Το ίδιο και η Βουλή των Ελλήνων, για τρίτη φορά αρνήθηκε να καταγράψει,έστω, με δυο αράδες, στην ιστορία του "Χρονολογίου" της, τη Νίκη αυτή των Μανιατών.
"Δυστυχώς, οι αρνητικές ενέργειες της Βουλής, στην προκειμένη περίπτωση, δεν έχουν τελειωμό. Βλέπε καταχώρηση στο "Χρονολόγιό" της (10 Ιουνίου 1825) όπου μας πληροφορεί ότι, στις "13 Ιουνίου ο Μακρυγιάννης και ο Δημήτριος Υψηλάντης στους Μύλους της Αργολίδας επιτυγχάνουν σπουδαία νίκη επί των στρατευμάτων του Ιμπραήμ". Είναι γνωστό όμως ότι, στη μάχη των Μύλων Αρχηγός μεν ήταν ο Υψηλάντης Υπαρχηγός δε ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης, ο οποίος δεν αναφέρεται καν.
Φυσικά δεν περίμενε κανείς, πολύ περισσότερο, να αναφερθούν οι άλλοι παρόντες οπλαρχηγοί: Χατζημιχάλης, οι αδελφοί Χατζηστεφανή, Γκίκας, Χατζηγιώργης και ο αγωνιστής του Ολύμπου, Μήτρος Λιακόπουλος, που έφτασε στη διάρκεια της μάχης.
Αντίθετα,οι "συντάκτες" δεν παράλειψαν να μας πληροφορήσουν ότι την "1 Δεκεμβρίου 1825,πέθανε ο τσάρος Αλέξανδρος και τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Νικόλαος". Μας λένε ακόμα ότι στις 10 Ιουλίου 1823: "Ο Μαυροκορδάτος εκλέγεται πρόεδρος του Βουλευτικού και την επομένη εξαναγκάζεται σε παραίτηση".
Αβίαστα, στον καθένα μας, γεννιέται το ερώτημα, με ποία άραγε κριτήρια, τα επουσιώδη αυτά περιστατικά, θεωρήθηκαν από τους "χρονολογιστές" άξια να συμπεριληφθούν στα σημαντικότερα γεγονότα της Επανάστασης του 1821; Είναι κάτι, που το ξέρουν μόνοι τους. Ας μας το πουν, για να το μάθουμε κι εμείς."
ΠΗΓΗ: Ε.ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ-ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ(ΚΑΠΕΤΑΝ ΖΑΧΑΡΙΑΣ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου