"Και μείζον΄όστις αντί της αυτού πάτρας Φίλον νομίζει,τούτον ουδαμού λέγω." ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Ο Κολοκοτρώνης απεκδύεται τα κόκκινα ενδύματα και τις Αγγλικές σπαλαίτες και ενδύεται την κάπα τσοπάνη.

" Άφού έπέρασαν ούτω δύο ήμέραι τήν 31 Μαρτίου μετά τό γεύμα βλέπομεν έξαφνα καπνόν πολύν εις τό χωρίον Σάλεσι, 3 ώρας μακράν άπο του Σπολάτη τήν βρύσιν πα­ρακάτω όπου ήσαν χαλάσματα κάί αλώνια· έως έκεί έβαστούσε τό γενικόν στρατόπεδον. Οί ερχόμενοι Τούρκοι προς βοήθειαν τού φρουρίου έβαλαν φωτιά εις τό χωρίον Σάλεσι διά νά ίδουν οί κλεισμένοι εις τό φρούριον νά βα­στάξουν κάί νά εμψυχωθούν κάί άρχισαν νά ανακατώ­νονται· καί άπο αυτούς έννοήσαμεν ότι έρχονται Τούρκοι, άλλ' ήμείς δεν έβλέπαμεν παρά μόνον τον καπνόν, διότι ό τόπος ήτο βουνάκια και λόγκος· τότε ό Κολοκοτρώνης επήρε μίαν σημαίαν, έκαβάληκεν ένα άλογον λαβωμένον του Νικολού Καβαδία κάί τούς είπε, πηγαίνω εις τήν θέσιν Βίγλα τού βουνού Φλωριοιύ νά ιδώ, άν έρχωνται Τούρκοι κάί αν ή φωτιαίς είναι τών Τούρκων κάί άν ιδώ, ότι Τούρ­κοι έρχονται θά ανοίξω τήν σημαίαν τρεις φοραίς και θά τήν μαζώξω, κάί τότε νά φύγετε άπο έδώ και νά πιάσετε άλλην θέσιν διά νά τούς έμποδίσωμεν νά μήν ενωθούν μέ τους κλεισμένους· εάν όμως δέν ήναι τίποτε θά τήν αφήσω άνοικτήν κάί θά έξακολουθήτε τότε τον πόλεμον. Δέν έπρόφθασε νά ύπάγη και νά κάμη όσα είπεν, άλλ' ούτε εμείς έκυτάζαμεν εκείθεν, κάί ευθύς Τούρκοι καββαλαραίοι κάί πεζοί περί τάς τρεις χιλιάδας έφάνησαν έμπροστά μας κάί μάς επήραν τής πλάταις. Αμέσως έσκορπίσθημεν κάί οί κλεισμένοι έβγήκαν άπο τήν άνατολικήν πόρταν του φρουρίου, κάί τότε έάν έμέναμεν ήθέλαμεν εύρεθή εις τήν μέσην δύο φωτιών. Έτραβήξαμεν κατά τό γεφύρι του Άτζιχόλου κατά τον ποταμόν διά τήν Δημη­τσάνα κάί τήν Στεμνίτσαν.
Οί δέ Μεσσήνιοι κάί οί Μανιάται έκαμαν κάτω κατά τον ποταμόν κάί έπιασαν τό γεφύρι τής Καρύταινας, έτουφέκισαν άπο μακράν τους Τούρκους κάί δέν τους άφησαν νά περάσουν τό πέραν μέρος άν ήθελαν. Ό ποταμός ήτο κατεβασμένος και δέν ημπορούσαν άλλου νά περάσουν. Έπερικύκλωσαν έπειτα οί Τούρκοι τό βουνόν του Αγίου Ηλία τριγύρω, όσον τόπον εύκολα έπάτει τό άλογον. Ό δέ Φλέσας και λοιποί καπεταναίοι έτράβηξαν κατά τήν Στεμνί τσαν. Ό Κολοκοτρώνης θέλων κάί αυτός νά περάση εις τό ίδιον μέρος ήρχετο κατόπι μας, κάί επειδή έφορούσε κόκκινα φορέματα κάί σπαλαίταις Άγγλικαίς, διότι ήτο ταγματάρχης εις τά Αγγλικά τάγματα τής Επτανήσου, άρπαξεν άπο ένα τσοπάνην, τον όποίον έτυχε νά απαντήση έκεί, μίαν κοντόκαπαν, τήν έφόρεσε κάί έχώθη μέσα εις τά χαμόκλαδα και ούτως έγλύτωσεν άπο τους Τούρκους, οί όποίοι έκυνηγούσαν τούς φραγκοφορεμένους κάί καλοφορεμένους Έλληνας, ένώθη έπειτα μέ ήμάς κάί άπό έκεί τήν νύκτα έπήγεν εις τήν Στεμνίτσαν. Ούτως έγεινε τό σκόρπιισμα του στρατοπέδου, οί δέ Τούρκοι επήραν τούς πολιορ­κημένους κάί επήγαν εις τήν Τριπολιτσάν χωρίς νά πολεμήσουν. Τότε κατά τό μέρος του Φραγκοβρύσου ήτο ό Νικήτας μέ μερικούς Λεονταρίτας, ό Ηλίας Φλέσας κάί ό Κωνσταντής Μαυρομιχάλης καί Σταυριανός Καπετανάκης μέ τους εδικούς των Μανιάτας κάί καμπόσους Μιστριώτας κάί τούς έτουφέκισαν ξέμακρα."
Πηγές:
Φωτάκου Απομνημονεύματα

Δεν υπάρχουν σχόλια: