"Και μείζον΄όστις αντί της αυτού πάτρας Φίλον νομίζει,τούτον ουδαμού λέγω." ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Εθνική συνέλευση-Τρίπολη-'Αργος-Επίδαυρος.

Ο Υψηλάντης στην Τρίπολη

"Άναχωρήσαντες ημείς άπαντες από τήν Τριπολιτσάν καί έπιστρέψας ό Υψηλάντης κατά τάς αρχάς Όκτωβρίου έγινεν εκεί αύτοχειροτόνητος δικτάτωρ, ήγεμών κυριάρχης καί έδιόρισεν αμέσως πολιτικάς αρχάς καί πολιτάρχην τον Πάνον Κολοκοτρώνην καί περικυκλούμενος από τον Βάμβαν, Άναγνωστόπουλον, Παπαφλέσιαν, Κολοκοτρωναίους, Άναγνωσταράν καί οδηγούμενος παρ' αυτών, έκαμε τήν εξής προκήρυξιν εις τούς λαούς της Πελοποννήσου, της οποίας τό πρωτότυπον έχω εις χείρας μου, μέ τήν μεγάλην σφραγίδα καί τήν ύπογραφήν του:

Προκήρυξη Υψηλάντη

Τ.Σ. ή Μεγάλη σφραγίς επάνω

Πατριώται Πελοποννήσιοι, ιερείς καί λαϊκοί, νέοι καί γέροντες καί στρατιώται καί πάσης τάξεως καί ηλικίας, εφθασεν δ καιρός, εις τον όποιον πρέπει να μαζευθήτε έδώ είς την Τριπολιτσάν δια νά δώσετε την γνώμην σας καί νά είπήτε δλοι τά δίκαια της πατρίδος σας. Έγώ ο πρίγκιφ Δημήτριος "Υψηλάντης, ήλθον νά αγωνισθώ διά τήν έλευθερίαν σας• ήλθα νά διαφεντεύσω τά δίκαια σας, τήν τιμήν σας, τήν ζωήν σας καί τά πράγματα σας, ήλθον νά σας δώσω νόμους δικαίους καί κριτήρια δίκαια, διά νά μήν έμπορή κανένας νά σάς άδική καί νά σάς κάμνη ο,τι θέλει. Πρέπει πλέον ή τυραννία νά παύση όχι μόνον των Τούρκων άλλά καί εκείνων, δπού έχουν τυραννικά φρονήματα καί θέλουν ν' άδικούν καί νά κατατυραννούν τον λαόν. Πελοποννήσιοι! μικροί καί μεγάλοι! ένωθήτε όλοι αν θέλετε νά παύσουν αί τυραννίαι καί τά κακά όπού έως τώρα έδοκιμάζατε! Έγώ είμαι ο πατήρ σας, έγώ άκούοντας έως είς τήν Ρωσίαν τους αναστεναγμούς σας ήλθον νά σάς διαφεντεύσω ωσάν τέκνα μου, νά σάς κάμω ευτυχείς, ν' αγωνισθώ διά τήν έλευθερίαν σας, νά φροντίσω διά τήν εύτυχίαν τών τέκνων σας καί νά σάς έκβάλω άπό αυτήν τήν ταπεινήν καί καταφρονεμένην κατάστασιν είς τήν οποίαν σάς κατήντησαν οι ασεβείς τύραννοι καί οί φίλοι καί σύντροφοι τών τυράννων. Συναχθήτε λοιπόν όλοι από πόλεις και χωρία, διά νά φωνάξετε έμπροσθεν μου τά δίκαια σας, ώς ελεύθεροι συμπατριώται, διά νά είπήτε, ποίους κρίνετε άξίους νά σας δώσω εφόρους τών συμφερόντων της πατρίδος σας. Μήν χάνετε τον καιρόν, μήν σάς άπατούν άνθρωποι κακοήθεις καί φιλοτύραννοι. Δείξατε, δτι καταλαμβάνετε τήν έλευθερίαν σας καί ότι γνωρίζετε τον άρχιστράτηγον καί υπέρμαχόν σας, νά δώσετε καί είς τά άλλα μέρη τδ παράδειγμα τής καλής καί νομίμου διοικήσεως. Είς τήν τριακοστήν ήμέραν τοΰ παρόντος μηνός περιμένω νά σάς ιδώ τριγύρω μου καί νά σάς ακούσω νά λαλήσετε ελευθέρως τά δίκαια σας, ώς είς πατέρα φιλόστοργον καί άρχηγόν σας. Διά τούτο στέλλω και επίτηδες έπι ταύτού ανθρώπους φιλοπάτριδας νά σάς αναγνώσουν τό παρόν και έκ στόματος νά σάς παραστήσουν την ανάγκην τοτου νά συναχθήτε τό γληγορώτερον.

Τήν 6 Όκτωμβρίου 1821 Τριπολιτσά
Δημήτριος Ύφηλάντης
Πληρεξούσιος του Γενικού Επιτρόπου

Πρόταση Σύγκλησης της Εθνοσυνελεύσεως στην Τρίπολη

Μ' αύτάς τάς δημεγερτικάς προκηρύξεις έβγαλαν διοργανιστάς ώς και ιερείς τινας εις όλων των επαρχιών τάς κωμοπόλεις και χωρία νά παρακινήσουν τους λαούς, άλλοι νά διορίσουν τον Ύψηλάντην απόλυτον πληρεξούσιόν των, άλλοι νά στείλους πληρεξουσίους εκείνους τους οποίους αυτοί ήθελον, νά συγκροτηθώ ή Εθνική Συνέλευσις, εντός του φρουρίου της Τριπολιτσάς υπό τήν μάχαιραν αυτών τών απονενοημένων τυχοδιωκτών. Όλοι δμως οί πρόκριτοι και νοήμονες άνθρωποι της Πελοποννήσου, όντες σύμφωνοι, είχομεν συνυπακουσθή μέ τους τών Νήσων και της Στερεάς Ελλάδος νά συγκροτηθη εις τό "Αργος. Άφού λοιπόν περιέμενον οί περί τον Ύψηλάντην απάτριδες από τήν ένέργειαν τών δημεγερτικών οργάνων τους ότι θα συναχθώσιν άπαντες εις τήν Τριπολιτσάν και νά συρρεύση έκεί πλήθος στρατιωτών και όχλου νά συστήσουν υπό τήν προεδρίαν του άνοήτου Υψηλάντη τό επιθυμητό και προμελετώμενον από αύτούς Γοβέρνο μιλιτάρε (Στρατιωτικήν Κυβέρνησιν) έπροκήρυξαν δτι μετ' ολίγας ημέρας θά έκστρατεύση ό Κολοκοτρώνης διά τήν πολιορκίαν τών Πατρών μέ τρεις χιλιάδας στρατιώτας, επιχείρημα διά νά έκπτοήση τους αρχηγούς εκείνους διά νά συγκατανεύσουν νά γίνη ή Συνέλευσις είς τήν Τριπολιτσάν.

Στην πολιορκία της Πάτρας δεν δέχονται τον Κολοκοτρώνη.

Ζητούν τη συνδρομή άλλων Πελοποννησίων.

Αλλ' αυτοί μαθόντες τοΰτο διεκήρυξαν δημοσίως δι' εγκυκλίων και υπερηφάνως, δτι δέν δέχονται είς τήν πολιορκίαν των Πατρών και το Ρίου μήτε τον Κολοκοτρώνην μήτε κανένα άλλον, άλλ' είναι μόνοι των ικανοί μέ τάς έδικάς των δυνάμεις να πολεμήσουν και να κυριεύσουν τα φρούρια εκείνα και μέ τούς αντιπάλους των να άντιπαραταχθούν έγραψαν δέ αμέσως εις έμέ, είς τον Παπατσώνην και Κρεββατάν, ότι εάν ό Κολοκοτρώνης και ή έντιμος συμμορία του κάμουν κίνημα έκ Τριπολιτσάς δια τάς Πάτρας, νά τρέξωμεν καί ήμείς μ' δσους περισσοτέρους έκαστος έξ ημών δυνηθή.
Συνυπακουσθείς αμέσως μετά τών είρημένων και του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη εύρέθημεν σύμφωνοι καί έτοιμοι νά ξεκινήσωμεν ό Κρεββατάς μέ 800, ώς έγγιστα, ό Παπατσώνης μέ 600, ό Κυριακούλης μέ τούς Καλαματιανούς καί Μανιάτος 500, έγώ δέ μετά τών αδελφών μου μέ έπέκεινα τών 1.500, τρεις ήμισυ σχεδόν χιλιάδες. Τούτο βεβαιωθέντες οι έν Τριπόλει έμειναν είς τά κρύα του λουτρού. Άλλά καί τούτου μη γινομένου οι έν Τριπολιτσά συναχθέντες περί τον Ύψηλάντην δεν ήδύναντο ποτέ νά συλλέξουν περισσοτέρους τών 500, ή τό πολύ 600. Άλλ' αύτη ή Ιδανική καί υποθετομένη εκστρατεία ήτον στρατήγημα του Αναγνωσταρά καί Παπαφλέσια νά αποδείξουν, δτι δήθεν ήτον δυνατοί καί είς κατάστασιν άντιπαρατάξεως μέ τούς Αχαιούς, άλλ' άπέφυγον τήν σύγκρουσιν χάριν τής πασχούσης πατρίδος. Άλλ' οι Αχαιοί καί οί περί αυτούς βλέποντες τούς δολίους σκοπούς τών ανωτέρω ρηθέντων απεφάσισαν καί άπέβαλαν άπό τό στρατόπεδόν τους τούς Πετιμεζαίους καί Κουμανιωταίους όντες εκεί μέ εκατόν πεντήκοντα στρατιώτας άπαντες, ώς υπόπτους καί προδότας καί αυτοί κατέλαβον αμέσως τάς πλησιεστέρας θέσεις τών Πατρών, τό Γηροκομεΐον, του Σαΐταγα τον ληνόν καί άλλας αναγκαίας καί εις τάς 18 8βρίου, έπέπεσαν άπαντες αίφνης κατά τών έν τη πόλει Όθωμανών, έκ συνθήματος, έφόνευσαν υπέρ τούς 100, καί περισσοτέρας έπλήγωσαν, κατεξουσίασαν άπασαν τήν πόλιν και ol Τούρκοι διεσώθησαν έσωθεν του φρουρίου έντρομοι, άφού έβεβαιώθησαν τήν άλωσιν τής Τριπολιτσας. Πολεμήσαντες δε τρία ημερονύκτια άπεσύρθησαν εις τό Γηροκομεΐον άλλά τήν Ιδίαν ήμέραν έφθασεν ό Σισίνης και ό Κωνσταντής Πετιμεζάς με έπέκεινα τών χιλίων και αμέσως ώρμησαν προς τήν πόλιν και τήν κατέλαβον εκ δευτέρου. Έστενοχώρησαν δέ τούς Τούρκους εις τόσον βαθμόν, ώστε δεν ήδύναντο νά εβγουν ούδ' εις τάς επάλξεις του φρουρίου και εις τοιαύτην άπελπισίαν και στενοχωρίαν κατήντησαν, ώστε εντός ενός μηνός στενόν άποκλεισμόν έπεσαν εις διαπραγματεύσεις συνθηκολογίας, νά παραδοθώσιν. Άλλά κατά τάς 22 Νοεμβρίου έφθασε διά θαλάσσης τήν νύκταν ό Ίσούφ πασιάς με έπέκεινα τών χιλίων επίλεκτων Τούρκων άπό τό Άντίρριον εις τό Ρίον και αποβιβάζονται εις τον λιμένα, καταλαμβάνουν εκεί άποθήκας τινας εύκαίρους καί τινα όχυρώματα, δίδουν τό σύνθημα είς τούς εν τω φρουρίω, δτι έφθασαν επικουρία, αναλαμβάνουν καί αυτοί τάς δυνάμεις των, έρχονται μετά τών Ελλήνων είς συμπλοκήν καί μετά τρίωρον μάχην, βλέποντες οί "Ελληνες δτι έπολεμοΰντο εκατέρωθεν, ήναγκάσθησαν νά υποχωρήσωσι τακτικώς χωρίς νά διακριθή ή νίκη, καί κατέλαβον πάλιν τό Γηροκομείον καί λοιπάς θέσεις, ας κατείχον καί πρότερον.

Παρά τη Διχογνωμική Αντιπαλότητα οι εκπρόσωποι του 'Εθνους

Συρρέουν στο Άργος.

Άλλ' ένεκα του βαρυτάτου χειμώνος άνευ στέγης καί σκηνής ύπαιθροι δντες, απεφάσισαν έκ συμφώνου καί άπεσύρθησαν εκείθεν, καί έτοποθετήθησαν ό μεν Ζαΐμης, Λόντος καί λοιποί είς τά Νεζερά, ό Θάνος Κανακάρης εις τον Όμπλούν καί ό Σισίνης εις του Άλή-τζελεπή, ώστε άφού παρέλθη ή δριμύτης του χειμώνος νά επαναλάβουν τήν πολιορκίαν. Διαβαίνων δέ κατ' έκείνην τήν έποχήν καί ό Μαυροκορδάτος εκείθεν απερχόμενος μέ τινας τών πληρεξουσίων τής Δυτικής Ελλάδος• διά τήν έν Έπιδαύρω συγκροτουμένην Έθνικήν Συνέλευσιν συνηκολούθησε μέ αυτούς έως τα Καλάβρυτα καί ενωθείς εκεί μέ τούς πληρεξουσίους των Καλαβρύτων, Πατρών, Βοστίτσης, Γαστούνης και άλλων επαρχιών, έφθασαν είς τό "Αργός.
Ό Υψηλάντης, Κολοκοτρώνης καί συντροφιά αποτυχόντες τών σχεδίων της δημοκοπίας των (ώς εϊρηται) απεφάσισαν νά υπάγουν καί αυτοί συσσωματωμένοι είς τό "Αργός δια να δυνηθώσιν εκεί νά επιτύχουν σκοπόν. Έχειροτονήθησαν άπαντες αυτοδικαίως μόνοι των πληρεξούσιοι της επαρχίας εις ην άνήκεν έκαστος, έθεσαν δε καί συμπληρεξουσίους των από δύο ή τρεις χωρικούς εδικούς των καί ύπογράψαντες δσοι χωρικοί ευρέθηκαν τάς ημέρας έκείνας εις Τριπολιτσάν τα πληρεξούσια έγγραφα τά έστειλαν καί εις τινα χωρία καί έθε¬σαν κάμποσας ΰπογραφάς χωρίς νά συνέλθουν είς αύτάς τάς επαρχίας είς συνέλευσιν, καί έπιστρέψαντες τά πληρεξούσια εκείνα τά έπεκύρωσεν ό πληρεξούσιος τοΰ Γενικού Επιτρόπου αύτοχειροτόνητος ό Πρίγκιψ ήγεμών μέ την ύπογραφήν του καί μέ τήν μεγάλην έκείνην σφραγίδα, ώς νομιμώτατα διά νά έχουν βαρύτητα, καί ούτως έφθασαν καί αυτοί είς τό 'Αργος.
Σχεδιασμός και ανεπιτυχής προσπάθεια εκπορθήσεως του Ναυπλίου
Διά νά έχουν δέ δικαιολογημένην αίτίαν νά μένουν είς τό Αργός διά πολύν καιρόν, νά δύνανται νά επηρεάζουν τήν Έθνικήν Συνέλευσιν καί κατορθώσουν, ώς ένόμιζον, σκοπόν τινα, έσχεδίασαν άπερισκέπτως νά κάμουν τήν έφοδον του Ναυπλίου, ένώ άπαντες έγνώριζον ότι τά φρούρια αυτά είναι απόρθητα καί ακαταμάχητα από άτακτους στρατούς καί μάλιστα κατ' έκείνας τάς ημέρας, ότι είχον έφοδιασθή από έν πλοΐον Αύστριακόν μέ 15 χιλιάδων κοιλών σίτου καί άλλων τροφίμων. Συμφωνήσαντες λοιπόν καί μετά τών Ύδραιοσπετσιώτων, τών Μαυρομιχάλων καί άλλων συνηγμένων όντων είς τό "Αργός διά τήν Συνέλευσιν, απεφάσισαν νά φέρουν δεκαπέντε πλοία πολεμικά οί νησιώται, καί έως εκατόν τρεχαντήρια μικρά οί Κρανιδιώται. Και ό μεν Κυριακούλης Μαυρομιχάλης μετά χιλίων στρατιωτών Μιστριωτών, Μανιατών και Μεσσηνίων, νά εισβάλουν μέ τούς νησιώτας προς τό μέρος τοϋ αιγιαλού, νά είσπηδήσωσιν εις τά Πέντε Αδέλφια καΙ αυτοί νά δώσουν διά τών κανονοβολισμών τών πλοίων, τό σύνθημα της εφόδου την νύκταν έκείνην. Ό δε Κολοκοτρώνης μέ τό ολίγον τακτικόν, τό όποίον υπήρχε τότε (ώς διακόσιοι) μέ τον Μεϊντήν, Νέζον, Κανάκην, Άργείους, εως χίλιοι, να υπάγουν προς τό μέρος του Παλαμιδίου, νά πυροβολήσουν και νά κάμουν δήθεν άπόπειραν εφόδου, νά δώσουν άντιπερισπασμόν εις τήν εκεί φρουράν, νά μήν δυνηθή νά δώση συνδρομήν εις τούς έν Ναυπλίω. Ό δέ Γιατράκος μέ τον Στάϊκον και μ' άλλους ύποοπλαρχηγούς νά έχουν έτοιμους τάς κλίμακας, νά ανέβουν εις τήν πύλην τής ξηράς και νά είσπηδήσουν μέσα, νά ανοίξουν τήν θύραν νά έμβη ό λοιπός στρατός. Ειχον και τον άρχηγόν Βαλέττα μετά διακοσίων Φιλελλήνων και τακτικών και έως χίλιους Πελοποννησίους, και τοιουτοτρόπως υπέθετον νά επιτυχή ή άλωσις τοιούτου ακαταμάχητου φρουρίου.
Έβαλον εις ένέργειαν τό σχέδιον αυτό, αλλά δεν ήτον δυνατόν νά ευδοκίμηση, καθότι οί νησιώτες βλέποντες προφανή τον κίνδυνον και τήν άποτυχίαν, δέν ηθέλησαν νά υπάγουν μέ τά πλοία τους τήν νύκταν νά κάμουν τήν άπόβασιν είς τον αίγιαλόν και είς τά Πέντε Αδέλφια, άλλ' άφού έπήλθεν ή ήμέρα τότε ήρχισαν νά κανονοβολούν. Οί Τούρκοι ήρχισαν και αυτοί τον κανονοβολισμόν και τον τουφεκοβολισμόν άπό τά κανονοστάσια του Ναυπλίου, τού 'Ιτς-Καλέ, του Βουρτσίου, του Παλαμιδίου και άπ' όλας τάς επάλξεις, ώστε μετά ήμίσειαν ώραν έτράπηπσαν αίφνης άπαντες εις άτακτον φυγήν. Εξελθόντων αμέσως και τών Τούρκων έκ τών φρουρίων τούς κατεδίωκον, χωρίς νά δυνηθούν νά άνθέξουν, νά στάματήσουν εις εν μέρος, νά άντιπαραταχθον, νά σωθούν από τον κίνδυνον. Άλλα μόνος ό ατρόμητος Στάϊκος ώχυρώθη εις εν λοφίδιον αντίκρυ της Τιρύνθου μέ εκατόν περίπου συντρόφους του και έπολέμησεν υπέρ τάς επτά ώρας καί διέσωσε πολλούς καταδιωκομένους καί κινδυνεύοντας στρατιώτας• έφόνευσε δέ καί υπέρ τούς εκατόν Τούρκους καί έπλήγωσεν. Έφονεύθηκαν καί από τούς "Ελληνας είκοσι τακτικοί καί όγδοήκοντα τέσσαρες άτακτοι στρατιώται. Έφονεύθηκαν καί οί ένδοξοι εκείνοι αξιωματικοί Ευρωπαίοι, ό Ληντσίγ καί Όπουλίς μέ τα ξίφη εις τάς χείρας, πολεμήσαντες άτρομήτως. Έπληγώθη βαρέως καί ό αξιωματικός Γουβερνάτης, άλλ' έδιεσώθη μ' άλλους σαράντα δύο πληγωμένους• έπληγώθη δέ καί ό άξιος καί ατρόμητος εκείνος άνήρ, ό Γκλεπερής, τον όποιον συνέλαβον ζώντα οί εχθροί καθότι βολή κανονίου του είχε συντρίψει τον ενα πόδα, τον όποίον άπήγαγον εις τό Ναύπλιον καί άπέθανεν, ως μάρτυς εις τά τρομερώτερα βασανιστήρια.
Τοιούτον τέλος έλαβεν ή διά τών επιστημονικών καί μεγάλων στρατιωτικών σχεδίων του μεγαλοφυούς δικτάτορος καί αρχιστρατήγου Υψηλάντου καί του στρατάρχου Κολοκοτρώνη καί συντροφ'ιας εκστρατεία εκείνη καί απωλέσθηκαν ασκόπως καί άνοήτως υπέρ τούς εκατόν πεντήκοντα εκλεκτοί στρατιώται. Καί ούτως υπέστρεψαν νικηταί καί τροπαιούχοι εις τό Άργος!
Εθνική Συνέλευσις -'Αργος
Απαντες οί πρόκριτοι καί νοήμονες άνδρες τών επαρχιών την άθλίαν κατάστασιν του Κράτους, ότι ως εκ της ατιμωρησίας καί αναρχίας θά καταστραφή οίκοθεν αυτός ό τόπος καί ότι άνευ μιάς Εθνικής Συνελεύσεως καί μιας σταθερής καί δυνατής Κυβερνήσεως δεν ήτο δυνατόν νά προχώρηση ό άγΏν καί συνυπακουσθέντες άπαντες αποφάσισαν άπαντες εκ συμφώνου νά γίνη ή Συνέλευσις εις τό Άργος' καί κατά τάς αρχάς Νοεμβρίου συνήχθησαν έκεί τό πλείστον καί ύγιέστερov μέρος αυτών, ώς άνω είρηται, και συσκεφθέντες ώρίμως και γνωρίζοντες ότι τό έρχόμενον έαρ ήθελον συρρεύσει πληθύς εχθρικών στρατευμάτων κατά της πατρίδος, και τότε ήτον αδύνατον να συγκροτηθή Εθνική Συνέλευσις, απεφάσισαν και έκαστον τμήμα έδιόρισεν ίδιαίτερον σύστημα' και ή μεν Πελοπόννησος μίαν Γερουσίαν, ή Ανατολική Ελλάς έναν 'Αρειον Πάγον, ή Δυτική Ελλάς τοπικήν Συνέλευσιν ή Γερουσίαν και έξελέξαντο έκαστον τμήμα τους Γερουσιαστάς του κατ' άρέσκειαν έκαστον επίσης και τους παραστάτας τής Βουλής και πληρεξουσίους και συνήλθον άπαντες εις τό Αργος νά σχηματίσουν την Έθνικήν Συνέλευσιν.
Εθνική Συνέλευση-Φρουρά-Επίδαυρος.
Άλλ' όντων τότε συνηγμένων εκεί απείρων στρατευμάτων τα περισσότερα έκ πανσπερμίας υπό τήν έπιρροήν του Υψηλάντη και τής συμμορίας του, έλθόντες και οί πρόκριτοι όλων τών νήσων και οί πληρεξούσιοι και βλέποντες τήν συρροήν τοσούτου πλήθους και τον κυκεώνα τών απαιτήσεων αυτών, συμφωνήσαντες μετά τών προκρίτων τής Πελοποννήσου και τής Στερεάς Ελλάδος απεφάσισαν και μετετέβησαν εις τά Έπίδαυρα, ώς εις τόπον άπόκεντρον από τον κυκεώνα τών στρατευμάτων, ασφαλή και ήσυχον διά νά σκέπτωνται και νά έργάζωνται άταράχως, νά σχηματίσωσι μίαν σταθεράν κυβέρνησιν έθνικήν, ήτις νά δώση εχέγγυα τού έθνικού αγώνος καί νά βαδίση τον έθνικόν δρόμον. Βεβαιωθέντων τούτων πάντων ότι παρά τού Ύψηλάντου τεκταίνεται μυσαρά κατ' αυτών δολοφονία, ήτις (καθώς διεβεβαιώθη έπειτα από πηγάς αξιόπιστους) ήτον αληθής και διά νά αποφύγουν τάς αποτρόπαιους αύτάς σκηνάς τής άδελφοκτονίας άνεχώρησαν άπαντες καί άπήλθον εις τήν Έπίδαυρον διορίσαντες αμέσως έκ συμφώνου Ιδίαν φρουράν έξ ανθρώπων τής εμπιστοσύνης των από διάφορα τμήματα έξ οκτακοσίων στρατιωτών, διατάξαντες τον φρούραρχον νά μήν συγχωρήση εις κανένα μήτε πολιτικόν μήτε στρατιωτικών νά είσέλθη εις την Έπίδαυρον άνευ έγγράφου διαταγής της Συνελεύσεως.
Ο Υψηλάντης στην Κόρινθο
Τούτο μαθών ό Υψηλάντης μετά της συντροφίας του καί ότι έματαιώθησαν αί ελπίδες των καί δλα τά σχέδια των καί άπελπισθέντες επήραν την περίληψη ότι το έθνος δεν είναι δυνατόν νά ύποκύψη εις δικτατορίαν και εις τό γοβέρνο μιλιτάρε, αλλά θά εγκαθιδρύση Κυβέρνησιν μόνιμον εις βάσεις ακραδάντους διά νά δώση έμπιστοσύνην καί εχέγγυα εις όλον τον χριστιανικών κόσμον, νά έννοήση καί νά πεισθή δτι δεν είμεθα λησταί καί κακούργοι καθώς μας έζωγράφιζεν ή μισέλληνος Άουστρία καί άλλοι εχθροί μας, άλλ' έθνος μαχόμενον άποφασιστικώς ή νά τινάξη τον πολυχρόνιον βαρύν ζυγόν του τυράννου καί νά ανακτήσει την άνεξαρτησίαν του καί τάς ελευθερίας του, ή νά ταφή όλόκληρον μέ τά δπλα εις τάς χείρας. Καί ό μεν Υψηλάντης μετά τής συντροφίας του άπήλθον εις την Κόρινθον νά διαμένουν εις την πολιορκίαν έκείνην των όλιγίστων Αλβανών καί εντοπίων Τούρκων, ό κύριος δε σκοπός των ήτο νά δύνανται εκείθεν νά επηρεάζουν την Συνέλευσιν, άλλά καί κατά τοούτο άπέτυχον."
ΠΗΓΕΣ:
ΚΑΝΕΛΛΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: