Κυριακούλης Μαυρομιχάλης (Μάνη ; - Σπλάντζα Ηπείρου 1822)
"Οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης, από τις ηρωικότερες μορφές της οικογένειας Μαυρομιχάλη. Αδελφός του Πετρόμπεη. Διέπρεψε επικεφαλής πολεμικού σώματος στους πολέμους του Αγώνα. Υπεύθυνος για την ευταξία της Μάνης στην προεπαναστατική περίοδο. Με τον Αγώνα πήρε μέρος στην κατάληψη και την απελευθέρωση της Καλαμάτας και στη μάχη του Βαλτετσίου, όπου ορίστηκε γενικός αρχηγός του ελληνικού στρατοπέδου και με ηρωισμό αντιστάθηκε στις εχθρικές επιθέσεις (12-13 Μαΐου), συμβάλλοντας έτσι στη νίκη των Ελλήνων.
Ύστερα από την κατάληψη της Τριπολιτσάς (Σεπτ. 1821), ο Κυριακούλης πέρασε στη Μεγαρίδα, τη Βοιωτία και την Αττική για να ενισχύσει τον Αγώνα της Ανατολικής Στερεάς και να βοηθήσει στην αναχαίτιση της προέλασης των Τούρκων στην Πελοπόννησο. Στις αρχές Ιανουαρίου 1822, διαπεραιώθηκε μαζί με τον Ηλία Μαυρομιχάλη από τον Κάλαμο της Αττικής στο Αλιβέρι της Εύβοιας. Όταν ύστερα από λίγες ημέρες σκοτώθηκε ο ανιψιός του στα Στύρα, ο Κυριακούλης επέστρεψε στην Πελοπόννησο.
Το Μάιο του 1822, ύστερα από συνεννοήσεις του με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης αποφάσισε να πάρει μέρος στην εκστρατεία εναντίον των Τούρκων στην Ήπειρο. Επικεφαλής μικρού σώματος Μανιατών, αποβιβάστηκε μαζί με τον Ιωάννη Ραζηκότσικα και Μεσολογγίτες στις ηπειρωτικές ακτές (μέσα Ιουνίου). Στοχεύοντας να βοηθήσει τους πολιορκημένους στην Κιάφα Σουλιώτες, προχώρησε προς το λιμάνι του Μούρτου, όπου χάρη στις αιφνιδιαστικές του ενέργειες, αιχμαλωτίστηκαν πολλοί Τούρκοι που στάλθηκαν στην Πελοπόννησο.
Στο μεταξύ όμως, ζητήθηκε από την αγγλική διοίκηση του Άγγλου αρμοστή της Επτανήσου, Θωμά Μαίτλαντ, να απομακρυνθεί από τη θαλάσσια εκείνη περιοχή. Αναγκάστηκε τότε να μετακινηθεί και να καταλάβει τη Σπλάντζα στις εκβολές του Καλαμά. Οι Τούρκοι, ενοχλημένοι από την παρουσία της επαναστατικής αυτής εστίας και αντιλαμβανόμενοι την προσπάθεια ενίσχυσης των Σουλιωτών, απέστειλαν εναντίον των Ελλήνων δύναμη 3000 ανδρών με επικεφαλής τον κεχαγιάμπεη του Χουρσίτ πασά. Τη γενική τουρκική έφοδο (4 Ιουλίου) ακολούθησε σφοδρότατη και πεισματώδης μάχη ανάμεσα στις αντίπαλες δυνάμεις.
Σε μια από τις εξόδους του από τα περιχαρακωμένα οχυρώματα, όπου σύμφωνα με την παράδοση φέρεται να κατέσφαξε έξι αγάδες και στην προσπάθεια να αιχμαλωτίσει τον σερασκέρη τους, τραυματίστηκε βαριά και έπεσε. Γύρω του πραγματοποιήθηκε αιματηρή συμπλοκή, μέχρι τα παλικάρια του να καταφέρουν να τον τραβήξουν και πάλι μέσα. Όμως, μετά την ήττα στην Πλάκα και στο Πέτα και την υποχώρηση του Μάρκου Μπότσαρη, το οχυρό των Μανιατών στο φανάρι συγκέντρωσε ολόκληρο τον όγκο του τουρκικού στρατού. Οπότε και κάθε παραπέρα αντίσταση κρίθηκε αδύνατη.
Γι' αυτό και ο Κυριακούλης, αφού μοίρασε τα όπλα του στους συντρόφους του και τους συμβούλεψε να φροντίσουν για τη σωτηρία και τη φυγή τους, την ώρα που άρχισε από τα τραύματα του να ψυχορραγεί, σύρθηκε μέχρι τη μεγάλη τάπια, για να πεθάνει απέναντι του εχθρού, ακριβώς τη στιγμή που οι Τούρκοι ετοιμάζονταν και πάλι να επιτεθούν. Έπεσε στις 4 Ιουλίου του 1822. Η σωρός του μεταφέρθηκε στο Μεσολόγγι, όπου και τάφηκε μέσα σε εκδηλώσεις βαρύτατου πένθους.
Σημείωση
Ευχαριστούμε την φίλη Ελένη Παναγιωταράκου, που από το Καναδά μας έστειλε την εικόνα του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου