ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ- ΚΑΡΑΤΑΣΟΣ-ΓΑΤΣΟΣ
«Κατά την μάχην του Πέτα ο Καρατάσιος συνέπραξεν με τα τμήματα του Κανέλλου Δεληγιάννη, του Βαρνακιώτη , των αδελφών Στράτου, του Μακρή και του Δήμου Τσέλιου, αλλά η ατυχής εκείνη έκβαση της Μάχης και η επελθούσα διάλυσις των ελληνικών δυνάμεων ανάγκασε τον Καρατάσιον και τον Γάτσον να υποχωρήσουν εις Λαγκάδαν του Μακρυνόρους μαζί με τον Δεληγιάννην, τον Γιατράκον και τον Ίσκον, ένθα παρέμειναν ως φρουρά.
Μετά εικοσαήμερον ο Κανέλλος Δεληγιάννης, επειγόμενος να επιστρέψει εις Πελοπόννησον ένεκα εισβολής του Δράμαλη, μαζί με τον Καρατάσιον και τον Γάτσον ανεχώρησαν εκ Μακρυνόρους και περί τα μέσα Ιουλίου έφθασαν εις τα Λαγκάδια της Τριπόλεως πατρίδα των Δεληγιαννέων.
Κατά την μάχην των Δερβενακίων ο Γάτσος επί κεφαλής εκατοντάδος άλλων πολεμιστών εκ Μακεδονίας, κατά το πλείστον παλαιών συνεργατών, συνέπραξε με τον Γενναίον Κολοκοτρώνην αγωνισθείς ανδρειότατα και αποσπάσας τον θαυμασμόν των Πελοποννησίων και συμβαλών ούτω μεγάλως εις την επιτευχθείσαν εκεί πρώτην σοβαράν νίκην εν Πελοποννήσω κατά του Μαχμούτ Δράμαλη. Μετά την μάχην των Δερβενακίων ο Δεληγιάννης με τον Καρατάσιον και τον Γάτσον μετέβησαν εις την Τριπολιτσάν, όπου είχε την έδρα της η Πελοπονησιακή Γερουσία. Εκεί ο Γάτσος επειγόμενος να επιστρέψει εις την Σκίαθον, δια να πληροφορηθεί, αν η εν Ναούση αιχμαλωτισθείσα οικογένειά του ευρίσκετο εν ζωή, ανεχώρησε με 48 συντρόφους του διά το Γενικόν Στρατόπεδον ( Πελοποννήσου), που παραμείνας επί τινας ημέρας και λαβών μέρος είστινας μάχας κατηυθύνθη τελικώς εις Σκίαθον. Ο Καρατάσιος παρέμεινεν εις Τριπολιτσσάν εντολή της Κυβερνήσεως, παρόλον ότι και αυτός επείγετο ν’ αναχωρήσει εις τας Βορείους Σποράδας, όπου είχον συγκεντρωθεί οι περισσότεροι των Βορειοελλαδιτών πολεμιστών μετά των οικογενειών των, μετά πάροδον δε ημερών τινων μεταστάθμευσεν εις το Άργος, ίνα συμπράξει με την υπό τους Δεληγιανναίους δύναμιν εις την οσονούπω αρχομένην πολιορκίαν του Ναυπλίου. Εις την μάχην την γενομένην πλησίον των Μύλων του Ναυπλίου μεταξύ της Τίρυνθος,-Λάλουκα-Δαλαμάρας, ήτις τελικώς απέβη υπέρ των ελληνικών όπλων, τόσον ο Γερο Καρατάσος, όσον και ο υιός του Τσιάμης επεδείξαντο ηρωϊσμόν προκαλέσαντα τα ευμενή σχόλια των Πελοποννησίων ηγετών, κατά τα τέλη δε του Αυγούστου του 1822, βλέπων ότι δεν ήτο απαραίτητος εις την πολιορκίαν του Ναυπλίου, ητήσατο παρά της κυβερνήσεως την άδειαν να αναχωρήσει με τους άνδρας του ανερχομένους εις τετρακοσίους δια την Σκίαθον, ήτις και παρασχέθη. Μαζί με τον Κανέλλον Δεληγιάννην, που η πολύμηνος συνεργασία του εις τα πεδία των μαχών είχε δημιουργήσει φιλικούς δεσμούς, απήλθεν εις τους Μύλους, ένθα επιβάς Ύδραϊκών πλοίων ανεχώρησε δια την Σκίαθον, συμπαραλαβών και τον Τούρκον σημαιοφόρον Μουχαρέμ τον οποίον ευχαρίστως παρεχώρησεν ο Δεληγιάννης δωρήσας συνάμα εις τον Καρατάσιον εξ ιδίων 5000 γρόσια δια τας ανάγκας των ανδρών του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου