" Έχομεν πολλούς και δικαίους λόγους νά άντιτάξωμεν, άλλ' ύποθέτοντες, ότι σύ γνωρίζεις κάλλιον ημών τάς περιστάσεις και τό μέγεθος του κινδύνου και μας αποτρέπεις από τούς δισταγμούς και τάς παρατηρήσεις, άπεφασίσαμεν και δεχόμεθα πάσαν άπόφασίν σου και είμεθα πρόθυμοι νά άκολουθήσωμεν τυφλοίς όμμασι τάς διαταγάς σου και τάς οδηγίας σου. Άλλά δυνάμεθα από τούδε νά σε βεβαιώσωμεν μέ τον πλέον θετικώτερον τρόπον, ότι ολίγος καιρός θά περάση και θά μετανοήσης άνωφελώς δι' αυτό τό λάθος σου και θά κτυπάς μόνος σου τό κεφάλι σου. Οί Βουνίσοι μάλιστα πρόκριτοι μέ είπον δτι του Κολοκοτρώνη τήν ψυχήν και τήν καρδίαν τήν γνωρίζομεν ήμείς καλύτερα παντός άλλου, ότι είναι άνθρωπος άστατου χαρακτήρος άφιλος και ασυνείδητος και άγνώμων, μ' όλα ταύτα άφού σύ δίδεις τόσην έμπιστοσύνην, ήμείς δέν έναντιούμεθα.
Έν τοσούτω τούς επήρα όλους από τήν Πιάναν και άπήλθομεν εις τό Χρυσοβίτσι, όπου διέμενον ό Παπαδιαμαντόπουλος μέ τον Κολοκοτρώνην, και προσκαλέσας αυτούς διεκοίνωσα τήν ανωτέρω άπόφασίν μου, ό όποίος μή έλπίζων ποτέ τοιαύτην αύταπάρνησιν, παρεδέχθη μέ μεγάλον δισταγμόν, προσφέρων μυρίας ευχαριστίας και υποχρεώσεις διά τήν τιμήν τήν οποίαν τον έκαμα και τήν έμπιστοσύνην, τήν οποίαν έδειξα προς αυτόν, εκφρασθείς, παρόντων όλων των προκρίτων και τού στρατού, ότι τοιαύτην γενναιοψυχίαν δέν ήλπιζε ποτέ νά δείξω προς αυτόν και δέν εύρισκε καταλλήλους λόγους νά μέ ευχαριστήση.
Άλλ' ή μαύρη άγνωμοσύνη, ήτις κατατρώγει πάντοτε τά σπλάχνα των αχάριστων και άναξίως εύεργετηθέντων, δέν κρύπτεται μέχρι τέλους, μήτε είναι δυνατόν νά μήν έπιβουλευθούν οί τοιούτοι τούς εύεργέτας των. Προς περισσοτέραν δέ έμπιστοσύνην του έκαμα και εν έγγραφον μόνον διά τον τύπον, και από μέρους δήθεν της επαρχίας, ότι τον έδιωρίσαμεν άρχιστράτηγον, τό όποίον υπογράψας εγώ, συνυπέγραψαν και οί (ώς ανωτέρω) παρευρεθέντες έκεί, οίτινες ήτον: ό Ανδρέας Παπαδιαμαντόπουλος, όστις προ 10 μερών είχεν έλθει εκεί από την Κωνσταντινούπολη φυγάς, διατρίβων εκεί έκ της νεότητάς του, καί τον όποίον είχον διορίσει εγώ καπετανίσκον των συγχωρίων του, έπρόσθεσα καί τους στρατιώτας του Κάμπου της Καρυταίνης, ώς μή εχόντων ώς τότε άρχηγόν, ό Δ. Πλαπούτας, τον όποιον ειχον πάρει μαζί μου προ 15 ημέρας, ό Αναγνώστης Ζαφειρόπουλος, τον οποίον είχον τότε γραμματικόν μου, ό Π. Δημητρακόπουλος Άλω-νιστιώτης, ό Ν. Μπούκουρας καί Δ. Παπαγιαννόπουλος από Μαγούλιανα, ό Π. Λάλας, ό Λάμπρος Ροϊλός καί Κ. Αλέξανδρος από Στεμνίτσαν, ό Σπήλιος Κούλας από Καρύταιναν, ό Θ. Λιαρόπουλος από Βυτίναν, οίτινες ήτον απεσταλμένοι από τα χωρία τους πλησίον μου να οίκονομή καί διευθύνη έκαστος του χωρίου του τούς στρατιώτας καί οίτινες άπαντες ήκολούθουν υπό τάς διαταγάς καί οδηγίας μου, χωρίς να έχη ουδείς έξ αυτών πληρεξουσιότητα από την πατρίδα του καμμίαν, ή να συγκροτηθή συνέλευσις της επαρχίας,
ότι τον έδιορίσαμεν άρχιστράτηγον κανένας τότε από ήμάς δεν έγνώριζε τί εστί βαθμολογία, ή αρχηγός, ή στρατηγός, ή αρχιστράτηγος, ή λοχαγός. Έγώ μάλιστα κατ' έκείνας τάς ημέρας είχον διορίσει με τον αυτόν βαθμόν, αρχιστρατήγους τον Άναγνώστην Κοντάκην, τον Τσιαννέτον Χριστόπουλον, τον Στασινόν Παπαδόπουλον, τον Κίντζιον, τον Καραλήν, τον Χρίστον Παναγούλιαν, τον Μπράμον, τον Καπογιάννην, τον Άλέξην Λεβιδιώτην, τον Λιάπην καί τόσους άλλους, με τον τίτλον αρχιστράτηγου."
Πηγές:Κανέλλος Δεληγιάννης-Απομνημονεύματα.(σ.272-273).
Έν τοσούτω τούς επήρα όλους από τήν Πιάναν και άπήλθομεν εις τό Χρυσοβίτσι, όπου διέμενον ό Παπαδιαμαντόπουλος μέ τον Κολοκοτρώνην, και προσκαλέσας αυτούς διεκοίνωσα τήν ανωτέρω άπόφασίν μου, ό όποίος μή έλπίζων ποτέ τοιαύτην αύταπάρνησιν, παρεδέχθη μέ μεγάλον δισταγμόν, προσφέρων μυρίας ευχαριστίας και υποχρεώσεις διά τήν τιμήν τήν οποίαν τον έκαμα και τήν έμπιστοσύνην, τήν οποίαν έδειξα προς αυτόν, εκφρασθείς, παρόντων όλων των προκρίτων και τού στρατού, ότι τοιαύτην γενναιοψυχίαν δέν ήλπιζε ποτέ νά δείξω προς αυτόν και δέν εύρισκε καταλλήλους λόγους νά μέ ευχαριστήση.
Άλλ' ή μαύρη άγνωμοσύνη, ήτις κατατρώγει πάντοτε τά σπλάχνα των αχάριστων και άναξίως εύεργετηθέντων, δέν κρύπτεται μέχρι τέλους, μήτε είναι δυνατόν νά μήν έπιβουλευθούν οί τοιούτοι τούς εύεργέτας των. Προς περισσοτέραν δέ έμπιστοσύνην του έκαμα και εν έγγραφον μόνον διά τον τύπον, και από μέρους δήθεν της επαρχίας, ότι τον έδιωρίσαμεν άρχιστράτηγον, τό όποίον υπογράψας εγώ, συνυπέγραψαν και οί (ώς ανωτέρω) παρευρεθέντες έκεί, οίτινες ήτον: ό Ανδρέας Παπαδιαμαντόπουλος, όστις προ 10 μερών είχεν έλθει εκεί από την Κωνσταντινούπολη φυγάς, διατρίβων εκεί έκ της νεότητάς του, καί τον όποίον είχον διορίσει εγώ καπετανίσκον των συγχωρίων του, έπρόσθεσα καί τους στρατιώτας του Κάμπου της Καρυταίνης, ώς μή εχόντων ώς τότε άρχηγόν, ό Δ. Πλαπούτας, τον όποιον ειχον πάρει μαζί μου προ 15 ημέρας, ό Αναγνώστης Ζαφειρόπουλος, τον οποίον είχον τότε γραμματικόν μου, ό Π. Δημητρακόπουλος Άλω-νιστιώτης, ό Ν. Μπούκουρας καί Δ. Παπαγιαννόπουλος από Μαγούλιανα, ό Π. Λάλας, ό Λάμπρος Ροϊλός καί Κ. Αλέξανδρος από Στεμνίτσαν, ό Σπήλιος Κούλας από Καρύταιναν, ό Θ. Λιαρόπουλος από Βυτίναν, οίτινες ήτον απεσταλμένοι από τα χωρία τους πλησίον μου να οίκονομή καί διευθύνη έκαστος του χωρίου του τούς στρατιώτας καί οίτινες άπαντες ήκολούθουν υπό τάς διαταγάς καί οδηγίας μου, χωρίς να έχη ουδείς έξ αυτών πληρεξουσιότητα από την πατρίδα του καμμίαν, ή να συγκροτηθή συνέλευσις της επαρχίας,
ότι τον έδιορίσαμεν άρχιστράτηγον κανένας τότε από ήμάς δεν έγνώριζε τί εστί βαθμολογία, ή αρχηγός, ή στρατηγός, ή αρχιστράτηγος, ή λοχαγός. Έγώ μάλιστα κατ' έκείνας τάς ημέρας είχον διορίσει με τον αυτόν βαθμόν, αρχιστρατήγους τον Άναγνώστην Κοντάκην, τον Τσιαννέτον Χριστόπουλον, τον Στασινόν Παπαδόπουλον, τον Κίντζιον, τον Καραλήν, τον Χρίστον Παναγούλιαν, τον Μπράμον, τον Καπογιάννην, τον Άλέξην Λεβιδιώτην, τον Λιάπην καί τόσους άλλους, με τον τίτλον αρχιστράτηγου."
Πηγές:Κανέλλος Δεληγιάννης-Απομνημονεύματα.(σ.272-273).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου