Προς την ίδρυση Στρατοπέδου κοντά στην Τριπολιτσά. ( Β) .

Άφού κατέλαβεν ή νυξ και διεσώθησαν και οί Πλαπουταίοι, έκατέβηκαν εις την γέφυραν τοy Άτσιχόλου, όπου εύρον και τον Κολοκοτρώνην (τον οποίον επέπληξε σκληρώς ό Γεωργάκης δι' αυτόν τον άθλιον τρόπον του), υπήγον και οι ανωτέρω ρηθέντες Μεσσήνιοι και συσκεφθέντες απεφάσισαν, ότι ό μεν Αναγνωσταράς να υπάγη με τούς λοιπούς είς Δημητσάναν, οί Πλαπούται είς την Ήλιοδώραν και ό Κολοκοτρώνης εις την Στεμνίτσαν, να εμψυχώση έκαστος τό μέρος εκείνο, νά συνυπακουσθή και με τούς λοιπούς φαινομένους οπλαρχηγούς και προκρίτους εκάστης επαρχίας, νά κατορθωθή ώστε νά συγκεντρώσουν Γενικόν στρατόπεδον όσον ένεστι πλησίον είς την Τρίπολιν. Δι' ημάς δε τούς δύο αδελφούς Δεληγιανναίους, διά τον Παπατσώνην και Παπαφλέσιαν είχον την βεβαιότητα από διαφόρους στρατιώτας, ότι μάς συνέλαβον ζώντας οί Τούρκοι, ή ότι έφονεύθημεν είς την Καρύταιναν και μάς είχον αποφασισμένους, ότι έχάθημεν. Και οί μεν έκ Τριπολιτσάς έλθόντες Τούρκοι, συμπαραλαβόντες και τούς πολιορκηθέντας Φαναρίτας και λοιπούς, άνεχώρησαν αμέσως μετά τό εσπέρας και τρέχοντες πεζοί, ανυπόδητοι και κατατρομασμένοι όλην την νύκταν έκείνην, έφθασαν την επαύριον 30 Μαρτίου μ.μ., ήμιθανείς εις την Τριπολιτσάν."
Πηγή: ( Απομ.-Κανέλλος Δεληγιάννη - σ221-222).