενής φιλίας μεθ’ όλων συνδεόμενος και παρ’ αυτών των Βασιλέων Όθωνος και Αμαλίας έχαιρε εκτίμησιν.
Απεκατεστάθη, εγκατεστάθη και απέθανεν εν Στυλίδι, έλαβε σύζυγον την αδελφήν του πατρός μου Αντ. Ανδρέου Μαρίαν, λοχαγός-ταγματάρχης του πεζικού ων των επιτελών τότε, απέκτησεν ένα και μόνον υιόν ονόματι Κωνσταντίνον, όστις απεβίωσεν προσβληθείς υπό αιματουρικού πυρετού εις ηλικίαν 25 ετών, υπαξιωματικός με τον βαθμόν του επιλοχίου του Πεζικού, φοιτήσας και δύο έτη εις την σχολήν των Ευελπίδων, και ο θάνατος του υιού του εβύθισεν τον οίκον του και την ημετέραν οικογένειαν εις μεγάλην θλίψιν και βαθύτατον πένθος, επέζησεν 6 έτη και απεβίωσεν το 1871, εις ηλικίαν 80 ετών.- ήτο μετρίου αναστήματος ευτραφής, ευμόρφου και σοφαράς φυσιογνωμίας, εφόρει την Ελληνικήν Στολήν και μεθ’ ης ετάφη, έφερε δύο παράσημα του Αγώνος και του Σωτήρος, φωτογραφία του δεν υπάρχει, αλλ’ ευρίσκονται αι εικόνες, ελαιογραφία του θείου και της θείας, και εκ της εικόνος εκείνης να ζητήσει ο κ. Βλαχογιάννης παρά του κ. Φ. βώκου να λάβωσι φωτογραφίαν, διότι εις την οικίαν του κυρίου Βώκου υπάρχουσι. Οικία και άλλη περιουσία του θείου δεν υπάρχουσι, επωλήσαν από δεινάς περιστάσεις υπάρχει ο τάφος εν τω νεκροταφείω Στυλίδος εν ω ευρίσκονται τα οστά του, της θείας και του υιού του Κωνσταντίνου, ως και τα οστά της ημετέρας οικογενείας, επί του μαρμάρου δε είναι χαραγμένα τα εξής γράμματα.
Ενθάδε κείται Ο Συνταγματάρχης του Πεζικού Νικόλαος Κασομούλης εκ Μακεδονίας
αποβιώσας το 1871 μετά του υιού του Κωνσταντίνου αποβιώσαντος 1865.
Έχετε τας απείρους ευχαριστίας μου, με πολλήν τιμήν
Κ. Ανδρέου».
Ο Κώστας Ανδρέου, ανεψιός της Μαριγώς Ν. Κασομούλη, συζύγου του Συνταγματάρχη Ν.Κ.Κ. –ο πατέρας του ήταν αδελφός της– στέλνει την απαντητική επιστολή του,9 στον κ. Τράκα στα (Γ.Α.Κ.). Είχε προηγηθεί παραλαβή επιστολής σχετικής, που ζητούσε από τον Κώστα Ανδρέου, από τη Στυλίδα, βιογραφικά στοιχεία του θείου του, Ν. Κ. Κασομούλη.
Με την επιστολή, που στέλνει τότε, απαντά ότι θέλει να δώσει πληροφορίες και μερικές λεπτομέρειες βιογραφικές για τον αείμνηστο θείο του, Ν. Κ. Κασομούλη, αν και κατά την εποχή εκείνη που ζούσε, ήταν πολύ μικρός. Αλλά μπορεί να το κάνει, να δώσει πληροφορίες, απ’ αυτά που παραδόθηκαν σ’ αυτόν από τον πατέρα του (Αντώνιο Ανδρέα Ανδρέου) και από τη θεία του Μαριγώ Ν. Κασομούλη. Αναφέρει επίσης ότι το μήνα Απρίλιο του ίδιου έτους έστειλε πληροφορίες για το θείο του Ν. Κ., μερικές λεπτομέρειες δηλ. για τη ζωή του, στον ανεψιό του Ευάγγελο Παν. Ανδρέου, που διαμένει με τη μητέρα του στη Θεσσαλονίκη. Η μητέρα του Βαγγέλη Ανδρέου, ήλθε σε 2ο γάμο με το Φίλιππο Βώκο, Συντ/ρχη Πεζικού, αρχηγό πεζικού της ΧΙ Μεραρχίας. Με γράμμα τους τον ενημέρωσαν ότι διαβίβασαν τις πληροφορίες του στον ιστοριοδίφη Γ.Βλαχ., Δ/ντή των Γ.Α.Κράτους και επαναλαμβάνει, ήλθεν εκ Μακεδονίας, «και εκ της ιδιαιτέρας του πατρίδος Σιατίστης εις τον ιερόν αγώνα του 1821», όπου και αγωνίσθηκε.
Ύστερα στο Στρατό, ως αξιωματικός πλέον, χρημάτισε ένας από τους επιτελείς αξιωματικούς με το βαθμό του λοχαγού, ως ανώτερος δε αξιωματικός ανέλαβε διοίκηση τάγματος, χρημάτισε Φρούραρχος Ναυπλίου, Αθηνών, Λαμίας ίσως και άλλης πρωτεύουσας.Στο Υπουργείο Στρατιωτικών υπηρέτησε ως τμηματάρχης. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Συντ/ρχη Πεζικού. Τύχαινε μεγάλης υπόληψης και εκτίμησης, από όλους τους τότε επίσημους άνδρες του Κράτους, πολιτικούς, στρατιωτικούς, αγωνιστές. Με όλους συνδεόταν με στενή φιλία. Τον εκτιμούσαν πάρα πολύ και οι ίδιοι οι Βασιλείς της Ελλάδας, Όθων και Αμαλία.
Ο Ν.Κ.Κ. αποκαταστάθηκε, εγκαταστάθηκε και πέθανε στη Στυλίδα. Πήρε σύζυγό του την αδελφή του πατέρα του Αντωνίου Ανδρέα Ανδρέου, Μαρία, (λοχαγός-ταγματάρχης) του πεζικού και ήταν τότε ένας από τους επιτελείς αξιωματικούς.Απόχτησε ένα και μόνο γιο που ονομαζόταν Κωνσταντίνος. Προσβλήθηκε όμως από αιματουρικό πυρετό και πέθανε σε ηλικία 25 ετών. Ήταν υπαξιωματικός κι έφερε το βαθμό του επιλοχία του πεζικού. Φοίτησε 2 χρόνια στη σχολή Ευελπίδων. Ο θάνατος του γιου του Κων. βύθισε το σπίτι του και τη δική μας οικογένεια σε μεγάλη θλίψη και βαθύ πένθος. Έζησε έξι χρόνια μετά το θάνατο του γιου του και πέθανε το 1871 σε ηλικία 80 ετών.
Ανάστημα είχε μέτριο. Ήταν ευτραφής και πολύ όμορφος. Είχε φυσιογνωμία σοβαρή. Πάντοτε φορούσε την ελληνική στολή με την οποία και τάφηκε. Παρασημοφορήθηκε δυο φορές. Με τα παράσημα του Αγώνα και του Σωτήρα. Φωτογραφία του δεν υπάρχει, αλλά υπάρχουν εικόνες του θείου και της θείας (πίνακες ζωγραφικής-ελαιογραφία). Αυτές βρίσκονται στην οικία του κ. Φίλιππου Βώκου. Από εκεί μπορεί να ζητήσει ο κ. Βλαχογ. και να λάβει φωτογραφίες. Κατοικία και άλλη περιουσία ο Ν.Κ.Κ. δεν έχει. Ο Κ. Ανδρέου γράφει χαρακτηριστικά: «Οικία κι άλλη περιουσία του θείου (Ν.Κ.Κ) δεν υπάρχουσι, επωλήσαν από δεινάς περιστάσεις, υπάρχει ο τάφος εν τω νεκροταφείω Στυλίδος». Σ’ αυτόν βρίσκονται τα οστά του, της θείας (Μαριγώς) και του γιου του Κωνσταντίνου. Στον ίδιο τάφο υπάρχουν και τα οστά της δικής μου οικογένειας. Πάνω στο μάρμαρο είναι χαραγμένα τα εξής γράμματα: «Ενθάδε κείται ο Συνταγματάρχης του πεζικού Νικόλαος Κασομούλης εκ Μακεδονίας, αποβιώσας το 1871 μετά του υιού του Κων/νου αποβιώσαντος 1865.
Έχετε τις άπειρες ευχαριστίες μου, με πολλή τιμή Κ. Ανδρέου.
ΠΗΓΗ: ΓΑΚ ΑΘΗΝΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου