"Μετά την νίκην τού Βαλτετσίου, Βερβαίνων και Δολιανών, ώς είρηται, ότε είμεθα συνηγμένοι άπαντες εις την Πιάναν καί έσχεδιάσαμεν άποφασιστικώς την πολιορκίαν της Τριπολιτσάς καί τάς λοιπάς πολιοκρίας, άπεφασίσαμεν έκ συμφώνου καί έγράψαμεν του Πετρόμπεη καί του γέροντος Μούρτσινου να έλθουν καί αυτοί είς την πολιορκίαν, καί εάν οι Μανιάται δεν θέλουν νά τούς ακολουθήσουν άμισθί (καθώς έπροφασίζοντο) νά θέσουν ύπό μισθόν χιλίους, ώς εγγιστα, καί τους ύποσχόμεθα ημείς ότι τούς μεν 750 νά τούς πληρώνουν αί έπαρχίαι του Μιστρός καί τού Αγίου Πέτρου ύπό την όδηγίαν των Μαυρομιχάληδων, τούς δέ 250 νά τούς πλήρωση ή Καρύταινα ύπό την όδηγίαν του Μούρτσινου, καί ούτως έξεστράτευσαν οι Μαυρομιχάλαι με έπέκεινα τών 600, έστειλε καί ό Μούρτσινος τον υίόν του Διονύσιον καί τον Μπουκουβαλέαν μέ έπέκεινα τών 200 καί έφθασαν είς τό Λεοντάρι είς τάς 24, δπου ύπήγομεν καί ημείς άπαντες οί πρόκριτοι καί αρχηγοί όλων τών επαρχιών καί τούς ύπεδέχθημεν. Καί ό μεν Κυριακούλης καί Ηλίας Μαυρομιχάλαι μετά του Δ. Μούρτσινου καί τών Μανιατών άπήλθον είς τά Τρίκορφα είς γενικόν στρατόπεδον, καί έτοποθετήθησαν καί αυτοί έκεί, ήμείς δέ άπήλθομεν είς την μονήν τών Καλτεζιών καί συστήσαμεν τήν Γερουσίαν έδιορίσαμεν Πρόεδρον αυτής τον Πετρόμπεην Μαυρομιχάλην καί μέλη τον Άναγνώστην Δηληγιάννην ή Παπαγιαννόπουλον, τον Θάνον Κανακάρην, τον έπίσκοπον Βρεσθένης, τον Σωτήριον Χαραλάμπην, τον Θεοχάρην Ρέντην καί τον Νικόλαον Πονηρόπουλον, τον Ρήγαν Παλαμίδην πρώτον Γραμματέα και δεύτερον τον Πανάγον Δεληγιάννην, 1821 Μάιον 26 προς τους οποίους έδώκαμεν καί εν έπίσημον εγγραφον με τάς ακολούθους υπογραφάς: Έλους ΄Ανθιμος, επίσκοπος, Παναγιώτης Κρεββατάς, Κανέλλος Δεληγιάννης, Ν. Ταμπακόπουλος, Π. Ζαριφόπουλος, Άθ. Γρηγοριάδης, Άθ. Κυριάκος, Πέτρος Σαλαμωνός, Μανώλης Μελετόπουλος, Μιχάλης Κομητάς, Βασίλειος Σακελλαρίου, Αναγνωσταράς Παπαγεωργίου, Ν. Πετιμεζάς καί αδελφοί, Κωνσταντής Χρυσανθακόπουλος καί αδελφοί, Δημήτριος Μέλιος μετά τών λοιπών καπεταναίων της Αρκαδίας, Πρωτοσύγγελος Αμβρόσιος, Δημήτριος Παπατσώνης, Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος, Νικόλαος Σπηλιωτόπουλος, Παπαπαναγιώτης Παπααλεξίου, Παναγιώτης Μερίκας, Θεόδωρος Πουλόπουλος, Παναγιώτης Γολόπουλος, Σακελλάριος Παπαφώτου, Γεωργάκης Άγαλόπουλος, Αναγνώστης Τζωρτζάκης, Αθανάσιος Κυριάκος, Νικόλ. Παλαδάς, Ρήγας Παλαμίδης.
Ιδού καί όλόκληρον τό έγγραφον τό όποίον έδώκαμεν είς Γερουσίαν:
«Ή γενική ευταξία τής πατρίδος μας Πελοποννήσου καί ή αίσία έκβασις του προκειμένου ίερού αγώνος περί τής σεβαστής ελευθερίας τού γένους μας, επειδή καί άναγκαίως άπήτουν τήν έθνικήν Συνέλευσιν καί σύσκεψιν, συνηθροίσθημεν έπί τούτω οί υπογεγραμμένοι άπό μέρους τών επαρχιών μας, έχοντες καί τήν γνώμην καί όλων τών λοιπών απόντων μελών κατά τήν Σ. μονήν τών Καλτεζιών κατ' εύλογον κοινήν ημών γνώμην καί άπόφασιν δλων τών απόντων έκλέξαντες τους φιλογενεστάτους κυρίους (ως όπισθεν φαίνονται τά ονόματα αυτών) καθ' υπακοήν καί συγκατάνευσιν καί αυτών είς την κοινήν ημών ταύτην πρότασιν τους διορίζομεν δε νά παραυρίσκωνται μετά του ένδοξωτάτου κοινού ημών αρχιστρατήγου Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και πάντες οί άνωθεν επέχοντες την Γερουσίαν όλου το δήμου τών επαρχιών της Πελοποννήσου (προηγουμένης της ένδοξότητός του) νά σκέπτωνται, προβλέπουσι καί διοικώσι καί κατά τό μερικόν καί κατά τό γενικόν, άπάσας τάς διαφοράς καί παν ότι συντείνει εις την κοινήν ευταξίαν, άρμονίαν, έξοικονόμησίν τε καί ευκολίαν του Ίερού Αγώνος μας καθ' οποιονδήποτε τρόπον ή Θεία Πρόνοια τούς φωτίσει καί γνωρίσωσιν ώφέλιμον, έχοντες κατά τούτο πάσαν πληρεξουσιότητα, χωρίς να ειμπορή τινάς νά άντιτείνη ή νά παρακούση εις τά νεύματα καί διαταγάς των. Καί τούτο τό ύπουργημά των καί ή ημετέρα εκλογή θέλει διατρέξει καί θέλει έχει τό κύρος μέχρι της αλώσεως της Τριπολιτσάς καί δευτέρας κοινής σκέψεως. Καί περί μεν της άπό μέρους των ειλικρινούς, άπαθούς καί μετά της δυνατής επιμελείας καί σκέψεως εις τό άνωθεν ύπουργημά των έξακολουθίας, καθώς καί της άπό τό μέρος ημών τέ καί όλων τών απόντων υπακοής καί άνευ τινός αντιστάσεως, προφασιολογίας, καί αναβολής τής έξακολουθίας καί ενεργείας τών νευμάτων καί διαταγών των. Έλάβομεν αμφότερα τά μέλη τον πρέποντα όρκον ενώπιον τού Υψίστου Θεού εν βάρει συνειδότος καί τής τιμής μας καί ούτως έπεδόθη αύτοίς τό παρόν ένυπόγραφον άποδεικτικόν καί κυρωτικόν γράμμα μας».
Εις την συνέλευσιν αυτήν ευρέθη καί ό Κολοκοτρώνης προς τον όποίον δεν ήρεσκεν αυτό τό σύστημα, άλλ' απαιτούσε νά κάμωμεν έν Γοβέρνο Μιλιτάρε (στρατιωτικήν κυβέρνησιν) καί επειδή δεν είσηκούσθη δεν ηθέλησε νά ύπογραφθή, μ' δλας τάς παρατηρήσεις καί προτροπάς, τάς οποίας του έκάμαμεν άπαντες. Άφού όμως έτελείωσε καί έκάμαμεν τό έγγραφον καί τό παρεδώκαμεν εις τούς γερουσιαστάς, μεταμεληθείς έζήτησε νά υπογραφή, άλλά δεν τό έδέχθημεν μήτε του έδώκαμεν νά υπογραφή. (Την λέξιν δμως αυτήν (Γοβέρνο Μιλιτάρε) πρώτην φοράν τήν ήκουσα άπ' αυτόν και εις πάσαν περίστασιν και μέχρι του ερχομού του Καποδιστρίου πάντοτε επιθυμούσε και έζητούσε νά εγκαθιδρύση αυτήν τήν κυβέρνησιν τού Γοβέρνο Μιλιτάρε).
Πηγές: Κανέλλος Δεληγιάννης-Απομνημονεύματα.
Ιδού καί όλόκληρον τό έγγραφον τό όποίον έδώκαμεν είς Γερουσίαν:
«Ή γενική ευταξία τής πατρίδος μας Πελοποννήσου καί ή αίσία έκβασις του προκειμένου ίερού αγώνος περί τής σεβαστής ελευθερίας τού γένους μας, επειδή καί άναγκαίως άπήτουν τήν έθνικήν Συνέλευσιν καί σύσκεψιν, συνηθροίσθημεν έπί τούτω οί υπογεγραμμένοι άπό μέρους τών επαρχιών μας, έχοντες καί τήν γνώμην καί όλων τών λοιπών απόντων μελών κατά τήν Σ. μονήν τών Καλτεζιών κατ' εύλογον κοινήν ημών γνώμην καί άπόφασιν δλων τών απόντων έκλέξαντες τους φιλογενεστάτους κυρίους (ως όπισθεν φαίνονται τά ονόματα αυτών) καθ' υπακοήν καί συγκατάνευσιν καί αυτών είς την κοινήν ημών ταύτην πρότασιν τους διορίζομεν δε νά παραυρίσκωνται μετά του ένδοξωτάτου κοινού ημών αρχιστρατήγου Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και πάντες οί άνωθεν επέχοντες την Γερουσίαν όλου το δήμου τών επαρχιών της Πελοποννήσου (προηγουμένης της ένδοξότητός του) νά σκέπτωνται, προβλέπουσι καί διοικώσι καί κατά τό μερικόν καί κατά τό γενικόν, άπάσας τάς διαφοράς καί παν ότι συντείνει εις την κοινήν ευταξίαν, άρμονίαν, έξοικονόμησίν τε καί ευκολίαν του Ίερού Αγώνος μας καθ' οποιονδήποτε τρόπον ή Θεία Πρόνοια τούς φωτίσει καί γνωρίσωσιν ώφέλιμον, έχοντες κατά τούτο πάσαν πληρεξουσιότητα, χωρίς να ειμπορή τινάς νά άντιτείνη ή νά παρακούση εις τά νεύματα καί διαταγάς των. Καί τούτο τό ύπουργημά των καί ή ημετέρα εκλογή θέλει διατρέξει καί θέλει έχει τό κύρος μέχρι της αλώσεως της Τριπολιτσάς καί δευτέρας κοινής σκέψεως. Καί περί μεν της άπό μέρους των ειλικρινούς, άπαθούς καί μετά της δυνατής επιμελείας καί σκέψεως εις τό άνωθεν ύπουργημά των έξακολουθίας, καθώς καί της άπό τό μέρος ημών τέ καί όλων τών απόντων υπακοής καί άνευ τινός αντιστάσεως, προφασιολογίας, καί αναβολής τής έξακολουθίας καί ενεργείας τών νευμάτων καί διαταγών των. Έλάβομεν αμφότερα τά μέλη τον πρέποντα όρκον ενώπιον τού Υψίστου Θεού εν βάρει συνειδότος καί τής τιμής μας καί ούτως έπεδόθη αύτοίς τό παρόν ένυπόγραφον άποδεικτικόν καί κυρωτικόν γράμμα μας».
Εις την συνέλευσιν αυτήν ευρέθη καί ό Κολοκοτρώνης προς τον όποίον δεν ήρεσκεν αυτό τό σύστημα, άλλ' απαιτούσε νά κάμωμεν έν Γοβέρνο Μιλιτάρε (στρατιωτικήν κυβέρνησιν) καί επειδή δεν είσηκούσθη δεν ηθέλησε νά ύπογραφθή, μ' δλας τάς παρατηρήσεις καί προτροπάς, τάς οποίας του έκάμαμεν άπαντες. Άφού όμως έτελείωσε καί έκάμαμεν τό έγγραφον καί τό παρεδώκαμεν εις τούς γερουσιαστάς, μεταμεληθείς έζήτησε νά υπογραφή, άλλά δεν τό έδέχθημεν μήτε του έδώκαμεν νά υπογραφή. (Την λέξιν δμως αυτήν (Γοβέρνο Μιλιτάρε) πρώτην φοράν τήν ήκουσα άπ' αυτόν και εις πάσαν περίστασιν και μέχρι του ερχομού του Καποδιστρίου πάντοτε επιθυμούσε και έζητούσε νά εγκαθιδρύση αυτήν τήν κυβέρνησιν τού Γοβέρνο Μιλιτάρε).
Πηγές: Κανέλλος Δεληγιάννης-Απομνημονεύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου