Έν τούτοις δέ όντων τών πραγμάτων έκεί, οί πολιορ κούντες τό Ναύπλιον έστενοχώρουν τόσον τούς εχθ ρούς , ώστε δεν έδύναντο πλέον νά προχωρώσιν εις την πεδιάδα, διά νά συνάζωσί τι βρώσιμον, και κατήντη σαν εις έλλειψιν τών προς τροφήν. Μεταξύ δέ τών πολιο ρκούντων Καπιταναίων ήτον και ό Κ(απιτάν) Στάϊκος, έκ τής επαρχίας Καρυταίνης, νέος γενναίος, φρόνιμος κάί καλός πατριώτης, όστις ανέκαθεν εύρίσκετο εις αυ τήν την πολιορκίαν. Ούτος λοιπόν φυλάττων νυκτερι νήν φυλακήν μετά τών στρατιωτών του, επέτυχε την νύ κτα δύο Όθωμανίδας γυναίκας έξω του φρουρίου, τάς ο ποίας έξετάσας έμαθε παρ' αυτών ότι τό Παλαμίδι ήτον άπροφύλακτον άπό τους εχθρούς· επειδή όλοι σχεδόν ή σαν εις την πόλιν, εκτός ολίγων τινών όπου έμενον εις αυτήν την Άκρόπολιν. Όθεν ωφεληθείς έκ ταύτης τής είδήσεως, τάς μεν γυναίκας διώρισε νά φυλαχθώσιν, αυτός δέ μετά τών στρατιωτών του, ευθύς συμπαραλα βόντες και άλλους στρατιώτας μέχρι τών εκατόν, και τάς άναβάθρας όπου είχον προετοιμασμένος, έπλησίασαν εις τό Παλαμίδι, και άνέβησαν εις τό τείχος άνεμποδίστως, έκυρίευσαν την Δάπιαν τής Πόρτας, και αμέσως άνοιξαν την πόρταν, διά νά έμβουν και άλλοι Έλληνες, οίτινες με ολίγον κόπον έκυρίευσαν και τάς άλλας Δάπιας, εκτός τής Πεζεριάν Δάπιας λεγομένης, ήτις έφυλάττετο άπό τινάς τών εχθρών αλλά ύστερον άπό όλίγην άνθίστασιν παρεδόθησαν κάί εκείνοι, κάί ούτως έκυριεύθη ή οχυρά εκείνη Ακρόπολις άπό τους Έλληνας, και ύψώθη ή Ελληνική σημαία την 30 Νοεμβρίου (1822).
Τήν έπιούσαν ήμέραν εδόθη ή είδησις πανταχόθεν, και αμέσως ό Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μέ ικανούς στρατιώτας μετέβη έκ τής πολιορκίας τής Κορίνθου εις τό Παλαμίδι, και άρχισε νά πραγματεύεται μετά τών έχθρών περί παραδόσεως τής πόλεως, χωρίς νά περιμείνη μηδέ αν θρώπους τής Διοικήσεως, μήτε τάς διαταγάς αυτής. Όθεν έγιναν αί συνθήκαι μεταξύ αύτού κάί τών έχθρών, οίτινες παρέδωσαν τήν πόλιν εις τον (Θ.) Κολοκοτρώνην αυτοί δέ διέβησαν εις τήν Άσίαν. Ό δέ Κολοκοτρώνης μετά τών στρατιωτών του έγινε κύριος του ωραίου εκείνου φρουρίου και όλων τών έν αύτώ πραγμάτων. Τούτο ηύξησε τήν κατακραυγήν εναντίον τού Κολοκοτρώνη, και τον κατηγορούν άπαντες ώς πλεονέκτην και άρπαγα, επειδή όχι μόνον τό κοινόν Ταμείον του Έθνους ουδέν σχεδόν ώφελήθη έκ τών πλουσίων λαφύρων εκείνης τής πόλεως, άλλ' ήδικήθησαν και πολλοί άλλοι Καπιταναίοι και στρατιώται, οίτινες ευρισκόμενοι έξ αρχής εις τήν πολιορκίαν εκείνου του φρουρίου ύπέφερον πολλάς κακουχίας και κινδύνους. Άφού δέ διέταξαν τά του φρουρίου, έμεινεν εις αυτό φρούραρχος ό Κ(απιτάν) Δημήτριος Κολιό πουλος· ό δέ Κολοκοτρώνης έπανήλθεν εις τήν Κόρινθον και εκείθεν εις τήν Τριπολιτζάν. Ό τρόπος μέ τον όποίον διετέθη ό Κολοκοτρώνης εις τήν ύπόθεσιν ταύτην του Ναυπλίου, έδυσαρέστησεν άπαντας τους Προκρίτους πολιτικούς, εξαίρετως όμως τους Νησιώτας, οίτινες έσχεδίαζαν άλλως πώς τά περί τού φρουρίου τούτου. Όθεν απεφάσισαν σύμφωνους νά καταπολεμήσουν παντοίοις τρόποις τό άγέρωχον τούτου του ανδρός, και νά τό καταβάλουν."
Πηγές:
Παλαιών Πατρών ΓερμανόςΤήν έπιούσαν ήμέραν εδόθη ή είδησις πανταχόθεν, και αμέσως ό Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μέ ικανούς στρατιώτας μετέβη έκ τής πολιορκίας τής Κορίνθου εις τό Παλαμίδι, και άρχισε νά πραγματεύεται μετά τών έχθρών περί παραδόσεως τής πόλεως, χωρίς νά περιμείνη μηδέ αν θρώπους τής Διοικήσεως, μήτε τάς διαταγάς αυτής. Όθεν έγιναν αί συνθήκαι μεταξύ αύτού κάί τών έχθρών, οίτινες παρέδωσαν τήν πόλιν εις τον (Θ.) Κολοκοτρώνην αυτοί δέ διέβησαν εις τήν Άσίαν. Ό δέ Κολοκοτρώνης μετά τών στρατιωτών του έγινε κύριος του ωραίου εκείνου φρουρίου και όλων τών έν αύτώ πραγμάτων. Τούτο ηύξησε τήν κατακραυγήν εναντίον τού Κολοκοτρώνη, και τον κατηγορούν άπαντες ώς πλεονέκτην και άρπαγα, επειδή όχι μόνον τό κοινόν Ταμείον του Έθνους ουδέν σχεδόν ώφελήθη έκ τών πλουσίων λαφύρων εκείνης τής πόλεως, άλλ' ήδικήθησαν και πολλοί άλλοι Καπιταναίοι και στρατιώται, οίτινες ευρισκόμενοι έξ αρχής εις τήν πολιορκίαν εκείνου του φρουρίου ύπέφερον πολλάς κακουχίας και κινδύνους. Άφού δέ διέταξαν τά του φρουρίου, έμεινεν εις αυτό φρούραρχος ό Κ(απιτάν) Δημήτριος Κολιό πουλος· ό δέ Κολοκοτρώνης έπανήλθεν εις τήν Κόρινθον και εκείθεν εις τήν Τριπολιτζάν. Ό τρόπος μέ τον όποίον διετέθη ό Κολοκοτρώνης εις τήν ύπόθεσιν ταύτην του Ναυπλίου, έδυσαρέστησεν άπαντας τους Προκρίτους πολιτικούς, εξαίρετως όμως τους Νησιώτας, οίτινες έσχεδίαζαν άλλως πώς τά περί τού φρουρίου τούτου. Όθεν απεφάσισαν σύμφωνους νά καταπολεμήσουν παντοίοις τρόποις τό άγέρωχον τούτου του ανδρός, και νά τό καταβάλουν."
Πηγές:
Απομνημονεύματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου