"Οθεν συναθροισθέντες άπαντες οί πρόκριτοι, οι όπλαρχηγοί και τα μέλη της Γερουσίας είς τήν οίκίαν τοΰ Πετρόμπεη και σκέψεως γενομένης και συζητήσεως πολλής άπεφασίσαμεν ομοφώνως δτι είναι ανάγκη μεγίστη να φυλαχθούν τα χαρέμια μετά των αυλικών και να διατηρηθούν αβλαβή και εν άνέσει δια να χρησιμεύσωσι δι' άνταλλαγήν πολλών Χριστιανών και δι' άλλας ωφελείας, τ
ής πατρίδος• και ούτω τά ένεπιστεύθημεν άπαντες εις τήν προστασίαν του Πετρόμπεη, να τά διατήρηση υπό τον δρον, δτι, άμα συ-στηθή ή Εθνική Κυβέρνησις νά τά παραδώση αμέσως και άπροφασίστως χωρίς καμμίαν άπαίτησιν. Κατ' έκείνην τήν στιγμήν ύπέστρεψε και ό Κολοκοτρώνης, δστις ήτον πηγαιμένος είς τό Μπετενάκι διά νά ξεβγάλη τούς Αλβανούς, και μή δυνάμενος νά κάμη άντίρρησίν τινα παραδέχθη τά άποφασισθέντα και ούτως ύπήγομεν άπαντες επισήμως και έσυνοδεύσαμεν εύσχήμως τά χαρέμια και τά παρεδώκαμεν είς τον Πετρόμπεην.Την επαύριον υπήγον οί οπλαρχηγοί να διανείμουν τους 50 ίππους των βεζυράδων,να πάρη αναλόγως έκαστος τό ανήκον εις τό σώμα του μερίδιον. Έγώ έκρινα αναξιοπρεπές διά τον εαυτόν μου να παρευρεθώ εις τοιαύτην διανομήν και υπήγεν ο αδελφός μου Δημητράκης• έδιόρισαν λοιπόν άπαντες τον Κυριακούλην Μαυρομιχάλην ομοφώνως να κάμη την διανομήν και αυτός να δώση την άναλογίαν εκάστου και την έκαμεν , άλλ' ό Κολοκοτρώνης άπήτει νά λάβη δλον τό μερίδιον της επαρχίας Καρυταίνης, νά τό άναλογίση αυτός ως αρχηγός. Ο Κυριακούλης τον άπήντησεν, δτι ημείς όλοι έγνωρίσαμε εξ αρχής του αγώνος και ακόμη γνωρίζομεν μόνους τους Δεληγιανναίους. Θυμωθέντες και οί δύο και λογοτριβούντες, θυμώσας ό Κυριακούλης, διότι τον έπρόσβαλε, του έδωσε μίαν κλωτσιάν, ώστε ολίγον έλειψε νά τον κρημνίση κάτω άπό την σκάλαν νά συντριφθή, λέξας μετ' οργής προς αυτόν: Σκατόβλαχε! Θά σέ κάμω και σένα άρχηγόν και μεγάλον, παλιόκλεφτα; Έπεσαν λοιπόν εις τό μέσον ό Αναγνωσταράς, ό Παπαφλέσιας, ό Δ. Δεληγιάννης, οί Γιατράκηδες, έφθασε και ό Γεωργάκης Μαυρομιχάλης και άνεχαίτισαν τον θυμόν του Κυριακούλη και ούτω διελύθη και αυτή ή σκηνή. Άφ' όσα δε ενδύματα, χρυσόν, άργυρον, μαργαρίτας, πολυτίμους λίθους άλλα έπιπλα, τά όποια έφερον μεθ' εαυτών τά χαρέμια και οι αυλικοί, δέν τους άφαιρέθη μικρόν τι έξ αυτών."
Πηγή: ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΚΑΝΕΛΛΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ.(σελ.385-386)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου