Κανέλλος Δεληγιάννης-Γενναίος-Νενέκος-Κολοκοτρώνης.

Η Δυτική Ελλάδα Ζητά Βοήθεια-2.0000 άνδρες.

"Και εμπείρους Οπλαρχηγούς.

"Κατά τά τέλη Φεβρουαρίου άνέφερον οί προύχοντες καί οπλαρχηγοί τής Δυτικής Ελλάδος εις τήν Κυβέρνησιν, είς την 'Αρταν συρρέουν πλήθος τουρκικών στρατευμάτων και κάμνουν μεγάλας ετοιμασίας, και έλαβον βεβαιότητας δτι έχουν διαταγάς να εισβάλουν εις την 'Ακαρνανίαν και Αίτωλίαν και άπήτουν να διορίση δύο χιλιάδας στρατόν Πελοποννησιακόν μέ επισήμους και έμπειρους αρχηγούς, νά προφθάσουν έκεί δσον τό συντομώτερον, νά προκαταλάβουν τό Μακρυνόρος, νά απαντήσουν αυτό τό έπικίνδυνον κίνημα, και επί τέλους έλεγον, ότι έάν δεν υπάγουν τά Πελοποννησιακά στρατεύματα, εκείνοι μη δυνάμενοι νά εμποδίσουν την είσβολήν των έχθρών, θ' αποσυρθούν εις τά δρη και εις τά δάση νά σώσουν τάς οικογενείας των άπό τήν αίχμαλωσίαν, και ό,τι ακολουθήσει εις τήν Πελοπόννησον νά είναι εκτός ευθύνης κτλ.

Ο Στρατηγός Κανέλλος Δεληγιάννης ηγείται των Πελοποννησιακών

Δυνάμεων στη Δυτική Ελλάδα.

Ή Κυβέρνησις βλέπουσα τήν μεγάλην και κατεπείγουσαν ανάγκην, σκεφθείσα περί του σοβαρού τούτου αντικειμένου και γνωρίζουσα τήν προς αυτήν και τήν πατρίδα ύπακοήν και άφοσίωσίν μου, απεφάσισε και μέ έδιόρισεν άρχηγόν της εκστρατείας εκείνης, χωρίς νά μέ προδιαθέση, μέ έψήφισε δέ και στρατηγόν τήν αυτήν ήμέραν Μαρτίου 5 1822 διά νά απέλθω μέ 2.000 στρατόν. 'Αλλά διά νά μήν δώση αίτίαν υπονοιών και παραπόνων εις τον Κολοκοτρώνην και είς τήν συμμορίαν του, προσεκάλεσεν αυτόν πρότερον νά έκστρατεύση ως αρχηγός, δήθεν, και άφ' δσα σώματα είμεθα συγκεντρωμένα είς τό στρατόπεδον τής Πάτρας νά του δώσωμεν αναλόγως 2.000 στρατιώτας και νά άπέλθη εκείθεν. Ήμείς δέ οί όποίοι έμέναμεν έκεί μέ έπέκεινα τών τριών χιλιάδων είμεθα ικανοί νά διατηρήσωμεν τήν πολιορκίαν τών Πατρών. Ό Κολοκοτρώνης έχων πρόσχημα τάς ανυπάρκτους υποψίας του ή μάλλον είπείν τάς προφάσεις του διά νά μήν άπέλθη ποτέ είς τήν Ρούμελην, άλλά νά διαμένη πάντοτε είς τήν Πελοπόννησον διά νά μή χάση τήν έπιρροήν του, τάς έμεγάλωναν και οί περιρικυκλούντες αυτόν κόλακές τινες δια τούς σκοπούς των χωρίς να υπάρχουν, και αυτός έδωκεν άρνητικήν άπάντησιν, καθώς ήρνήθη και κατά τά μέσα Ιανουαρίου, ότε τον έδιόρισε ή Διοίκησις να έκστρατεύση διά τήν Δυτικήν Ελλάδα, πίσης τον έδιόρισε και κατά τά μέσα Φεβρουαρίου και άπήντησεν, δτι θέλει στείλει είς τήν Άκαρνανίαν τον άνεψιόν του, διαβόητον Άποστόλην Κολοκοτρώνην, του οποίου τό απειροπόλεμον γνωρίζει δλη ή Πελοπόννησος. Συγχρόνως ήλθαν είς τό Σαραβάλι και ό άρχιερεύς Πορφύριος 'Αρτης μέ ο έκ των προκριτωτέρων της Δυτικής Ελλάδος άπεσταλμένοι άπ' δλους τους πολιτικούς και στρατιωτικούς, νά τον παρακαλέσουν και παρακινήσουν νά υπάγη, δίδοντες προς αυτόν απείρους υποσχέσεις και εγγυήσεις, άλλ' έστάθη άδύνατον νά τον πείσουν.

Ο Γενναίος και ο Νενέκος σπεύδουν για Βοήθεια στη Δυτική

Ελλάδα αντί του Κολοκοτρώνη.

Ευρέθησαν δε ούτοι και εις τήν σκηνήν των βασανιστηρίων των Δημητσανίτων κατά τάς 9 Μαρτίου και έφρυξαν διά τήν τοιαύτην βανδαλικήν και άπάνθρωπον πράξιν. Έπί τέλους απεφάσισε και έστειλε τον υίόν του Γενναίον μειράκιον δντα, με 100 στρατιώτας, υπεχρέωσαν και οί Πατραίοι τον Νενέκον και τον ήκολούθησεν, ως οδηγός μέ 70 στρατιώτας και κατά τας αρχάς Απριλίου άπέρασεν είς τό Μισολόγγιον και εκείθεν διευθύνθη είς τό Μακρυνόρος, δπου έστρατοπέδευεν ό Άνδρέας 'Ισκου μέ τριακόσιους στρατιώτας, ώς σκοπιά. Άλλ' οί Τούρκοι τότε άφήσαντες τήν κατά της Ακαρνανίας έκστρατείαν έρριψαν δλην τήν προσοχήν τους είς τον κατά του Σουλίου πόλεμον και συνήχθησαν δλοι έκεί. Διαμείνας και ό Γενναίος είς τό Μακρυνόρος 30 εως 40 ημέρας και μή ύπαρχούσης ουδεμιάς ανάγκης έκεί, άνεχώρησε διά τήν Πελοπόννησον, και καθ' οδόν άπαντήσας Καραγκούνηδες τινάς άόπλους ερχομένους άπό τό τουρκικόν κράτος είς τήν έλευθέραν Έλλάδα να εύρουν άσυλον, τους ήρπασε δια της αισχροτέρας βίας δέκα οκτώ μουλάρια (ήμιόνους) δια νά μην λησμονήση την προγονικήν του τέχνην, και έμβαρκαρισθείς εις τό Μισολόγγι άπέρασεν εις του Πάπα, εις τά Μαύρα βουνά, και εις του Άλητζελεμπή και εκείθεν ήλθεν εις τάς Πάτρας περί τά μέσα Μαΐου. Ό δε Νενέκος εμεινεν εις τό Μακρυνόρος με τον 'Ισκον.

Ο Κανέλλος Δεληγιάννης - Στρατηγός - Αρχηγός της Εκστρατείας.

Σπηλιάδης - Δεληγιάννης -Κολοκοτρώνης

Άφού, ώς είρηται, υπήγεν ό Κολοκοτρώνης εις την Κόρινθον νά άρπάση χρήματα από εκείνα των χαρεμιών του Χουρσίτ πασιά, καθώς και ήρπασε, τον ώμίλησε πάλιν προφορικώς ή Κυβέρνησις διά νά ύπάγη εις την Άκαρνανίαν, ώς προείρηται, έπροσπάθησε νά τον πείση διά παντοίων μέσων και προτροπών, άλλ' έστάθη αδύνατον νά άποφασίση προτείνας μυρίας άνυπάρκτους προφασιολογίας.
Η Κυβέρνησις λοιπόν κατά τάς 5 Μαρτίου 1822 ώς είρηται με έδιόρισεν στρατηγόν, και ή Πελοποννησιακή Γερουσία επίσης κατά τάς 29 ιδίου, χωρίς νά απαιτήσω ή καν νά συλλογισθώ περί τούτου. Τότε δεν ήτον πηγαιμένος ό Κολοκοτρώνης ακόμη διά τά χρήματα, διά νά κάμη τήν επανάληψιν ή Κυβέρνησις και αυτόν τήν άρνησιν και τάς προφασιολογίας του, καθώς αίσχύντως γράφει ό μοχθηρός Σπηλιάδης εις τήν ψευδοϊστορίαν του και λέγει ότι:
«Άφού ήρνήθη ό Κολοκοτρώνης νά υπάγη εις τήν Δυτικήν Ελλάδα, έζήτησεν ό Κανέλλος Δεληγιάννης δήθεν νά τον κάμη στρατηγόν μέ άναφοράν του και δτι υπεσχέθη νά έκστρατεύση διά τήν Δυτικήν Ελλάδα μέ 2.000 στρατιώτας, νομίσας δτι ό βαθμός της στρατηγίας θά του δώση έπιρροήν εις τους στρατιώτας και ικανότητα εις τον πόλεμον κ.λπ.».
Διά νά εννοήσουν λοιπόν και πεισθούν οί άναγνώσται της παρούσης γενεάς και τών επερχομένων είς πόσον βαθμόν άναισχυντίας και κακεντρεχείας κατήντησαν αυτοί οί άθλιοι και απονενοημένοι κόλακες και προσπαθούν διά τοιούτων ψευδολογιών και παραφορών να παραμορφώσουν καί αυτά τα ίδια πράγματα και τάς αδιαφιλονίκητους αληθείας, διά να καλύψουν την αισχύνην τους και τά κακουργήματά τους, ιδού καταχωρώ αύτολεξεί τά διπλώματα της Κυβερνήσεως της εθνικής καί τό ψήφισμα της Πελοποννησιακής Γερουσίας.

ΣΩΜΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΝ

Άριθ. 239 του Πρωτοκόλλου
Εις την άπάντησιν νά αναφέρεται ό αριθμός καί ή ημέρα.

Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος

Ό Πρόεδρος του Εκτελεστικού

Προς
Τον Μινίστρον του Πολέμου

Επειδή ό Κύριος Κανέλλος Δεληγιάνης άπ' αρχής του παρόντος αγώνος έδειξεν εμπράκτως τον υπέρ Πατρίδος αύτού ζήλον, έκστρατεύσας γενναίως καί άντιπαραταχθείς πολλάκις εις τούς εχθρούς έν τή τής Τριπολιτσάς πολιορκία καί έμεινε μέχρι τής κυριεύσεως αυτής, διορισθείς δέ προ ολίγου εις τήν έκστρατείαν κατά τών εν Παλαιαίς Πάτραις ευρισκομένων εχθρών εδειξεν αμέσως τήν μετά προθυμίας υπακοήν, έκστρατεύσας με ίκανόν αριθμόν εκλεκτού στρατού, ήδη δέ διά τήν εις τήν Δυτικήν Ελλάδα άναφανείσαν ανάγκην έδιορίσθη νά μεταβή εκεί αρχηγός τών τε ιδίων καί πολλών άλλων στρατιωτικών ταγμάτων. Ή Διοίκησις προς άμοιβήν τών παρελθουσών έκδουλευσεών του καί προς ένδειξιν τών όσων από τον διακαή ζήλον του καί περί τά πολεμικά έμπειρίαν του ελπίζει καί εις αυτήν του τήν έκστρατείαν έκδουλεύσεων. Ψηφίζει αυτόν Στρατηγόν τών Ελληνικών στρατευμάτων.

Ο Μινίστρος του Πολέμου θέλει πέμψει εις τον Κύριον Δεληγιάννην τά αναγκαία έγγραφα κυρωτικά της στρατηγίας του καί θέλει δώσει εις αυτόν τάς αναγκαίας περί της εκστρατείας του οδηγίας.

Έν Κορίνθω την 5 Μαρτίου 1822
Τ.Σ. Ά. Μαυροκορδάτος Πρόεδρος
Αθανάσιος Κανακάρης

Αναγνώστης Παπαγιαννόπουλος
Ό Άρχιγραμματεύς της Επικρατείας

Μινίστρος των Εξωτερικών Υποθέσεων κτλ. κτλ.

Θεόδωρος Νέγρης

Αυτό τό δίπλωμα τό έλαβον εις τάς 10 Μαρτίου μετά την ένδοξον νίκην έκείνην της 8 Μαρτίου, άλλά δεν έφανέρωσα εις κανένα. Την δέ 3 Απριλίου ελαβον άπροσδοκήτως και τό δίπλωμα της Γερουσίας τό οποίον καταχωρώ:

Αριθμός 190

Ή Πελοποννησιακή Γερουσία ΨΗΦΙΖΕΙ

Τον Κύριον Κανέλλον Δεληγιαννόπουλον Στρατηγόν της Πελοποννήσου εις άμοιβήν τών αξίων έκδουλευσεών του προς τήν Πατρίδα.

Τριπολιτσά 29 Μαρτίου 1822

Τ.Σ. Βρεσθένης Θεοδώρητος Πρόεδρος
Ασημάκης Φωτήλας Αντιπρόεδρος
Πρωτοσύγγελος Αμβρόσιος

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δικαίος

Γεώργιος Βάρβογλης

Χαραλάμπης Περούκας

Αναγνώστης Ζαφειρόπουλος

Νικολής Τζανέτου

Κωνσταντίνος Δημητρίου

Διονύσιος Παπαγιαννόπουλος

Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος

Δημήτριος Καλαμαριώτης

Δημήτριος Παπατσώνης

Ιωάννης Γ. Οίκονομίδης

Γιαννάκης Π. Κυριάκος

Αναγνώστης Ζέρβας

Αναγνώστης Αναστασόπουλος

Παναγιώτης Καλόγερος

Χριστόδουλος "Αχολος

Η Γερουσία της Πελοποννήσου είχε τό δικαίωμα από την Έθνικήν Συνέλευσιν να ψηφίση επτά ή οκτώ στρατηγούς τη έγκρίσει δμως της Κυβερνήσεως άλλ' ώς τέλη Απριλίου δεν είχε ψηφίσει ούδένα άλλον έκτος έμού. Άλλ' ουδέ ή Εθνική Κυβέρνησις είχε δωρίσει ώς τότε μέ δίπλωμα Στρατηγίας, μήτε τον Κολοκοτρώνην μήτε κανένα έκ των άλλων οπλαρχηγών, καθώς αναφέρουν οί ψευδοϊστοριογράφοι, αλλά συνήθως ώνόμαζον έως έκείνην την έποχήν όλους τούς αρχηγούς, υπαρχηγούς και καπεταναίους, άλλους μεν στρατηγούς, αρχιστρατήγους και καπεταναίους, και τον Κολοκοτρώνην αυτόν τον ώνόμαζαν Καπετάν Θεοδωράκην."

ΠΗΓΕΣ:

ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ