"Μάχη της νήσου ΣκιάΘου.
Ό ναύαρχος του Σουλτάνου Μωαμέτ Χουσρέτ Πασάς,και Τοπάλ λεγόμενος, περιέπλεε κατά τάς αρχάς του Οκτωβρίου μηνός εις τά παράλια του όρους ΄Αθω μέ είκοσιδύο πολεμικά πλοία πρώτου και δευτέρου μεγέθους· οι κάτοικοι τών παρακειμένων νήσων, Σκύρου, Σκοπέλου, Σκιάθου και Ήλιο-δρομείων, μή βλέπουσαι Ελληνικά πλοία ν' άντιπσραταχθώσιν κατά του έχθρού, άμφιβάλλουσαι περί της ασφαλείας αυτών, έμελέτησαν τήν αποφυγήν της υπόνοιας μέ τήν ταχείαν ύπό-κλισιν οί Σκιαθίται έδείχθησαν κατά τούτο δειλότεροι τών άλλων έπιβάντες γάρ διά νυκτός της νηός του ναυάρχου, άφο-σιώσαντες τήν νήσον ύπό τό Όθωμανικόν κράτος, έδέχθησαν διοικητήν είς τό φρούριον· έπαρακάλεσαν ταυτοχρόνως τόν ναύαρχον νά τούς ελευθέρωση άπό μερικούς κακούργους ανθρώπους της Ελληνικής Διοικήσεως, κατακρατούντας τό παρά τόν λιμένα κείμενον χωρίον των και αρπάζοντας τούς καρπούς τών αγρών των· είσακούσας της δεήσεως αυτών παρέπλευσε τήν έπιούσαν μέ δεκατρία πλοία είς τόν λιμένα της νήσου· ό αρχηγός Καρατάσιος, πρό της άφίξεως τών πλοίων, γνωμοδοτήσας παρακίνησε πολλούς οπλαρχηγούς και στρατιώτας νά περιορισθώσιν εις εν Μονήδριον κείμενον είς τό μεσόγειον της νήσου, δύο ωρών μακράν τοΟ χωρίου, και μιας τοΰ φρουρίου άπέχον, Παναγία Ευαγγελίστρια καλούμενον· εκεί αποφάσισαν νά ύπερασπίσωσιν εαυτούς και τάς οικογενείας των διά τών όπλων οί δέ Περραιβός, Γάτζος, Μπίνος, και Συρόπουλος ήσαν εναντίας γνώμης, λέγοντες, ότι ή σωτηρία των συνίσταται τό νά μήν άφήσωσι τόν εχθρό νά κάμη άπόβασιν· διότι αν κλεισθώσι εις τό Μοναστήριον, οί Τούρκοι ένταμώς μέ τούς κατοίκους μέλλουν νά τούς πολιορκήσωσι, επομένως μετ΄ ολίγας ημέρας δι΄έλλειψιν τροφών και αδιάκοπων κανοβολισμών άφεύκτως μέλλουσι νά θυσιασθή και αιχμαλωτισθή τά γυναικόπαιδά των· ό Καρατάσιος, καίτοι ισχυρογνώμων, έγνώρισε τό δεύτερον σχέδιον οωτηριωδέστερον και ένδοξότερον του πρώτου- όθεν αμέσως έτοποθετήθησαν ώς εφεξής· ό μέν Καρατάσιος μέ τούς ύπό τήν όδηγίαν του είς τό ύψηλότερον μέρος του χωρίου, διά νά φυλάξη τον μέγαν άμμον· ο δέ Περραιβός εις τήν παρά τον αίγιαλόν έκκλησίαν των Τριών Ιεραρχών καί ανεμόμυλους μαζί μέ τόν Μπίνον καί Συρόπουλον· ό Γάτζος εις τήν παρά τόν λιμένα μικράν χερσόννησον καλουμένην Όβριόκαστρον· ό Διαμαντής Νικολάου καί Γούλας εις τό κατά δυσμάς πλάγιον μέρος του λιμένος.
Τοποθετηθέντων ούτω τών οπλαρχηγών μέ μικρόν αριθμόν στρατιωτών, (προπορευθέντων τών πλειόνων μετά τών οικογενειών εις τό μνημονευθέν Μονήδριον) μόλις όντων τετρακοσίων, έφθασε καί ό ναύαρχος παρά τόν λιμένα· χωρίς δέ νά προβάλη τινά συνθήκην, ή ύποταγήν πρός τούς ΄Ελληνας, άρχισε νά κανοβολή χωρίς τίνος ζημίας, σκοτιεύων μέ τούτο νά φοβήση τούς ΄Ελληνας, είς τρόπον, ώστε νά σκορπισθώσιν ένθεν κακείσε ατάκτως, ή ζητήσωσι τινά συνθήκην άφού μετά μισάς ώρας τοιαύτην δοκιμήν απέτυχε του σκοπού, ήτοίμασεν αμέσως ενα μέγαν αριθμόν πλοιαρίων διά νά άποβή ταυτοχρόνως είς τόν μέγαν άμμον καί ανεμόμυλους. Οι Έλληνες, πεφυλαγμένοι όντες όπισθεν οίκων, όχθων, χαραδρών, μεγάλων λίθων, καί γαιολόφων, ίδόντες τά πλοιάρια πλησιάζοντα είς τόν αίγιαλόν, έφώρμησαν κατ' αυτών, καί μέ τόν συνεχή πυροβολισμόν, καί ίκανήν βλάβην, τους έτρεψαν είς τά οπίσω. Τετράκις έκ διαλειμμάτων ήνωνίσθησαν νά πατήσωσι τό παράλιον έδαφος, άλλ' ή ανδρεία άνθίστασις καί καιρίαι πληγαί έματαίωσαν τούς σκοπούς των μόλις είς τήν άμμον απέβησαν δεκαεπτά Τούρκοι, άλλ' λοι μεληδόν κατεκόπησαν ίδών ό ναύαρχος ματαιωθείσαν τήν άπόβασιν, παραταχθείς μέ τά πλοία του άρχισε νά κανονοβολή, κρημνίζων οίκοτοίχους, τόν ναόν τών Τριών Ιεραρχών, καί προφυλακτήρια τών στρατιωτών· άφού καί μέ τούτο δέν έδυνηθη ν' απόσπάση εκείθεν τούς ΄Ελληνας, άρας τάς άγκυρας εξήλθε του λιμένος, παραπλέων μεταξύ Εύβοιας, Σκιάθου καί Τρικκέρων έκτός τούτου, ανήγγειλαν αύτώ τήν του Έλληνικού στόλου ταχείαν άφιξιν γέγονεν ή μάχη αύτη τή ένατη Όκτωβρίου 1823, διαρκέσασα ώρας επτά· όλοι οί οπλαρχηγοί καί στρατιώται έδείχθηααν έν γένει ανδρείοι· κατ' εξοχήν ανήκει είς τόν οπλαρχηγών Γάτζον ό πρώτος έπαινος, ώς διατηρήσαντα τήν κινδυνωδεστέραν θέσιν άπέθανον έκ μέν τών Ελλήνων τέσσαρες, έκτός τριών πληγωμένων, έξ ών ό είς απεβίωσε έκ δέ τών "Οθωμανών, έκτός τών διαλειφθέντων δεκαεπτά, οί πλείστοι ήσαν άγνωστοι, διότι έφονεύοντο πλέοντες είς τά πλοιάρια."
Πηγές: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΕΡΡΑΙΒΟΥ
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ
Ό ναύαρχος του Σουλτάνου Μωαμέτ Χουσρέτ Πασάς,και Τοπάλ λεγόμενος, περιέπλεε κατά τάς αρχάς του Οκτωβρίου μηνός εις τά παράλια του όρους ΄Αθω μέ είκοσιδύο πολεμικά πλοία πρώτου και δευτέρου μεγέθους· οι κάτοικοι τών παρακειμένων νήσων, Σκύρου, Σκοπέλου, Σκιάθου και Ήλιο-δρομείων, μή βλέπουσαι Ελληνικά πλοία ν' άντιπσραταχθώσιν κατά του έχθρού, άμφιβάλλουσαι περί της ασφαλείας αυτών, έμελέτησαν τήν αποφυγήν της υπόνοιας μέ τήν ταχείαν ύπό-κλισιν οί Σκιαθίται έδείχθησαν κατά τούτο δειλότεροι τών άλλων έπιβάντες γάρ διά νυκτός της νηός του ναυάρχου, άφο-σιώσαντες τήν νήσον ύπό τό Όθωμανικόν κράτος, έδέχθησαν διοικητήν είς τό φρούριον· έπαρακάλεσαν ταυτοχρόνως τόν ναύαρχον νά τούς ελευθέρωση άπό μερικούς κακούργους ανθρώπους της Ελληνικής Διοικήσεως, κατακρατούντας τό παρά τόν λιμένα κείμενον χωρίον των και αρπάζοντας τούς καρπούς τών αγρών των· είσακούσας της δεήσεως αυτών παρέπλευσε τήν έπιούσαν μέ δεκατρία πλοία είς τόν λιμένα της νήσου· ό αρχηγός Καρατάσιος, πρό της άφίξεως τών πλοίων, γνωμοδοτήσας παρακίνησε πολλούς οπλαρχηγούς και στρατιώτας νά περιορισθώσιν εις εν Μονήδριον κείμενον είς τό μεσόγειον της νήσου, δύο ωρών μακράν τοΟ χωρίου, και μιας τοΰ φρουρίου άπέχον, Παναγία Ευαγγελίστρια καλούμενον· εκεί αποφάσισαν νά ύπερασπίσωσιν εαυτούς και τάς οικογενείας των διά τών όπλων οί δέ Περραιβός, Γάτζος, Μπίνος, και Συρόπουλος ήσαν εναντίας γνώμης, λέγοντες, ότι ή σωτηρία των συνίσταται τό νά μήν άφήσωσι τόν εχθρό νά κάμη άπόβασιν· διότι αν κλεισθώσι εις τό Μοναστήριον, οί Τούρκοι ένταμώς μέ τούς κατοίκους μέλλουν νά τούς πολιορκήσωσι, επομένως μετ΄ ολίγας ημέρας δι΄έλλειψιν τροφών και αδιάκοπων κανοβολισμών άφεύκτως μέλλουσι νά θυσιασθή και αιχμαλωτισθή τά γυναικόπαιδά των· ό Καρατάσιος, καίτοι ισχυρογνώμων, έγνώρισε τό δεύτερον σχέδιον οωτηριωδέστερον και ένδοξότερον του πρώτου- όθεν αμέσως έτοποθετήθησαν ώς εφεξής· ό μέν Καρατάσιος μέ τούς ύπό τήν όδηγίαν του είς τό ύψηλότερον μέρος του χωρίου, διά νά φυλάξη τον μέγαν άμμον· ο δέ Περραιβός εις τήν παρά τον αίγιαλόν έκκλησίαν των Τριών Ιεραρχών καί ανεμόμυλους μαζί μέ τόν Μπίνον καί Συρόπουλον· ό Γάτζος εις τήν παρά τόν λιμένα μικράν χερσόννησον καλουμένην Όβριόκαστρον· ό Διαμαντής Νικολάου καί Γούλας εις τό κατά δυσμάς πλάγιον μέρος του λιμένος.
Τοποθετηθέντων ούτω τών οπλαρχηγών μέ μικρόν αριθμόν στρατιωτών, (προπορευθέντων τών πλειόνων μετά τών οικογενειών εις τό μνημονευθέν Μονήδριον) μόλις όντων τετρακοσίων, έφθασε καί ό ναύαρχος παρά τόν λιμένα· χωρίς δέ νά προβάλη τινά συνθήκην, ή ύποταγήν πρός τούς ΄Ελληνας, άρχισε νά κανοβολή χωρίς τίνος ζημίας, σκοτιεύων μέ τούτο νά φοβήση τούς ΄Ελληνας, είς τρόπον, ώστε νά σκορπισθώσιν ένθεν κακείσε ατάκτως, ή ζητήσωσι τινά συνθήκην άφού μετά μισάς ώρας τοιαύτην δοκιμήν απέτυχε του σκοπού, ήτοίμασεν αμέσως ενα μέγαν αριθμόν πλοιαρίων διά νά άποβή ταυτοχρόνως είς τόν μέγαν άμμον καί ανεμόμυλους. Οι Έλληνες, πεφυλαγμένοι όντες όπισθεν οίκων, όχθων, χαραδρών, μεγάλων λίθων, καί γαιολόφων, ίδόντες τά πλοιάρια πλησιάζοντα είς τόν αίγιαλόν, έφώρμησαν κατ' αυτών, καί μέ τόν συνεχή πυροβολισμόν, καί ίκανήν βλάβην, τους έτρεψαν είς τά οπίσω. Τετράκις έκ διαλειμμάτων ήνωνίσθησαν νά πατήσωσι τό παράλιον έδαφος, άλλ' ή ανδρεία άνθίστασις καί καιρίαι πληγαί έματαίωσαν τούς σκοπούς των μόλις είς τήν άμμον απέβησαν δεκαεπτά Τούρκοι, άλλ' λοι μεληδόν κατεκόπησαν ίδών ό ναύαρχος ματαιωθείσαν τήν άπόβασιν, παραταχθείς μέ τά πλοία του άρχισε νά κανονοβολή, κρημνίζων οίκοτοίχους, τόν ναόν τών Τριών Ιεραρχών, καί προφυλακτήρια τών στρατιωτών· άφού καί μέ τούτο δέν έδυνηθη ν' απόσπάση εκείθεν τούς ΄Ελληνας, άρας τάς άγκυρας εξήλθε του λιμένος, παραπλέων μεταξύ Εύβοιας, Σκιάθου καί Τρικκέρων έκτός τούτου, ανήγγειλαν αύτώ τήν του Έλληνικού στόλου ταχείαν άφιξιν γέγονεν ή μάχη αύτη τή ένατη Όκτωβρίου 1823, διαρκέσασα ώρας επτά· όλοι οί οπλαρχηγοί καί στρατιώται έδείχθηααν έν γένει ανδρείοι· κατ' εξοχήν ανήκει είς τόν οπλαρχηγών Γάτζον ό πρώτος έπαινος, ώς διατηρήσαντα τήν κινδυνωδεστέραν θέσιν άπέθανον έκ μέν τών Ελλήνων τέσσαρες, έκτός τριών πληγωμένων, έξ ών ό είς απεβίωσε έκ δέ τών "Οθωμανών, έκτός τών διαλειφθέντων δεκαεπτά, οί πλείστοι ήσαν άγνωστοι, διότι έφονεύοντο πλέοντες είς τά πλοιάρια."
Πηγές: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΕΡΡΑΙΒΟΥ
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου