Οι Σουλιώτες απωθούν Αλβανούς εισβολείς.Ευρηματικές Αιφνιδιαστικές Νυκτομαχίες.

Κυρίευσις των εν Σαμωνίβα και Σαμωνίκη όχυρωμάτων.

Διηγηθείς έν συντόμω και την μάχην τών Δερβενακίων κατά την ύπόσχεσίν μου, επιστρέφω έκ νέου εις τας πράξεις των Σου λιωτών, οί οποίοι, έξώσαντες τούς Τουρκαλβανούς άπό δύο ό χυράς θέσεις, κειμένας πλησίον του φρουρίου και καλουμένας ή μεν Σαμωνίβα ή δέ Σαμωνίκη, έκ τών όποίων τήν πρώτην, ώς πλησιεστέραν της δευτέρας, έφύλαττον χίλιοι διακόσιοι ύπό τήν όδηγίαν ενός Τουρκαλβανού Σουλεμάνμπεη λεγομένου, οί όποίοι ενοχλούσαν πολύ τους Σουλιώτας, μή συγχωρούντες αυ τούς νά συνάζουν χόρτα διά τά ζώα και ξύλα διά τήν φωτί αν , έσυμβουλεύθησαν νά δοκιμάσω σι μέ μίαν νυκτομαχίαν, και εί Με Ευρηματικές Στρα τηγικές Ενέργειες οι Σουλιώτες απωθούν τους Αλβανούς. Δυνατόν νά τους βιάσωσι ν' αφήσουν εκείνην τήν θέσιν επειδή τήν ήμέραν όχι μόνον ην δύσκολον νά τούς έξώσωσιν, αλλ' έβλαπτον το πολύ περισσότερον και άπό τήν έπι δρομήν τών πέριξ Τούρκων διό και έδιωρίσθησαν αρχηγοί της νυκτομαχίας, ταύτης ο Γεώρ­γιος Δράκος, Γιώτης Δαγλής και Λάμπρος Ζάρμπας, έχοντες ύπό τήν όδηγίαν των διακόσιους πεντή κοντα στρατιώτας. Τήν δέ δευτέραν νύκτα, καθ' ην έμελλον νά έκτελέσωσι τό διαταχθέν, ό Νό της Μπότζαρης έπενόησεν ένα περίεργον στρατή­γημα, όπερ είναι τό έξής· καθήσας έπί τινος παρακείμενης ράχης πλησίον τού φρουρίου, έφώναξε τον άργηγόν της Σαμωνίβας Σουλεμάν μπεην και τόν ηρώτησεν άν εχη εύχαρίστησιν νά συνομιλήσωσι μακρόθεν φιλικώς, ενόσω νά ελθη ή ώρα του ύπνου; Ό δέ Τουρκαλβανός εδέχθη τό πρόβλημα και ούτως άρχισαν νά συνδια λέγωνται μεγαλοφώνως διά τό απόστημα του τόπου. Άλλά τήν στιγμήν, καθ' ήν αυτοί διελέ γοντο, διευθύνετο και ο Δράκος κατ' αυτών, άφεγκούς ούσης της νυκτός, μέ τό πλέον άψοφον βάδισμα· διατάξας όμως προλαβόντος τόν μέν Δαγκλήν, άφού λάβη ύπό τήν όδηγίαν του εξή ντα πέντε συντρόφους, νά πλησιάση εις τά αριστερά μέρη του έχθρού, χωρίς νά γνωρισθή, τόν δέ Ζάρμπαν μέ άλλους τόσους εις τά δεξιά, και αυτός μέ τούς επίλοιπους έπορεύετο κατ' ευθεί αν προς τούς όμιλούντας· και πλησιάσας εις τό όχύρωμα, έγνωρίσθη άπό τόν σκοπόν, όστις, πριν δευτερώση τήν έρώτησιν, φονεύεται διά πυροβόλου όπλου και έντωάμα έφώρμησαν άπαντες εις τό περιχαράκωμα, ό τε Δράκος και αι δύο πτέρυγες. Ένώ δέ ό Σουλεμάνμπεης καί τινες τών αξιωματικών του έξηκολούθουν ακόμη την συνομιλίαν μετά του Μπότζαρη, και άλλοι μέν έκοιμώντο, άλλοι δέ άνεπαύοντο ύπτιοι, ή απροσδόκητος έπίθεσις συνοδευμένη μέ κραυγάς τών επί τό φρούριον ανδρών, γυναικών, παίδων και τών έφορμησάντων, διέχυσε τόσον τρόμον και άταξίαν, ώστε πολλοί έξ σύτών, διά νά μή ζωγρηθώσιν, έδραπέτευσαν χωρίς όπλα. Ο δέ αρχηγός αυτών, πληγωθείς την δεξιάν χείρα, έφυγεν ανυπό­δητος, και πεντήκοντα τρεις μεθ' ενός λοχαγού, μεθυσμένοι από τόν ύπνον και πλανεμένοι άπό τό σκότος της νυκτός, έσυντρίφθησαν, πεσόντες άπό ένα ύψηλόν βράχον. Οί δέ επίλοιποι κατέφυγον εις τό Σούλιον, όπου ην τό στρατόπεδόν των. Έσκοτώθησαν εις ταύτην την νυκτομαχίαν όγδοήκοντα δύο Τουρκαλβανοί και πέντε Σουλιώται πληγωμένοι, έξ ών οί δύο άπέθανον. Άποδιώξαντες λοιπόν εκείθεν τόν έχθρόν, απέκτησαν περισσοτέραν έκτασιν γης διά νά βόσκουν τά ζώα των, μολονό τι όλιγώτατα είχαν μείνει· επειδή άλλα έχρησίιιευσαν εις τροφήν, άλλα άπέθανον άπό τήν πεί ναν και άλλα άπό τούς αδιάκοπους κρότους τών πολέμων και φωνών κατέφυγον εις τούς εχθ ρούς. Τήν δέ τρίτην ήμέραν έγινε και ή δευτέρα άπόφασις διά νά κυριεύσωσι μέ τόν αυτόν τρό πον και τήν Σαμωνίκην, ή όποία έκο­πτε τήν κοινωνίαν της Γαρδελίνας, Σκούπας και επομένως του Σουλίου και Γλυκύ, μέ τό νά έκλείετο ή δημόσιος οδός. Τήν θέσιν ταύτην της Σαμωνίκης έ φύλαττον εκατόν είκοσι Τσάμηδες, διότι ού μόνον έκ φύσεως ήτο δυνατή, άλλά και κινδυνώδης καθ΄ έαυτήν επειδή εις μίαν έπίθεσιν ή πολιορκίαν δυσκόλως ελάμβανε βοήθειαν, ως έχουσα μίαν μόνην δίοδον, ή οποία μέ δεκαπέντε στρατιωτών δύναμιν έμπόδιζε χιλίων τήν διάβασιν. Όθεν έδιωρίσθη και έκ δευτέρου ό Γεώργιος Δράκος μέ δια­κόσιους στρατιώτας νά έξώση και αυτούς, και κατά τήν τρίτην ώραν της νυκτός έπλησίασαν εις τό όχύρωμα ήσύχως, χωρίς ό εχθρός νά τούς άκούση. Άλλά κατά περίστασιν έκείνην τήν στιγμήν, εξελθόντες δύο στρατι ώται του όχυρώματος, διά νά πληρώσουν τήν σωματικήν των χρείαν, έπεσον άπροσδοκήτως εις τούς ενεδρεύοντας, παρά τών οποίων και συνελήφθησαν ζώντες. Άλλ' ή συμβάσα ταραχή και φωναί τών συλληφθέντων έσύγχυσαν και τους άλλους, και αντί νά ύπερασπίσωσι τήν θέ­σιν μέ τά όπλα, εξελθόντες του όχυρώματος, ατάκτως έτράπησαν εις φυγήν. Οί Σουλιώται όμως πυροβολήσσντες κατ' αυτών έφόνευσαν δύο, οί δέ επίλοιποι κατέφυγον εις τήν Γαρδελί ναν, και ούτω κυριεύσαντες τό όχύρωμα, τό κατέσκαψαν, τούς δέ συλληφθέντας απέλυσαν γυμνούς, παραγγείλαντές τους νά είπωσι προς τούς αρχηγούς των, ότι δέν πολεμούν τούς Σουλιώτας, άλλά τον ίδιον τόν εαυτόν των διότι ό Σουλτάνος εις τήν ιδίαν κατηγορίαν έχει και αυτούς, καθώς και μετ' ολίγον και­ρόν θά τό καταλάβουν."
Πηγές:
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΕΡΡΑΙΒΟΥ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ