Η ΡΕΜΟΥΛΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ
Και όμως δεν είχε περάσει ούτε έτος αφ' ότου ήλθον εις την Ελλάδα τα χρήματα του δευτέρου δανείου, όταν την 7ην Απριλίου 1826 η εθνική Γ' Συνέλευσις των Ελλήνων, εψήφιζε να ανοιχτεί νέον δάνειον 100.000 ταλλήρων, δια να χρησιμεΰση δια το μέλλον μόνον εις τροφάς και μισθούς του στόλου, εις επισκευήν και τροφάς δια το Μεσολόγγιον και εις τα έξωθεν αυτού συστηθησόμενα στρατόπεδα. Αλλά πριν ξηρανθή η μελάνη, δια της οποίας εγράφη το ψήφισμα τούτο, το Μεσολόγγιον έπεσε.
Εκατόν χιλιάδες τάλληρα λοιπόν ήσαν αρκετά δια να σωθεί το προπύργιον εκείνο. Η ελληνική κυβέρνησις αν και διεχειρίσθη, κατά το δωδεκάμηνον που επέρασεν, εν εκατομμύ-ριον περίπου ταλλήρων, δεν ημπορούσε να εξοικονόμηση εξ αυτών εκατόν χιλιάδας από τας οποίας εξηρτήθη η τύχη της Ελλάδος.
Εις ποίαν απελπισίαν έφθασε κατά το διάστημα τούτο η ελληνική κυβέρνησις και πόσον μετεβλήθησαν αι μέχρι προ ολίγων μηνών προσδοκίαι του Μαυροκορδάτου, εξάγεται εκ της επιστολής, την οποίαν έγραψεν το Εκτελεστικόν την 11ην Ιουνίου προς την Επιτροπήν Λονδίνου.
«Το στρατιωτικόν μας κατήντησεν όχι μόνον ανοικονόμητον, αλλά και ο λυμεών της πατρίδος. Αι καταχρήσεις τας οποίας κάμνει, είναι απερίγραπτοι. Αυτού του στρατιωτικού η κακοήθεια εξήντλησε το μεγαλύτερον μέρος του δανείου, χωρίς να ωφεληθή παντελώς η πατρίς και εις τον παρόντα κίνδυνον δεν έχει ούτε μέσα ούτε τους στρατιώτας να αντιτάξη. Εάν δεν εγίνοντο αι λείαι των ζωοτροφιών, δεν ηθέλομεν ημπορέσει από την πρώτην εμφάνισιν του εχθρού σχεδόν να συστήσωμεν στρατόπεδον μη έχοντες χρήματα ν' αγοράσωμεν θροφάς. Το Νεόκαστρον εχάθη μόνον και μόνον από την κακοήθειαν των στρατιωτών και από την αδιαφορίαν των Πελοποννησίων.
Από τα αυτά αίτια και τώρα εκυριεύθη η Καλαμάτα από 3.000 εχθρούς ενώ ήσαν μέσα άλλοι τόσοι ιδικοί μας και την άφησαν και έφυγαν χωρίς να ρίξουν τουφέκι».
Κ. Παπαρρηγόπονλος
«Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»
ΒΑΣΣΟΣ ΤΣΙΜΠΙΔΑΡΟΣ
ΤΟ 1821 ΧΩΡΙΣ ΔΑΦΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΑ
Και όμως δεν είχε περάσει ούτε έτος αφ' ότου ήλθον εις την Ελλάδα τα χρήματα του δευτέρου δανείου, όταν την 7ην Απριλίου 1826 η εθνική Γ' Συνέλευσις των Ελλήνων, εψήφιζε να ανοιχτεί νέον δάνειον 100.000 ταλλήρων, δια να χρησιμεΰση δια το μέλλον μόνον εις τροφάς και μισθούς του στόλου, εις επισκευήν και τροφάς δια το Μεσολόγγιον και εις τα έξωθεν αυτού συστηθησόμενα στρατόπεδα. Αλλά πριν ξηρανθή η μελάνη, δια της οποίας εγράφη το ψήφισμα τούτο, το Μεσολόγγιον έπεσε.
Εκατόν χιλιάδες τάλληρα λοιπόν ήσαν αρκετά δια να σωθεί το προπύργιον εκείνο. Η ελληνική κυβέρνησις αν και διεχειρίσθη, κατά το δωδεκάμηνον που επέρασεν, εν εκατομμύ-ριον περίπου ταλλήρων, δεν ημπορούσε να εξοικονόμηση εξ αυτών εκατόν χιλιάδας από τας οποίας εξηρτήθη η τύχη της Ελλάδος.
Εις ποίαν απελπισίαν έφθασε κατά το διάστημα τούτο η ελληνική κυβέρνησις και πόσον μετεβλήθησαν αι μέχρι προ ολίγων μηνών προσδοκίαι του Μαυροκορδάτου, εξάγεται εκ της επιστολής, την οποίαν έγραψεν το Εκτελεστικόν την 11ην Ιουνίου προς την Επιτροπήν Λονδίνου.
«Το στρατιωτικόν μας κατήντησεν όχι μόνον ανοικονόμητον, αλλά και ο λυμεών της πατρίδος. Αι καταχρήσεις τας οποίας κάμνει, είναι απερίγραπτοι. Αυτού του στρατιωτικού η κακοήθεια εξήντλησε το μεγαλύτερον μέρος του δανείου, χωρίς να ωφεληθή παντελώς η πατρίς και εις τον παρόντα κίνδυνον δεν έχει ούτε μέσα ούτε τους στρατιώτας να αντιτάξη. Εάν δεν εγίνοντο αι λείαι των ζωοτροφιών, δεν ηθέλομεν ημπορέσει από την πρώτην εμφάνισιν του εχθρού σχεδόν να συστήσωμεν στρατόπεδον μη έχοντες χρήματα ν' αγοράσωμεν θροφάς. Το Νεόκαστρον εχάθη μόνον και μόνον από την κακοήθειαν των στρατιωτών και από την αδιαφορίαν των Πελοποννησίων.
Από τα αυτά αίτια και τώρα εκυριεύθη η Καλαμάτα από 3.000 εχθρούς ενώ ήσαν μέσα άλλοι τόσοι ιδικοί μας και την άφησαν και έφυγαν χωρίς να ρίξουν τουφέκι».
Κ. Παπαρρηγόπονλος
«Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»
ΒΑΣΣΟΣ ΤΣΙΜΠΙΔΑΡΟΣ
ΤΟ 1821 ΧΩΡΙΣ ΔΑΦΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου