ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Χρήστος η Αναγνώστης (ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑΣ) του Γεωργίου.
Γεννήθηκε περί το 1760 στο χωριό Άγριλος της τότε επαρχίας Λεονταρίου από εύπορους γονείς και για την εποχή του έτυχε αξιολόγου μορφώσεως. Ο πατέρας του ήταν παπάς και ο Χρήστος από μικρός τον βοηθούσε στην λειτουργία ψέλνοντας και έτσι του απεδόθη το παρώνυμο "Αναγνώστης", που σήμαινε ψάλτης. Λόγω της σωματικής του διαπλάσεως και του άτρομου χαρακτήρας του, το Αναγνώστης επεξετάθη από τους ομοχωρίους του σε "Αναγνωσταράς", το οποίο και κατεκυρώθη ως επώνυμό του. Ασχολήθηκε με το εμπόριο αλλά ήλθε σε ρήξη με τον προεστό της Πολιανής Κ. Δικαίο, τον οποίο σκότωσε επειδή υποπτευόταν ότι τον είχε συκοφαντήσει στις αρχές κατοχής. Ακολούθως έγινε κλέφτης και δημιούργησε δικό του ένοπλο σώμα.
Το 1785 που ιδρύθηκε η Ομοσπονδία Κλεφτών του Μοριά ανέλαβε οπλαρχηγός της επαρχίας Λεονταρίου. Όταν το 1802 ο Βελή Πασάς (γιος του Αλή Πασά των Ιωαννίνων), ανέλαβε Βαλής του Μοριά και έδωσε αμνηστία στους κλέφτες με αντάλλαγμα την υποταγή τους, ο Αναγνωσταράς αρνήθηκε να συμβιβασθεί. Το 1803 εντάθηκε ο διωγμός των κλεφτών και κατέφυγε στα Επτάνησα όπου υπηρέτησε διαδοχικά υπό τους Ρώσους, Γάλλους και Βρετανούς στα εκεί ελληνικά σώματα, μέχρι το 1816. Εν συνεχεία έφυγε στη Ρωσία όπου γνωρίσθηκε με τον Ιωάννη Καποδίστρια, τότε υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας. Το 1817 πνίγηκαν και οι δύο γιοί του, όταν βυθίστηκε το πλοίο που τους μετέφερε από τη Ζάκυνθο στην Πελοπόννησο. Την 25-10-1817 ευρισκόμενος στην Οδησσό της σημερινής Ουκρανίας, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο. Από την αρχή του 1818 κατέστη απόστολος της Εταιρείας και περιόδευε στο Μοριά και στα ελληνικά νησιά στρατολογώντας νέα μέλη. Την 1-12-1818 μύησε στην Φιλική Εταιρεία τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη μέσα στον Αγιώργη της Ζακύνθου. Οι κινήσεις του προκάλεσαν υποψίες στους Τούρκους, οι οποίοι προσπάθησαν να τον συλλάβουν χωρίς επιτυχία. Μαζί με τους Μανιάτες και τους Φαλαισιώτες οπλαρχηγούς: Κολοκοτρώνη, Νικηταρά, Παπαφλέσσα, Κεφάλα κ.λ.π, έλαβε μέρος στην απελευθέρωση της Καλαμάτας την 23-3-1821 και πολέμησε στις μάχες Βαλτετσίου, πολιορκία της Ακροκορίνθου, την άλωση της Τριπολιτσάς κ.α. Το ανερχόμενο κύρος και η δύναμη του Κολοκοτρώνη τον οδήγησαν να εγκαταλείψει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και να στραφεί προς την πολιτική. Προσχώρησε στην πλευρά Κουντουριώτη-Κωλέττη και τον Μάιο του 1823 έγινε υπουργός στρατιωτικών, θέση από την οποία πολέμησε τον Κολοκοτρώνη. Όταν το 1825 ο Ιμπραήμ απεβιβάσθη στη Μεσσηνία, ετάχθη κατά της αποφυλάκισης του Κολοκοτρώνη και των συγκρατούμενών του και επικεφαλής μικρής στρατιωτικής δυνάμεως ανέλαβε να υπερασπισθεί τη νήσο Σφακτηρία, πλησίον της Πύλου. Την 16-4-1825 σκοτώθηκε πολεμώντας το στρατό του Ιμπραήμ. Κανένα περιουσιακό στοιχείο δεν άφησε στις τρεις θυγατέρες του και αργότερα η Επιτροπή Στρατιωτικών Εκδουλεύσεων τους αναγνώρισε ποσόν 52.000 γροσίων, τα οποία φυσικά ουδέποτε τους απεδόθησαν."
Πηγές: Δήμος Φαλαισίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου